"ပါ..ပါပါ~"
"ဗျ~ပါးပါးချစ်တုံးလေးရေ~"
ထယ်ယောင်းတို့မိသားစုလေးကျောက်ဂူမှာတွေ့ဆုံကြချိန်
ထယ်ယောင်းကသူ့သားလေးနဲ့စနှောက်ကစားနေပြီး
ဂျောင်ကုကတော့ ဘေးကနေကြည့်ရင်းပြုံးလို့~
"ခစ်ခစ်~"
"ပါးပါးကိုလှောင်တာပေါ့လေ..မွ..မွ~"
"ခိခိ...ပါပါ..ဘူးဘူးး~"
"taekookလေးကိုကျားစာကျွေးပစ်မယ်ကွာ~"
"အမ်း...အဟစ်...ခစ်ခစ်~"
"သားကအဲ့လိုဆော့နေရရင်ရုပ်ကပြုံးနေရောဘဲ~"
"မားမားကိုဖမ်းကြရအောင်~"
"မောင် မလုပ်နဲ့ ခစ်ခစ်~"
taekookလေးရဲ့လက်နဲ့ဂျောင်ကုမျက်နှာကို
သွားသွားထိပေးတော့taekookလေးကလဲသူ့မားမားမျက်နှာကိုကိုင်ရင်းသွားရည်တွေကျသည်အထိရယ်နေတာမို့
ဂျောင်ကုလဲလိုက်ရယ်ရင်း ကစားပေးရတယ်။
"မောတော့မယ်သားရေ တော်ပြီနော်..မွ~"
"ခန အရက်နံရသလိုဘဲ မောင်သောက်လာတာလား~"
"မသောက်ပါဘူး သောက်ရင် ဒီလိုမနေနိုင်ဘူးလေ~"
"အဲ့တာလဲဟုတ်သား ဒါဆိုဘယ်ကလဲ~"
"သားလေးကိုခေါ်ထား မောင်အပြင်ထွက်ကြည့်လိုက်ဦးမယ်~"
"အစ်ကိုလဲလိုက်မယ်လေ~"
ထယ်ယောင်းတို့တွေအတူကျောက်ကူအပြင်ထွက်ကြည့်တော့
မြေပြင်ကစိုစွတ်နေပြီး ပက်ကျိတွေကသေနေတာမို့
နှစ်ယောက်သားထိတ်လန့်သွားတာအမှန်~
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ~"
*ဝုန်း!*
"နောက်ဆုတ်!"
မြေပြင်တစ်ခုလုံးမီးထတောက်လာတာမို့
ထယ်ယောင်းမှာဂျောင်ကုတို့သားအဖကိုဖက်ရင်း
ကျောက်ဂူထဲပြန်ဝင်ခိုင်းရတယ်။
"ဒီဘက်က..ဒီဘက်လဲမီးလောင်နေတယ်~"
"ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ အထဲကိုတော့မီးမဝင်ပါဘူး~"
"အဟင့်...အူဝါးး~"
"သားရေ မားမားရှိတယ်မငိုရဘူးနော်~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
