LOVE IS WAR(M).

25

Laurice.

"Iiwan ko na muna kayong dalawa para makapag-usap kayo. I'm also needed at the restaurant already." Saad ni mommy dahilan para mapatingin kaming dalawa sa kaniya. Ngayon ko lang napansing nakaayos na pala siya at may hawak-hawak na purse.

"B-bye mommy." Sambit ko kahit na ayaw ko pang umalis siya dahil ang ibig sabihin noon ay maiiwan akong mag-isa rito kasama ang ex ko!

"Goodbye, sweetheart. I hope the two of you can talk it out." Bulong niya sa'kin nang mapadaan siya sa'kin.

"Baste, mauuna na 'ko. I'm going to the restaurant that I was talking about earlier." Nakangiti namang humarap si mommy kay Baste.

"Take care, tita Ven." Baste gave her a sly smile. Mommy smiled at him too and gave me one final look before she stormed out of the house. Mukhang nagmamadali na nga siya dahil kanina pa siya dapat nasa restaurant.

Napahinga ako ng malalim nang mapagtantong ako nalang ang narito sa bahay kasama siya. Damn, what should I do now?!

Matapang na napatingin ulit ako sa kaniya at impit na napatikhim.

"Take a seat, Mr. Alejandre." I calmly said as I gestured my hands towards the sofa that he was sitting on earlier. I tried so hard to keep calm but deep inside I was already screaming internally. Why did I have to meet him again? Sa bahay pa talaga namin this time? Talaga naman.

Napabuntong hininga ako. Right, I should act professionally as well. Hindi na rin pala ako ang Laurice na nakilala niya noon. I am also a professional now so I better act like it. Whether he pursued medicine or not, it's none of my business anymore. Wala na dapat akong pakealam kung anong nangyari sa buhay niya nitong mga nakaraang taon. He's here because of the house, in behalf of his company so I might as well deal with this nang matapos na ang lahat ng 'to.

Naupo ako sa pwesto kung saan umupo si mommy kanina. Pinagmasdan kong umupo si Baste sa couch na nasa harap ko. Hindi siya nagdalawang isip kunin ang mga papeles sa suitcase na dala niya at inilatag ang mga iyon sa harap ko. Mukhang tungkol sa kontrata and the contract itself ang mga iyon. He even provided a pen for me, inilagay niya iyon sa gilid ng mga papeles. Wow, the audacity?

"The company has been trying to reach out but our emails remained unanswered for a few years now." Panimula niya. Nakadekwarto na ang ang kaniyang mga paa ngayon, pinagsiklop niya rin ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa'kin. Nanatili lang akong nakatingin sa kaniya, hinahayaan siyang matapos sa sasabihin niya.

"Ms. Concepcion, the only property that has not yet been sold to us is yours. And we can't start the demolition process as long as one of the properties remain to be out of our control. Our partner for that project is already getting impatient and they might withdraw the partnership with the company if we fail to start the project this year." Seryosong sambit ni Baste na parang napakalaking problema niyon.

Napahinga naman ako ng malalim at napasandal sa sandalan ng kinauupuan ko. "What are you trying to use the land for?" I asked as I crossed my legs together.

Kahit na alam ko na ang magiging desisyon ko kahit na kung para saan pa man nila gagamitin ang dating subdivision ay sinubukan ko pa ring makipag-usap sa kaniya para hindi masayang ang pagpunta niya rito mula Pinas para kumbinsihin lang ako. May awa pa naman ako kahit papaano.

"The site will be used for commercial use, a shopping centre to be precise." Tugon niya naman.

"Is that so?" Tugon ko naman pabalik. Nanatili lang siyang nakatingin sa'kin ng seryoso, mukhang naghihintay na marinig ang desisyon ko.

"Name the price, Ms. Concepcion. We can negotiate about it." Straightforward na sambit niya na parang hindi siya nagsasayang ng oras. Panay rin ang tingin niya sa kaniyang Cartier watch na suot niya sa kaliwa niyang palapulsuhan.