~something more than friendsship~

13

-Pov. Gavi-

Obudziłem się z jeszcze większym bólem gardła niż wczoraj i dodatkowo głowy. Rozejrzałem się i zobaczyłem, że Pedriego nie ma obok, więc pomyślałem, że pojechał do domu. Wstałem i ruszyłem do kuchni, aby wziąć tabletkę i ujrzałam talerz z naleśnikami, przyzdobionymi owocami i polanymi czekoladą, a obok nich Pedriego z uśmiechem na twarzy. Uchyliłem usta, ale nie wiedziałem co powiedzieć. On bardziej się uśmiechnął widząc moje zakłopotanie.

- Dziękuję.. nawet nie wiem co powiedzieć.. - Wychrypiałem po chwili.

- Nie musisz nic mówić, dla Ciebie wszystko. - Uśmiechnąłem się słabo i usiadłem na krzesło, a chłopak obok mnie. Strasznie ciężko szło mi jedzenia, z powodu bólu gardła, więc zjadłem tylko kilka gryzów.

- Nie smakuje Ci? - Zapytał brunet.

- Jest pyszne, ale strasznie boli mnie gardlo i nie mam ochoty.. - Wyjaśniłem zachrypniętym głosem.

- Rozumiem. - Wstał i wyciągnął tabletki na gardło z szafki. Zdążył już dobrze poznać moje mieszkanie. Odebrałem od niego pudełko, wyciągnąłem złotko i wydusiłem jedną. Po chwili ją połknąłem.

- Dziękuję.. - Uśmiechnąłem się słabo. - Bardzo mi pomagasz.. - Dodałem.

- Drobiazg, od tego są przyjaciele. - Uśmiechnął się i poklepał mnie po ramieniu. Bez słowa wyciągnąłem ręce, założyłem je między jego szyją i przysunąłem go do siebie. On również mnie przytulił. Po jakiejś chwili usiedliśmy na kanapę.

- To co robimy? - Zapytał brunet i spojrzał na mnie.

- Zagrajmy w fifee, dawno nie graliśmyy. - Nie dałem mu nawet odpowiedzieć, tylko wstałem, podałem nam obu pady i włączyłem konsolę.

★

- Oszukujesz! - Pisnął do mnie brunet, kiedy kolejny raz wygrałem, a ja się zaśmiałem.

- No i co się śmiejesz?! - Zaczęliśmy śmiać się obaj. On miał taki cudowny śmiech i uśmiech.. mógłbym patrzeć i słuchać go godzinami..

- Mówił Ci ktoś, że masz cudowny usmiech i śmiech? - Spojrzałem na niego z szerokim uśmiechem.

- Chyba jesteś pierwszy, dziękuję. - On też się szeroko uśmiechnął.