THE KINGDOM OF NOPRATIS

Chapter 21

AUTHOR: DARK SUN

CHANNEL: ULTRAFICTION1

Part 21

دختر در حالی که دسته ای از موهای لختش رو بافت زده بود و دسته ای رو باز گذاشته بود به پسر کنارش نگاه کرد و بازوش رو فشورد. لحظاتی بعد، زنی با کت مشکی طلایی رسمی به سمتشون اومد و تعظیم کرد
× میتونید تشریف بیارید
پیش قدم شد و گفت
× دنبالم بیاید
دختر که حالا سر خوش تر از همیشه بود به جلو پا تند کرده بود و از بین طاق های بلند که با ستون های خوش تراش، بلند تر هم به نظر میومد، عبور کرد و انگار پسر جوان همراهش رو با خودش میکشید. پسر با بی میلی خاصی قدم برمیداشت و نگاه سرد و جدیش حتی ستون هارو به لرزه می انداخت.. لحظاتی بعد هر دو مقابل در های بسته ای ایستاده بودند. در بزرگ به آرومی باز شد و نمایی از یک گلخونه ی بزرگ مشخص شد. دختر با اشتیاق به چشم های پسر نگاه کرد.. پسر لبخند عمیقی زد به طوری که چشماش هلالی شده بود
+ یکم استرس گرفتم..
پسر در حالی که بازوی دختر رو به خودش نزدیک تر کرد، لب هاش رو به گوشش رسوند و زمزمه وار گفت
- من کنارتم
لبخند دختر عمیق تر شد
+ تو..
- بیا بریم.. بانو منتظرمونه
با لبخند عمیقی همراه پسر به جلو رفت و در های اتومات دوم به طرفین کنار رفت و بوی مطبویی در فضا پیچید. دختر با خوشحالی روی سنگ فرش های لوزی شکل به جلو میرفت و پسر کنارش انگار در افکار مختلفی غرق بود و با نگاه خاصی به گل و بوته های باغ زل زده بود

فلش بک

زن جوان در حالی که با حوصله ی خاصی گل هارو مرتب میکرد، برخی از گل هارو انتخاب میکرد و بعد از چیدن ساقه ی بلندشون، با ریسمان های کوچیکی به میله ی باریک، متصل میکرد. با حوصله ی عجیبی در حال درست کردن تاج گل بود و هر از گاهی به اطراف نگاه میکرد تا از سلامت پسرک کوچک شیطونی که توی باغ میدوید، اطمینان حاصل کنه.. و اون پسر انگار سرگرمی جدیدی پیدا کرده بود.
زن بعد از تموم شدن کارش به سمت پسرکش که روی سکوی کوچیکی نشسته بود و پرنده ی کوچیکی رو بین دستاش گرفته بود، حرکت کرد. تاج گل زیبا رو به آرومی روی سر اون آلکونورِس امگا گذاشت. پسرک امگایی که سرنوشت شومی داشت و اون زن با تموم وجود تلاش میکرد ازش بتای سفیدی بسازه.. چهره ی معصوم پسرک توی چشم های قهوه ای زن منعکس میشد
+ ماما..
لبخندی به بزرگی گل رزی که توی دستش بود، زد
× چی شده .. این چیه
+ این.. فکر کنم زخمی شده
× پیداش کردی؟
+ نه.. گرفتمش
زن دستش رو پشت پسرک حرکت داد
× پس چی شد که زخمی شد؟
لبخند عجیبی روی صورت پسر نشست
+ بالشو شکستم!
نگاه زن برای لحظاتی لرزید..
× چرا؟
پرنده رو روی زمین گذاشت و دستش رو سمت تاج گلی برد که روی سرش قرار داشت
+ چون میخواستم نگهش دارم.. اینطوری پیشم میمونه
زن با تاسف سرش رو تکون داد
× اون درد میکشه هیونا
پسرک خم شد و بار دیگه پرنده رو توی دستش گرفت و گفت
+ ولی خود سهون گفت اگه میخوای یکیو برای همیشه پیشت نگه داری اونو نیازمند خودت کن
زن در حالی که با وحشت به پسرکش نگاه میکرد با لحن بدی گفت
× تو با اون حرف زدی؟.. اصلا اونو کجا دیدی؟
پسرک با نگرانی پرنده ی توی دستش رو توی بغلش فشار داد.. نمیدونست چرا مادرش گاهی اینطور میشه.. اون همیشه بهش چیزای عجیب میخوروند و تازگیا بهش گفته بود هیچوقت به قصر غربی نره.. و بخصوص اگه پسر عجیب و تنهایی دید ازش فرار کنه.. اما از وقتی با اون دوست شده بود دیگه تنها نبود.. چرا باید فرار میکرد؟.. نگاهش روی گل ها ثابت شد.. دوستش خیلی مهربون بود..