"မနက်စာစားခဲ့ပြီးပြီလား မစားခဲ့သေးရင်အခုစားနော်မောင်~"
"အွန်းစားမယ်လေ မနက်စာပြင်ပေးပါဦးအဒေါ်ကြီ~"
"Nae~"
မနက်စာကိုထယ်ယောင်းအတွက်တစ်မျိုး
ဂျောင်ကုအတွက်တစ်မျိုးပြင်ပေးဘေမဲ့
အတူတူစားကြတာပါဘဲ~
"အစ်ကို့ရဲ့ဟင်းကအရသာလဲမရှိဘူး~"
"အဲ့လိုဘဲစားရမှာလေ မဟုတ်ရင်
သားလေးနို့စို့တဲ့အခါဒုက္ခရောက်မှာပေါ့~"
"နို့ရည်ကထွက်ပြီလား~"
"အွန်း ထွက်ပြီ ဒါဘေမဲ့အရမ်းနည်းလို့
သားလေးတောင်နို့မဝဘူး~"
"နို့ထိန်းခေါ်ပေးရမလား~"
"အဒေါ်ကြီးတွေပြောတာက အစားများများစားပြီး
ဆေးပြုတ်ရေတွေသောက်ရင်နို့ထွက်များလာမှာတဲ့~"
"အဲ့တာဆို များများစား
စားချင်စိတ်ရှိတဲ့ဘယ်အစားအစာကိုမဆိုပြောနော်
အကုန်ဝယ်ကျွေးမှာ~"
"အင်းပါ~"
"အူငဲ...အူငဲ...အူငဲ~"
"မားမားသားလေးနိုးပြီလား~"
"ဘာလို့မားမားလဲ~"
"အစ်ကိုကယောကျာ်းလေးဆိုဘေမဲ့ သားလေးကိုမွေးထားတာလေ အဲ့တော့သားလေးရဲ့မားမားပေါ့
အမေတစ်ယောက်ဖြစ်ရအတွက်အစ်ကိုမရှက်ဘူးမောင်~"
"အဲ့လိုသဘောနဲ့ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး ရုတ်တရက်မို့ပါ~"
ကလေးအပေါ်မှာမိခင်စိတ်အပြည့်ရှိတဲ့ဂျောင်ကုက
နီတာရဲသူ့သားလေးကိုနို့ပါလှန်တိုက်နေသေးတာမို့
ထယ်ယောင်းပြုံးမိတယ်။
"ဖြည်းဖြည်းစို့ပါသားရယ် ဘယ်သူမှလုမစို့ပါဘူး
ပါးပါးလဲမစို့ဘူး~"
"သားလေးကဗိုက်ဆာနေလို့ပါမောင်ရယ်~"
"မသိဘူးလေ ပုံစံကနို့လုစို့ခံရမှာကြောက်နေတဲ့ပုံဖြစ်နေလို့~"
"ထားပါ သားလေးကိုနာမည်ပေးရဦးမယ်လေ
ဘာနာမည်ပေးကြမလဲဟင်မောင်~"
"အစားပုပ်လို့သာပေးလိုက်~"
"ဟဟ..မောင် အကောင်းပြောနေတာကို~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
