"လာမှာပေါ့ သားလေးကိုလာကြည့်ရမယ်လေ
အစ်ကိုအသေးလေးကိုရောဘဲ~"
"အဲ့တာဆို စောင့်နေမယ်နော်မောင်~"
"သဘောပါ အခုတော့အိပ်လိုက်ဦးနော်~"
ထယ်ယောင်းပြောသလိုတကယ်လဲ
ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်တဲ့ဂျောင်ကုကထယ်ယောင်းရင်ခွင်ကိုမှီပြီး
မျက်စိမှိတ်ထားလိုက်ရာ ခနလေးနဲ့အိပ်ပျော်သွားရော~
"အငယ်လေး~~"
"တိုးတိုးကိုလေး~"
ထယ်ယောင်းဆီရောက်ချလာတဲ့သခင်လတ်ဟာ
အိပ်ပျော်နေတဲ့ဂျောင်ကုကိုရော
အနှီးထုပ်ထဲကကလေးလေးကိုပါတွေ့လိုက်ရတော့
ခံစားရတဲ့ခံစားချက်ကတစ်မျိုးလေး~
*ဒီလူသားနဲ့ ဒီကလေးဟာငါနဲ့သက်ဆိုင်တာဆို
ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲ~*
"တကယ်ကို ကလေးမွေးထားတာဘဲ~"
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော့်သားလေးလေ~"
"အေးပါ ဒါနဲ့စကားမစပ်Wakanaက
အကုန်သိသွားပြီနော်~"
"သတိထားမိပါတယ် ဒီလောက်ကြီးကြီးမားမားဖြစ်သွားတာကိုသူမသိဘူးဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူးလေ~"
"အဲ့တာထက်အရေးကြီးတာရှိတယ်~"
သခင်လတ်ကWakanaပြောသမျှတွေကို
အကုန်ပြန်ပြောပြတော့ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်
သက်ပြင်းချရုံမှမပ~
"အခွင့်ရေးပေးထားတော့လဲကောင်းတာပေါ့
အစ်ကိုအသေးလေးနဲ့သားလေးကိုနေ့တိုင်းလာတွေ့လို့ရတယ်~"
"ဒါဘေမဲ့....
"ကျွန်တော်နားလည်တယ်ကိုလေး
အစ်ကိုအသေးလေးတို့သားအဖကိုကျွန်တော်အထိခိုက်မခံပါဘူး~"
အခုမှကလေးမွေးထားခါစဂျောင်ကုကို
ချက်ချင်းစိတ်ဒဏ်ရာပေးလို့မဖြစ်တာမို့
ထယ်ယောင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာခနနေရပေဦးမည်~
"မောင်တကယ်ရောက်လာတယ်နော်~"
"လာမှာလို့ပြောခဲ့သားဘဲလေ~"
မိုးလင်းခါနီးမှအိမ်တော်ကိုခနသာပြန်သွားပြီး
ရေချိုးအဝတ်စားလဲကာပြန်ရောက်လာပြန်တဲ့ထယ်ယောင်းက ဘာမှကိုမစားရသေး~
BINABASA MO ANG
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜20💜
Magsimula sa umpisa
