ကလေးကိုဂျောင်ကုလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့
ဂျောင်ကုကိုဖက်ထားပေးတဲ့ထယ်ယောင်းလဲ
သူ့သားလေးကိုကြည့်ရာကလေးကနီနီရဲရဲလေး~
"ချစ်စရာလေးနော်~"
"အွန် မောင်နဲ့တူတယ်~"
ထယ်ယောင်းဝယ်ပေးထားတဲ့ပိုးသားအနှီးထုပ်ထဲက
နီတာရဲကလေးလေးကိုဂျောင်ကုဖွဖွလေးဖိနမ်းချိန်
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုနဖူးလေးကိုဖိနမ်းပေးလေရဲ့~
"ပင်ပန်းသွားပြီအစ်ကိုအသေးလေး~~"
"သားလေးကိုချစ်လားဟင်မောင်~"
"ချစ်တာပေါ့ မောင့်ရဲ့သွေးသားဘဲဟာ~"
"မောင်ပွေ့ကြည့်ချင်လား~"
"အွန်း ပွေ့ချင်တယ်~"
ကလေးကိုထယ်ယောင်းမချစ်မှာအရမ်းစိုးရိမ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့်ထယ်ယောင်းလဲဂျောင်ကုမှီဖို့စောင်တွေခေါင်းအုံတွေကိုဂျောင်ကုကျောနောက်ထားကာသူကနီတာရဲ
သူ့သားလေးကိုပွေ့ချီလေရဲ့~
"မောင်က အခုသားလေးရဲ့ပါးပါးဖြစ်သွားပြီ~"
"သားသားလေးမွေးပြီဆိုတော့ ပါးပါးလူဖြစ်ပြီပေါ့နော်~"
"သခင်ငယ်လေးက အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့
ကလေးအဖေဖြစ်သွားတာဘဲ~"
"Nae~~စောစောရာထူးတိုးသွားတာပေါ့..မွ~"
"အူငဲ..အူငဲ~"
"ငိုသွားပြီ နာသွားလားမသိဘူး~"
သူနမ်းလိုက်တာနဲ့ငိုသွားတဲ့ကလေးလေးက
နာသွားတာမဟုတ်ဘဲဗိုက်ဆာလို့ငိုတာကြောင့်
အဒေါ်ကြီးတွေကဂျောင်ကုကိုကလေးနို့တိုက်ခိုင်းကြပြီ~
"နို့ရည်ကမထွက်ဘူးအဒေါ်ကြီး~"
"ကလေးတောင်မွေးနိုင်မှတော့ နို့ရည်လဲထွက်မှာပါ
အခုမထွက်သေးဘေမဲ့တိုက်ထားလိုက်
ကလေးစုပ်ဖန်များရင်ထွက်လာလောက်မှာ~"
"ဟုတ်~"
အဒေါ်ကြီးတွေပြောတဲ့အတိုင်း
ဂျောင်ကုကကလေးကိုနို့တိုက်တော့ကလေးက
အစကမစို့ဘေမဲ့ဒီတိုင်းတေ့ထားပေးတာကြာတော့စိုလာပါတယ်။
"ယားကျိကျိနဲ့~"
"အမယ် နောက်သုံးလေးလဆိုကလေးနို့ကိုက်လို့ငိုရပါလိမ့်မယ် မပူနဲ့~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
