"ကလေးမွေးတော့မှာဘဲ ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ကြတော့ဟေ့ ရေနွေးတည် ရွေ့လို့ရတဲ့မီးဖိုမှာမီးမွှေး~"
"အား...ဗိုက်နာတယ်~"
"အားတင်းထားဂျောင်ကုရေ ကလေးမွေးရတော့မယ်~"
"အစ်ကိုအသေးလေးဘာမှမကြောက်နဲ့နော်
မောင်ရှိတယ်~"
"အရမ်းမထူထားနဲ့ ခပ်လဲလဲနေခိုင်းထား~"
"Nae~"
သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီးဒူးထောင်စေတဲ့
အဒေါ်ကြီးတွေကြောင့် ဂျောင်ကုကြောက်လာကာ
ထယ်ယောင်းကိုသာအတင်းဖက်ထားတော့တယ်။
"ညစ်လိုက်ဂျောင်ကု အားထည့်ပြီးသာညစ်လိုက်~"
"အား...အင်းး!"
"မွေးပေါက်က မိန်းကလေးတွေလိုမဟုတ်တော့
အရမ်းကျဥ်းနေတယ် ကလေးမထွက်နိုင်ဘူး~"
"ဒုက္ခပါဘဲ..ထပ်ပြီးအားစိုက်ညစ်ကြည့်ပါဦး~"
"အားး...အရမ်းနာတယ်~"
"နှီးစိမ်းနဲ့သာဖြဲလိုက်ပါတော့အစ်မရယ်
မဟုတ်ရင်သွေးလွန်သွားလိမ့်မယ်~"
"အားး!!"
"အမလေးထွက်လာပြီတော့~"
ကြောက်အားလန့်အားနဲ့ညစ်ထုတ်ပစ်လိုက်တဲ့
ဂျောင်ကုကြောင့် ကလေးလဲထွက် တွင်းပေါက်ငယ်လေးလဲပြဲမို့အတိုင်းသားမြင်နေရတဲ့ထယ်ယောင်းမှာဂျောင်ကုအတွက်စိတ်မကောင်း~
"ယောကျာ်းလေးပါလား ဝတုပ်နေတာဘဲဟယ်~"
"အနှီးယူခဲ့ဟေ့ မင်းကဂျောင်ကုကိုချုပ်ပေးလိုက်ဦး~"
"Nae~"
"အူငဲ..အူငဲ~"
ချက်ကြိုးဖြတ်ဘာညာလုပ်ပြီးတာနဲ့
ကလေးကငိုသံလေးထွက်ပေါ်လာတာမို့
ထယ်ယောင်းရောဂျောင်ကုပါပီတိပြုံးတွေနဲ့~
"ရပြီ ရပြီ မီးဖိုတဲ့အဖွဲ့တွေ မီးဖိုယူလာကြဟေ့
ရေနွေးတည်တဲ့အဖွဲ့လဲရေနွေးယူလာခဲ့~"
"ကလေး..ကလေးကိုကြည့်ချင်တယ်~"
"ဒီမှာကြည့်ပါတော်ကလေးကအရမ်းထွားလို့
လသားအရွယ်ကလေးလောက်တောင်ရှိတယ်~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
