"ကောင်းလိုက်တာ ငါမေးတိုင်းမင်းကအဲ့လိုဘဲဖြေတယ်~"

"အမှန်တိုင်းဖြေတာပါ~"

"မင်းဂျောင်ကုနဲ့နေထားခဲ့နော် ငါထင်းခုတ်လိုက်ဦးမယ်
ပြန်ရင်ထင်းပါမှဖြစ်မှာ~"

"အေအေ နည်းနည်းဆိုရပါပြီ ငါတို့စုဆောင်းထားတာတွေရှိသေးတယ်လေ~"

"ဂျောင်ကုလဲမကြာခင်မီးဖွားတော့မှာမဟုတ်လား
ဆောင်းကရှည်မှာနဲ့ထင်းများများရှိတာကောင်းပါတယ်~"

"ဟုတ်ပါပြီ ကရုစိုက်ဦး~"

အစေခံတစ်ယောက်ကမြစ်လေးအနီးအနားမှာရှိတဲ့
သစ်ခြောက်ပင်တွေကိုခုတ်ထစ်နေကာ
ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ဂျောင်ကုအနားမှာ~

"ဟင် ဟိုမှာမိန်းကလေးငယ်လေးတွေမဟုတ်လား~"

"ဟုတ်တယ်နော် ဂျပန်စစ်သားတွေလဲပါတယ်~"

သူတို့နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းတစ်နေရာမှာ
13,14နှစ်အရွယ်ကလေးမလေးတွေကိုတွေ့တာမို့
နီးတဲ့နေရာကိုသွားကာအကွယ်ကနေချောင်းကြည့်ကြတော့
ကလေးမလေးတွေကသူတို့အဝတ်စားတွေကိုချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေကခန္ဓာကိုယ်အပြည့်~

"ဟင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ~"

"မြန်မြန်ချိုးကြ ပြောင်အောင်ချိုးနော်~"

"ဒီအနံ့က??"

ကောင်မလေးငယ်တွေဆီကနေယောကျာ်းတွေရဲ့သုတ်နံ့တွေ
ထွက်နေတာမို့ဂျောင်ကုရင်ထဲနေမကောင်းဖြစ်လာကာ
ကလေးမလေးတွေရဲ့မျက်နှာတွေကိုကြည့်တော့လဲ
အသက်မဲ့နေတဲ့မျက်နှာထား အကူညီတောင်းခံနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေကြောင့်ရင်ထဲစူးနင့်သွားတာအမှန်~

"ဒီလောက်ကလေးငယ်ငယ်လေးတွေကို
လုပ်ရက်ကြတယ်~"

"ဒီလောက်အေးတဲ့ရာသီဥတုမှာမြစ်ထဲရေဆင်းချိုးခိုင်းတာကလဲရက်စက်မှုတစ်မျိုးဘဲ~"

"အဲ့မိန်းကလေးတွေက ဂျပန်တွေအတွက်ဘာလဲ
မင်းသိလား~"

"သူတို့ကဂျပန်ရိုးရိုးစစ်သားတွေအတွက်
လိင်အာသာဖြေစရာအဖြစ် အဖမ်းခံရပုံဘဲ
သေချာတာကဒီနယ်ကကလေးတွေမဟုတ်ဘူး~"

~~ငွေ့~~{Complete}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang