Przede wszystkim pragnę podziękować Wam. Każdemu czytelnikowi, który dołączył do mnie podczas długiej przeprawy, jaką było dla mnie pisanie tej historii.
Za każdy głos, komentarz lub wiadomość, bo to motywowało mnie najbardziej.
Odnalazłam w pisaniu cząstkę siebie, która z pewnością zostanie ze mną na dłużej. Cieszę się, że mogłam się nią z Wami podzielić.
Nie ukrywam, że traktowałam to opowiadanie jako brudopis. Stworzyłam wzór czegoś, co w przyszłości chciałabym rozwinąć i pokazać Wam od nowa, od lepszej, poprawionej strony.
Nora i Aslan to moje pierwsze dzieciaki, które mają specjalne miejsce w moim sercu. Nie zliczę, ile razy chciałam się poddać i urwać pisanie. Teraz, mając to za sobą, jestem dumna, bo cała droga, którą pokonałam była tego warta.
Dziękuję Wam za to, że chcieliście przemierzyć ją ze mną.
with love, xx
tori
YOU ARE READING
No more hope
RomanceŻycie siedemnastoletniej Nory Evander traci barwy, gdy ta dowiaduje się o swojej chorobie. Na rzecz leczenia musi zrezygnować z dawnego stylu życia, przez co nie może odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do tego dochodzi utrata przyjaciółki i proble...
