လေဆိပ်မှာပျားပန်းခတ်သလိုလူတွေ ရှုပ်နေပေမယ့် နေးတို့က လူရှင်းသည့်ထောင့်တစ်နေရာမှာ ရပ်နေကြသည်။ မနေ့ညကပြဿနာကြောင့် နေးက ကိုခန့်နှင့် မျက်လုံးချင်းမဆုံမိအောင်နေသည်။ မျက်နှာကိုလည်း ပုံမှန်ထက် တင်းမာသည့်အနေအထားပြင်ထားသည်။
" ဟိုရောက်မှ ကိုယ်တို့ ဆက်ပြောကြတာပေါ့ ကိုဘုန်းခန့်ပိုင်... နောက်မှထပ်တွေ့ကြတာပေါ့ "
လျှန့်စကားကို ဘုန်းခန့်ပိုင်တွေးကြည့်ရင် ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲဆိုတာ သိနိုင်ပါလိမ့်မည်။ သဘောရိုးထင်နေသည့် သုန်သုန်ကတော့ လျှန့်စကားကို ခေါင်းညိတ်လို့သာ ထောက်ခံသည်။ မျက်နှာလေးတင်းချီနေသည့် အဝါရင့်ရောင်မုန်ညင်းပန်းလေးကတော့ လျှန့်အနားမှာ ပန်းပုရုပ်ကလေး ချထားသလို မတုန်မလှုပ်လေး။
" လေယာဉ်ချိန်လည်းနီးပြီဆိုတော့ ကိုယ်တို့ပြန်တော့မယ်... အပြန်ဝင်စရာတစ်ခုရှိလို့ "
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုဘုံလျှန်... သုန်သုန်တို့ သွားတော့မယ်နော်... ကိုနေးလက်ျာ သုန်တို့ကို ခွင့်ပြုပါဦး "
ဇွတ်တရွတ်နိုင်လှတဲ့မိန်းကလေးက လျှန်တို့ကို ခပ်သွက်သွက်နှုတ်ဆက်ရင်း ဘေးက ဘုန်းခန့်ပိုင်ရဲ့ လက်မောင်းကိုဆွဲကာ အနားကနေ လှည့်ထွက်သွားသည်။ အသက်မဲ့နေသူတစ်ယောက်လို မလှုပ်မယှက်ငြိမ်သက်နေသည့် ဘုန်းခန့်ပိုင်ကတော့ သုန်သုန်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို လေးဖင့်စွာနဲ့ပါသွားသည်။
" နေးလက်ျာ ဒီကိုရောက်တုန်းသွားချင်တဲ့နေရာများရှိလား "
" မရှိပါဘူး... ဒုဥက္ကဌ "
" ဒုဥက္ကဌ လို့ပဲခေါ်နေတော့မှာလား "
" ဗျာ "
ကားပေါ်ရောက်တော့ ထိုင်ခုံခါးပတ်ပတ်နေတုန်း ကြားလိုက်ရသည့်စကားကြောင့် နေး ဒုဥက္ကဌရှိရာကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီး နေးကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဒုဥက္ကဌရဲ့ မျက်လုံးတွေကြောင့် ခပ်သွက်သွက်အကြည့်လွှဲလိုက်ရသည်။
" အလုပ်ချိန်ပြင်ပမှာတော့ မင်းဆီက ကိုယ့်နာမည်ခေါ်တာလေး ကြားချင်တယ် "
YOU ARE READING
My Beautiful SPOUSE
General Fictionဆက္ကဘုံလျှန် (Sakka Bxon Hlxan) နေးလက်ျာ (Nayy Lattyar) (own creation) Starting Date ••• 24/9/2021 Ending Date •••
