"ကျွန်တော့်သားလတ်ကတကယ်ကုန်သယ်တစ်ယောက်ပါ
အခုလဲကုန်သွယ်ဖို့သွားလိုက်တာ~"
"အဲ့တာဆိုဘာလို့အခုထိပြန်မရောက်သေးတာလဲ~"
"သူကအဲ့လိုဘဲတစ်ခါတစ်ခါသွားရင်အရမ်းကြာတယ်~"
"သူပုန်လုပ်နေတာမဟုတ်လား
မြောက်ပိုင်းပုန်ကန်မှုမှာတွေ့ခဲ့တယ်လို့ငါ့လူတွေပြောတယ်~"
"မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ လူမှားတာဘဲနေမှာပါ~"
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်တွေ အကြီးအကဲတွေနဲ့
စကားပြောနေရတဲ့ဝိုင်းမှာထယ်ယောင်းကိုပါတွေ့ရတာမို့
ဂျောင်ကုစိတ်အေးစွာနဲ့အစားအသောက်ပန်းကန်တွေသွားချပေးတော့ထယ်ယောင်းကအံ့သြနေပုံ~
"ဒီအစေခံကမိန်းကလေးလား~"
"မဟုတ်ပါဘူး ယောကျာ်းလေးပါ~"
သူ့ဆီဦးတည်လာတဲ့ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ရဲ့စကားကြောင့်
ဂျောင်ကုလန့်သွားပြီးထယ်ယောင်းကလဲ
ချက်ချင်းထဖြေတော့တာ~
"မင်းတို့သားအဖတွေကအရမ်းလျှို့ဝှက်ကြတာဘဲ
ဟိုတစ်ယောက်အဝတ်စားတွေချွတ်လိုက်~"
"ဗျ..ဗျာ~"
"ချွတ်စရာမလိုပါဘူး သူကတကယ်ယောကျာ်းလေးပါ~"
"မင်းမှာဘာအဆင့်ရှိလို့ငါ့ကိုခံပြောနေတာလဲ~"
"အဆင့်.......
"ကျွန်တော်ချွတ်ပြပါ့မယ်~"
နောက်ထပ်ပြန်ပြောဖို့လုပ်တဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ပြဿနာမဖြစ်စေရန်ဂျောင်ကုကကြားဖြတ်ပြောပြီး
သူ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပြလိုက်တယ်။
"အွန်း ဘောင်းဘီလဲချွတ်လေ~"
"ဒီ..ဒီလောက်ဆိုရပြီမဟုတ်ဘူးလား~"
"တကယ်လို့မင်းကရင်သားသေးတဲ့မိန်းကလေးဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲ~"
"ဒါဘေမဲ့..ဟူးး အတည်ပြုဖို့ဘဲမဟုတ်လား
ချွတ်ပြပါ့မယ်~"
ဂျောင်ကုကသူ့ရဲ့ဘောင်းဘီကြိုးကိုဖြည်ပြီး
D**kပေါ်ရုံပြပြီးပြန်ဝတ်ဖို့အလုပ်
ဂျပန်ဗိုလ်ကသူ့ခြေထောက်နဲ့ဂျောင်ကုဘောင်းဘီကိုနင်းချွတ်လိုက်လေရဲ့~
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
