Our Fault(Culpable #3)

33.Noah

Μέρος Τρίτο:Η αντίστροφη μέτρηση

Η βιβλιοθήκη ήταν γεμάτη, οι προθεσμίες για τις εργασίες πλησίαζαν και είχαν προγραμματιστεί κάποιες αναπληρωματικές εξετάσεις.

Δεν είχα ιδέα πόση ώρα ήμουν εκεί μέσα, καθώς είχα επιλέξει ένα τραπέζι χωρίς παράθυρα για να μην αποσπάσω την προσοχή μου ή να μην αισθανθώ άσχημα βλέποντας τους ανθρώπους έξω στους δρόμους να απολαμβάνουν τις τελευταίες μέρες του χειμώνα.

Η Γένα ήταν εκεί δίπλα μου,φαινόταν οτιδήποτε άλλο εκτός από συγκεντρωμένη στο βιβλίο της βιολογίας μπροστά της.

"Ήδη;" με ρώτησε για όγδοη φορά.

Της έριξα ένα απελπισμένο βλέμμα.
"Έλα τώρα, Νόα, με αυτόν τον ρυθμό, θα καταλήξω να το μελετήσω και ίσως και να περάσω".

Δεν μπόρεσα να μην γελάσω, καθώς έβγαλα έναν βαθύ αναστεναγμό.

"Έναν γρήγορο καφέ Γένα,το εννοώ."

Η φίλη μου σχημάτισε ένα τεράστιο χαμόγελο και μαζί πήραμε τα πράγματα μας και φύγαμε από αυτόν τον αυτοεπιβαλλόμενο περιορισμό.

Βγαίνοντας, συνειδητοποίησα ότι πλησίαζε το βράδυ και αγκαλιάστηκα για να προστατευτώ από τον ψυχρό άνεμο που θρόιζε τα δέντρα. Είχα περάσει τόσες πολλές ώρες μέσα στη βιβλιοθήκη που είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου.

Οι δυο μήνες που δούλευα στο LRB μου είχαν πάθει πολλά για τον αληθινό κόσμο,αλλά τώρα οι εξετάσεις πλησίαζαν,και τώρα ήμουν ευγνώμων που θα μπορούσα να αφιερώσω όλο τον χρόνο μου διαβάζοντας·είχα αφήσει κάτι στην άκρη και θα τα έβγαζα πέρα τουλάχιστον για κάποιους μήνες.

Ο Σάιμον μου πρότεινε να μου βρει παρόμοια δουλειά σε άλλη εταιρεία,και για αυτό,θα ήμουν άπειρα ευγνώμων,αλλά για τώρα,ήταν καλύτερα έτσι.Επιπλέον,αυτό που υπήρχε ανάμεσα μας...τώρα,αυτή τη στιγμή,ήταν σε εκκρεμότητα.Ήμουν ειλικρινής μαζί του και του εξήγησα ότι δεν είχα προχωρήσει ακόμα από τον Νικ,και ότι χρειαζόμουν λίγο χρόνο μόνη μου.Βλεπόμαστε περιστασιακά,αλλά σαν φίλοι:με έπαιρνε και πηγαίναμε για φαγητό,ή βγαίναμε με μια ομάδα φίλων και περνούσαμε χρόνο μαζί.

Η Γένα με αγκάλιασε καθώς βγαίναμε από την βιβλιοθήκη,με έπιασε αγκαζέ και μαζί περπατήσαμε μέχρι το κοντινότερο καφέ.Παρήγγειλα έναν τριπλό καφέ με ένα πρέτσελ και η Γένα μια ζέστη σοκολάτα.Καθίσαμε σε ένα από τα πεζούλια του πάρκου και απολαύσαμε το μικρό μας διάλειμμα.