Our Fault(Culpable #3)

12.Noah

Δεν τον άκουσα να φεύγει,αλλά σίγουρα ένιωσα την απουσία του.Αυτό ήταν,είχε τελειώσει, και τώρα το μόνο που απέμενε ήταν να επιστρέψουμε στην ίδια παλιά ρουτίνα.

Αποχαιρέτησα όλους τους επισκέπτες που βρίσκοντας ακόμα στο σπίτι,έτοιμοι να περάσουν άλλες λίγες μέρες ακόμα εκεί.Η μαμά της Γένα μου έδωσε μια αγκαλιά και ο πατέρας της μου πρότεινε να με πάει μέχρι τον σταθμό,που θα έπαιρνα το τρένο για Νέα Υόρκη.

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής,με ρώτησε για τα καλοκαιρινά μου πλάνα,και του είπα ότι εκτός από τις μέρες που θα περάσω στην πόλη,το υπόλοιπο καλοκαίρι θα δούλευα.

Δεν ήθελα να δώσω πολλές εξηγήσεις για την δουλειά μου αφού μιλούσα σε έναν ελαιοπαραγωγό,ο οποίος πιθανόν δεν θα καταλάβαινε καν γιατί η θετή κόρη του εκατομμυριούχου φίλου του δούλευε σαν σερβιτόρα.

Παρολα αυτά όμως ήταν πολύ διακριτικός και το εκτίμησα.

"Πού μένεις αυτές τις μέρες Νόα;" ρώτησε καθώς περπατούσαμε σε αυτούς τους όμορφους δρόμους.

Ήταν νωρίς, αλλά υπήρχε ήδη κόσμος έξω: κάποιοι έβγαζαν βόλτα τα σκυλιά τους, άλλοι έκαναν βόλτα με μεγάλες τσάντες με αποκλειστικές μάρκες... σχεδόν όλοι φορούσαν γυαλιά ηλίου.

Λυπήθηκα λίγο που δεν είχα αρκετό χρόνο να εξερευνήσω εκείνη την περιοχή, δεδομένου όλου του γαμήλιου χάους.

Κοίταξα τον πατέρα της Γένα και του είπα το όνομα του μοτέλ που είχα κλείσει στη Νέα Υόρκη.

Δεν με πείραζε που ήταν ένα υποβαθμισμένο μέρος- δύσκολα θα περνούσα χρόνο εκεί. Χρειαζόμουν απλώς ένα μέρος για να κοιμηθώ και να κάνω ντους. Σχεδίαζα να περάσω τον υπόλοιπο χρόνο μου εξερευνώντας την πόλη.

Ο πατέρας της Γένα κοίταξε λίγο αμήχανος όταν του είπα το όνομα του μοτέλ- δεν του θύμιζε κάτι. Δεν ήταν περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι είχε δύο ακίνητα στην πόλη, χωρίς να υπολογίζει το σπίτι στο Χάμπτονς.

Ένιωσα μια στιγμή αμηχανίας όταν επέμεινε να μου βρει ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης, όχι λιγότερο από το Χίλτον. Τον ευχαρίστησα για την προσφορά του, αλλά δεν χρειαζόμουν τη φιλανθρωπία κανενός. Οι άνθρωποι με χρήματα πίστευαν ότι όσοι από εμάς δεν απολαμβάναμε αυτές τις πολυτέλειες ήμασταν δυστυχισμένοι, και αυτό δεν ήταν αλήθεια. Το να μένω σε μοτέλ δεν με ενοχλούσε...

Έλα τώρα, δεν ήταν και τόσο σημαντικό!

"Νόα, δεν προσπαθώ να ανακατευτώ, αλλά η Νέα Υόρκη δεν είναι Λος Άντζελες. Αυτή η πόλη μπορεί να είναι επικίνδυνη, ειδικά αν είσαι μόνη σου και δεν είσαι εξοικειωμένη μαζί της".