Our Fault(Culpable #3)

15.Nick

Το μετάνιωσα τη στιγμή που έφυγα από εκείνο το δωμάτιο. Είχα υποκύψει, είχα πέσει στον πειρασμό, είχα δαγκώσει ξανά το απαγορευμένο μήλο και οι συνέπειες, ήμουν σίγουρος, θα ήταν τρομερές.

Η καρδιά μου πονούσε αν αυτό ήταν δυνατόν. Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός και βαθύς που έπρεπε να αναγκάσω τον εαυτό μου να μείνει μακριά της.

Κλειδώθηκα στο γραφείο μου, προσπάθησα με κάθε τρόπο να προσποιηθώ ότι η Νόα δεν ήταν στο κρεβάτι μου, προσπάθησα να ξεχάσω το γυμνό της σώμα, τα χέρια της που με χάιδευαν, το στόμα της που με ευχαριστούσε... το έκανε τόσο καλά,τόσο καλά που για μια στιγμή με τσάντισε κιόλας.

Το είχε κάνει αυτό και με άλλους;

Η σκέψη με τρέλαινε. Δεν είχε σημασία ότι στο κρεβάτι ήταν η ίδια όπως πάντα... Η ίδια αγνή Νόα που ήξερα ότι κοιμόταν με κάποιον άλλο όταν ήταν μαζί μου.

Ποιος είπε ότι δεν θα το έκανε αυτό σε άλλους όταν ήμασταν χώρια;

Η Νόα στα χέρια κάποιου άλλου... Γαμώτο, έπρεπε να βγω από εκεί, έπρεπε να ξεχάσω την αίσθηση του να την έχω από κάτω μου, την απαλότητα του δέρματός της, τη γλυκύτητα των φιλιών της.

Η μυρωδιά της με στοίχειωνε ακόμα, ακόμα και μετά το ντους. Ξαφνικά το διαμέρισμα μου φάνηκε μικρό, και το σώμα μου έμοιαζε να μη θέλει τίποτα περισσότερο από το να μπει σε εκείνο το δωμάτιο και να τελειώσει αυτό που είχα αφήσει ημιτελές.

Φόρεσα μια φόρμα, ένα λευκό μπλουζάκι Nike και αθλητικά παπούτσια και πήγα για τρέξιμο στο Σέντραλ Παρκ.

Ήταν μόλις 5 το πρωί, αλλά υπήρχαν ήδη άνθρωποι που γυμνάζονταν στους δρόμους. Δεν καθυστέρησα, δεν έκανα καν ζέσταμα, απλώς έτρεξα, έτρεξα και ευχήθηκα διακαώς ότι μέχρι να γυρίσω σπίτι, η Νόα θα είχε ήδη φύγει, ότι θα εκπλήρωνε αυτό που της είχα ζητήσει, ότι θα εξαφανιζόταν από τη ζωή μου.

Ήθελα να το κάνει; Ναι.

Αυτό ήταν το μόνο πράγμα για το οποίο ήμουν ξεκάθαρος. Το να είμαι μαζί της πονούσε πάρα πολύ, και δεν μπορούσα να βρω τη δύναμη να συγχωρήσω αυτό που είχε κάνει- απλώς δεν ήμουν ικανός γι' αυτό.

Επέστρεψα στο σπίτι δύο ώρες αργότερα, και όλα έμοιαζαν ίδια όπως όταν έφυγα. Πήγα στην κρεβατοκάμαρα και τη βρήκα για άλλη μια φορά ανάμεσα στα σεντόνια μου.

Κοιμόταν μπρούμυτα, το σεντόνι την κάλυπτε μόνο μέχρι τη μέση, οπότε η γυμνή της πλάτη με καλούσε να τη χαϊδέψω μέχρι να ξυπνήσει.