Our Fault(Culpable #3)

24.Noah

Δύο εβδομάδες μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών, έλαβα το αναμενόμενο τηλεφώνημα.

Με προσέλαβαν! Η γραμματέας μου είπε ότι ο Σάιμον Ρότζερ, ένας από τους κύριους εταίρους της εταιρείας, χρειαζόταν ένα δεξί χέρι, νέο και δραστήριο, πρόθυμο να κάνει τη ζωή του ευκολότερη.
Ξεκινούσα τη Δευτέρα στις επτά το πρωί, και παρόλο που επρόκειτο για πρακτική άσκηση, με πλήρωναν λίγο περισσότερο από ό,τι κέρδιζα στο καφέ, οπότε ήταν τέλειο.

Όταν έφτασα στο γραφείο την πρώτη μου μέρα, μια μάλλον ελκυστική γυναίκα με ανοιχτόχρωμα μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια μου υπέδειξε πού με περίμενε ο κύριος Ρότζερ.

Χτύπησα την πόρτα του και περίμενα μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να μου κάνει νόημα να περάσω.

Καθώς μπήκα, βρήκα έναν άνδρα πολύ νεότερο απ' ό,τι περίμενα- το ύψος και η άψογη συμπεριφορά του με άφησαν για μια στιγμή λίγο αποπροσανατολισμένη.

Είχε πράσινα μάτια και ξανθά μαλλιά, μια απόχρωση πιο ανοιχτά από τα δικά μου.

Το ναυτικό μπλε κοστούμι του και η γκρι γραβάτα του ταίριαζαν απόλυτα, και ήξερα ότι τον είχα κοιτάξει πολύ ώρα, όταν ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του.

"Νόα Μόργκαν, σωστά;" ρώτησε, σηκώθηκε από την καρέκλα του, διόρθωσε το κοστούμι του με το ένα χέρι και μου άπλωσε το άλλο ένα δευτερόλεπτο αργότερα.

Το έσφιξα με λιγότερη δύναμη απ' όση χρειαζόταν.

"Ναι, εγώ είμαι", είπα, νιώθοντας λίγο ανόητη.

Ο Ρότζερ απομακρύνθηκε από το γραφείο για να το παρακάμψει και κάθισε ξανά. Μου έκανε νόημα να κάνω το ίδιο, και εγώ πήρα γρήγορα θέση σε μια από τις δερμάτινες καρέκλες μπροστά του.

Το γραφείο του ήταν αρκετά απλό: ένα ξύλινο γραφείο, δύο καρέκλες μπροστά του, ένας υπολογιστής Mac μεγαλύτερος από ένα σπίτι και μερικά ράφια με φακέλους.

"Όταν ο Λίνκολν μου είπε ότι η αδελφή του Νίκολας έψαχνε για δουλειά εδώ, με εξέπληξε αρκετά. Ωστόσο, βλέποντας τον ακαδημαϊκό σου φάκελο και τις συστάσεις που έχεις, χαίρομαι που επέλεξες να δουλέψεις για μένα και όχι για τον Λέιστερ".

Δεν είχα όρεξη να ξανακούσω το όνομα του Νίκολας, αλλά δεδομένου ότι γνωρίζονταν μεταξύ τους, δεν ήταν περίεργο που αναφέρθηκε η οικογένεια.

"Αλήθεια, λοιπόν... Υποθέτω ότι το να δουλεύεις για τον πατριό σου δεν είναι ποτέ ευχάριστη επιλογή", σχολίασα με φιλικό τόνο.