Güneş Karaca, eski sevgilisi Gurur Atahan'dan kurtulabilmek için sevgilisi olan çete lideriyle birlik içerisinde olur ancak başındaki bu kara bela, onun geçmişte ihanet etmesine sebep olur. Ailesiyle tehdit edip ortadan kaybolan eski sevgilisinin, s...
Bu hafta yoğunluğum biraz az diye sizin için sabahlayıverdim ve bölümü tamamladım. Pazartesi ya da her Salı yeni bölüm günümüz olarak seçebiliriz canlarım. Bölüme gelen yorum ve oylar için hepinize teşekkür ediyorum, güzel satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı yine eksik etmeyin olur mu?
Yazım hatalarım için şimdiden özür dilerim ve herkese keyifli okumalar dilerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Adam nefret ediyordu kandırılmaktan, kadın uslanmıyordu kandırmaya çalışmaktan. Çakışıyorlardı ya ortak paydada buluşacaklardı ya da bölünecek ve kopacaklardı."
OTUZ ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
❄️
Flashback
"Anlamıyor musun, buradan kaçmam gerekiyor. Ateş'e bir şekilde haber vermek zorundasın. Beni ancak o kurtarabilir, bir şeyleri düzeltmem için bu villadan kurtulmam gerek ancak Uraz buna izin vermiyor. Ceza çekmeyi hak etmiyorum, en azından böyle değil!"
"Tamam, ben onun uyuduğu bir an yakalayarak sana mesaj atacağım. Siz arka girişe gelin, adamların yoğunluğu ön tarafta. Belgeleri kontrol altına almamız için o çelik kasaya ulaşmadan villadan seni alamayız Yosun. İlk önce ona ulaş."
"Evet, kaçmayı başarırsam her şeyi kontrol altına alabilirim. Dur! Bir ses duydum, geri arayacağım seni."
Telefonu hızla kapatırken, adımlarımı mutfaktan çıkarıverdim hızla.
Sağıma doğru dönerken hiçbir hareketliliğin olmadığını fark etmemle rahatlıkla bir nefes verecekken sol tarafımda hissettiğim hışırtıyla bakışlarımı korkuyla diğer tarafa doğru çevirdim güç bela.
Hayır.
Hayır.
Hayır.
Yakalanmış olamazdım.
"Demek kaçman lazım ha?" Gülerek elinde yer alan sigara izmaritini yere fırlattı yavaşça. "Bu villadan." diyerek bakışlarını kısaca özenle dizayn edilmiş evin içerisinde gezdirip, bana döndü. "Benim iznim olmadan gidebileceğini sanman ne kadar da hoş, karıcığım."
Kalbim gümbür gümbür atmaya başlarken, gözlerinde yer alan ateşten harelerin beni esir almasına izin verdi korkuya kucak açan bedenim. Masmavi gözleri daha beter titrememi sağlarken tek yaptığım art arda yutkunmaktı.
Ağır adımları yanıma doğru yaklaşırken, acı dolu nefesini tenimde hissetmek içimin titremesine sebep olurken, soğuktan çatlayan dudaklarımı yalayıverdim hafifçe. Damarlarımda kaynayan kan, tüm yüzüme hücum ediyordu ancak o hala daha harelerini gözlerimden kaçırmadan bakınmaya devam ediyordu.
