Güneş Karaca, eski sevgilisi Gurur Atahan'dan kurtulabilmek için sevgilisi olan çete lideriyle birlik içerisinde olur ancak başındaki bu kara bela, onun geçmişte ihanet etmesine sebep olur. Ailesiyle tehdit edip ortadan kaybolan eski sevgilisinin, s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❄️
Özlem nedir bilir misiniz?
Ya da hiç özlem duymak zorunda kaldınız mı?
Sevdiğin birini özlemek.
Herhangi bir şeye özlem duymak.
Özlem.
Kavuşma duygusu.
Bu çok can yakan ama bir o kadar da çok güzel anlama sahip olan bir kelimeydi.
Ben kavuşma arzusuyla yanıp tutuşan ancak asla o duyguya sahip olamayacak bir kızdım. Benim ikizim, yıllar önce ellerim arasında ihanetin sularına karışarak gitmişti. İnsan mutlak ölümü kabullenir, atlatır derlerdi ancak ihanetin acısı geçmiyordu. Girdiğim evin, yattığım yatağın ne huzuru ne de neşesi vardı.
Yıllarca yalnızlığa mahkum kalmıştım.
Büyük bir evde içi yabancılarla dolu koca bir yalnızlık.
Hayatım, ben Liseye geçene kadar bir çöp poşetinden farksız geçmişti ve geri kalan zaman dilimindeyse acılara kucak açmıştık. En basitinden ikizim olacak kız, arkadaşlarıyla eve geldiğinde anneme beni bodruma kilitlemesini ister, babam merakla sorduğunda ise dedeme bıraktığı yalanını söylerlerdi hep.
Hiç unutmuyorum.
Bir keresinde yine bodruma kapatılmak zorunda kalmıştım.
Feryal istediği için.
Annem her bodruma kapatılışımda ses çıkarırsam eğer hayatımı bana zindan edeceğini söylerdi. Sanki bunca zaman hiç etmemiş gibi. Saatlerce karanlık eski bir odada, aç ve susuz kalmanın size nasıl bir psikoloji sağlayacağını bilemezdiniz. Bir gün sabah kahvaltı için Feryal'in arkadaşları ve anneleri bize davetlilerdi ve ben gecesinde havale geçirmiş, acı içerisinde hastane köşesinden eve dönmüştüm annemle.
