12. BÖLÜM | Görülen İlk Sanrı

24.7K 1.2K 2.1K
                                    


Hazır mıyız bakalım?

Güneş'in cellat dediği diğer bir tabirle katili, Evren olduğunu sananlar olmuş, kim olduğu belli değil güzeller ancak tahmin yapabilirsiniz şu an için. 🌹

ON İKİNCİ BÖLÜM

❄️

"Tüm dünyayı sunsunlar bana, sen yanımda olmadıkça ne tat alırım, ne de doyarım. Benim gözüm senin ruhuna aç, önüme serilen şatafata değil."

Güzel okumalar dilerim.

Güzel okumalar dilerim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

❄️

Karakoldan sonrası, Rezidansa varmadan önce Mezarlık'tayken;

"Bir açıklama yapacak mısın artık abi, ne demek o kamera kaydındaki kadın Gece'ydi?"

Evren büyük odanın içerisinde sessizce camdan dışarıyı izliyor, dakikalardır dudakları hiçbir şekilde bıçak açmıyordu.

"Kuzgun sakin ol, Feryal olsa ne olacak? Dedektif her şeyi bildiğini belli etti, asıl önem vermemiz gereken bu değil mi sizce de? Gurur'a bunu söylediyse bunca yıldır çabamız boşa gitmiş olacak."

Çilem doğru söylüyordu.

Dedektif açık bir dille bildiğini bize belli etmişti.

Derin bir nefes çektim içime.

Rezidans'a gitmeden önce burada toplanmamız gerekiyordu ve şu an için dinlenmiyorduk. Burada bırakın Gurur'un bizi dinlemesi, girmesine bile imkan yoktu.

"Feryal geçen gün bana pişman olduğunu dile getirmek için kapıma dayandı." Evren'in bıçak gibi kesen, buz gibi ses tonu tüm odanın enerjisini anında çekerken, "Ne demek kapıma dayandı?" dedim hiddetle.

Yüzünü devasa camdan çekerek bana doğru çeviriverdi yavaşça. "İkizinin gerçekten pişman olduğuna inanmıyor musun?"

Dudaklarım hayretle açılırken bu söylediğinde ciddi olup olmadığını tarttım kısa bir an.

Ciddi olamazdı.

"Abi." dedi Kuzgun içindeki çocuksu neşeyle. "Gece, yani Feryal gerçekten pişman mı oldu? O, bize geri mi döndü?"

O kadar istiyordu ki sevdiği kızın ona dönmesini.

Ama Feryal ona dönmezdi.

KUZGUNİ ATEŞ (+18)Where stories live. Discover now