27. BÖLÜM | Acının Tatlı Tebessümü

10.2K 638 913
                                    


Dün yüklemem gereken bölümü gece 1'e doğru işten ancak gelmem ve bir saate düzenlemenin bitimine doğru uyuyakalmamla gecikmek zorunda kaldı, bunun için affınıza sığınıyorum.

İnstagram'da editlerime takılarak, videoya göre katil bu o zaman diyen arkadaşlar için de bir aydınlık getireyim. Cellat kelimesini editlerde kullanırsam anlaşılmaz bu yüzden direkt katil diyorum.

Kaldı ki editlerim bile ters köşeli, bu aklınızda olsun izleyenleriniz için. O bebeğin kül sahnesinde yer alan videoda Barlas geçiyordu aslında ancak benim editimde Evren var, bu da bir ters köşe.

Edit sayfasına göz gezdirmek isteyen olursa diye buraya bırakayım.

ig : wattyisigi

Şimdiden gözden kaçan hatalar için kusura bakmayın, bölümü severseniz oylamayı ve satır arası güzel yorumlarınızı eksik etmeyin.🌹

YİRMİ YEDİNCİ BÖLÜM

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

YİRMİ YEDİNCİ BÖLÜM

"Kan akacaktı oluk oluk, herkes kaybedecekti. Kazanan kimse olmayacaktı, hissediyordu kadın. Her şeyin ortak noktasıydı o. Oyunun bitmesi için ölmesi gereken kişi de, maalesef ki o'ydu."

❄️

"Kahretsin başım!"

Hafifçe sızlanarak araladığım gözlerimle etrafı güç bela seyretmeye başladım. Yabancısı olan bu duvar ve bu oda ani bir hızla yattığım yerden doğrulmama sebep oldu.

Neredeydim ben böyle?

Bu sefer nerede olduğumu gerçekten de bilmiyordum ve bu sıkıntılıydı.

Yabancısı olduğum bu odada ayaklarımı yere basarak inmiş, adımlarımı yavaşça kapıya doğru ilerleterek ses çıkarmayıp kapının kulpunu çevirivermiştim. Tek katlı bir evin içerisindeydim ve içerisi ölüm sessizliğine sahipti. "Kimse var mı?" Boşluğa doğru yankılanan sesime karşılık herhangi bir geri dönüş alamayarak adımlarımı misafir odası olduğunu gördüğüm yere doğru sürüklemeye başladım.

Buraya nasıl gelmiştim?

Kim getirmişti?

Derin bir nefes çektim içime.

En son Evren ve Gece'nin konuşmasını dinliyordum.

Çaprazımda duran mutfağın kapısı açıktı ve masa özenle hazırlanmıştı. Burada kahvaltı etmeyecektim elbette, hiçbir şeye güvenemezdim. Misafir odasına girdiğim sıra masanın üzerine bırakılmış olan not dikkatimi çekti.

Artık mektuplardan nefret ediyordum.

Taklitçi yüzünden.

"Dün gece kollarımda geçen uykunun ardından uyandığın bu eve iyi bak, yıllar sonra ikimizin evine hoş geldin müstakbel karıcığım. Bana tarifi olmayan bir gece yaşattın, kokuna müptela olduğumu dün gecenin ardından çok daha iyi anladım. Çok yakında benim olacaksın. Kum saati akıyor, Zifir Güneş'e bulanmak için can atıyor."

KUZGUNİ ATEŞ (+18)Where stories live. Discover now