Bazı Kadınlar

B27-Gerçekler.

Keyifli okumalar herkese

***

Fatıma Hanım yer sofrasını kurmuştu. Kalan bir kaç tabağı da Belçim ile Burçin getirdi. Dilşad ise bir köşeye çekilmiş camdan dışarı bakıyordu. Zerya ile konuşmasını düşünüyor, düşündükçe canı sıkılıyordu.

Karnında hissetti tekme ile elini oraya götürüp okşadı. Bu çok tuhaf ve güzeldi. Tebessüm ederken Mustafa ve Ferhat ile göz göze geldi. Dik dik Dilşad'a bakıyorlar onun burada ne işi olduğunu anlayamıyorlardı.

Dış kapının sesi gelirken başını kapıya çevirdi. Zerya salona girdiğinde Dilşad ayağa kalktı.

İkisi de bir süre sustular. Kızlar anlam veremeyerek bu sessizliğe odaklanırken Fatıma Hanım rahatsızca kızını dürttü.

"Çok mu şaşırdın kızım? Arkadaşın bak sürpriz yapmış gelmiş kızlarıyla. Neyse hadi bir sofraya oturalım sonra konuşursunuz."

Zerya ne tepki vereceğini kestiremiyordu. Oğullarına baktı. Onlar da annelerine bakıyorlardı.

"Hoşgeldin Dilşad. Buyrun sofraya geçelim. Şaşırdım ben habersiz gelince.."dedi soğukça.

Birlikte yemeğe oturdular. Fatıma Hanım kucağında ki Narin'e de yemeklerden azar azar verirken gülümseyerek Dilşad'a baktı.

"Kusura bakma kızım. Zerya çalışıyor aklı hep işte. Zor tabi...Eee siz aynı apartmandan mıydınız yoksa mahalleden mi?"

Dilşad ayrandan bir yudum alırken yan gözle Burçin'le Belçim'e baktı. İkisi de merakla dinliyordu. Boğazını temizledi.

"Aynı mahalledendik. Bir dönem ben köyden halamın yanına taşındım. Zerya'yla bitişikti apartmanlar. Öyle sokakta tanıştık, arkadaş olduk."deyip yan gözle Zerya'ya baktı.

Zerya her bir lokmasında sanki taş yutuyormuş gibi hissediyordu. Sinirden elleri titrerken son lokmasını da alıp ayağa kalktı.

"Ben bir çay koyayım ocağa. Size afiyet olsun."

Yemek yendikten sonra kızların yardımıyla toplandı. Kızlar çocukların odasında onları oynatırken gülüp eğleniyorlardı. Fatıma Hanım da komşusunun çağırmasıyla gitmişti. Zerya iki fincan çay koyup balkona Dilşad'ın yanına geldi.

"Ne istiyorsun benden Dilşad? Niye geldin?" Dedi Zerya. Gözü onun şiş karnına takılıyordu.

Dilşad derin bir nefes aldı.

"Zerya bak..Sen gittikten sonra her şey bitti. Gülizar beni evden attı. Şahin desen senin peşinden gitti. Gidiş o gidiş. Tâ o zamandan beri sesini duymadım. Nerdeyse sekiz ay oldu. Şimdi de nerden olduğunu bilmiyorum. Yemin ederim ki bilmiyorum..."

Zerya başını salladı.

"Hapiste. Tutuklandı."

Dilşad büyüyen gözleriyle Zerya'ya baktı.

"Neden?"

"Eski kocan Rıfat nerde biliyor musun?"

Dilşad bir iki saniye duraksadı. Gözlerini kaçırdı. Terlemeye başlamıştı. Zerya buna anlam veremedi.

"Hayır..O da gitti. Borçları vardı. Kapattı. Ama alacaklılar faiziyle istiyorlardı. Yani neyi var neyi yoksa istiyorlardı. O da kaçtı onlardan."

Zerya başını iki yana salladı.

"Kaçamamış Dilşad. Galiba..Rıfat'ı öldürdüler. Alacaklılarla iş birliği yapanda..Şahin olabilir."

Dilşad şokla elini ağzına götürürken karnına bir ağrı saplandı. Ne tepki vereceğini kestiremiyordu. Zerya bunları nasıl öğrenmişti?

"Sakin ol...Sakin ol hamilesin zaten. Doğum ne zaman?" Dedi Zerya telaşlanarak. Bir de burada doğurursa diye korktu.