"အရမ္းနာတယ္မဟုတ္လားအစ္ကိုအေသးေလး~"
"အြန္း..နာတယ္~"
"ဘာလို႔ဘာမဟုတ္တဲ့မုန္႔ေလးအတြက္အရိုက္ခံေနတာလဲ
ဒီတိုင္းျပလိုက္ရင္ၿပီးေရာကို~"
"ျပလိုက္ရင္ သူတို႔ကမုန္႔ကိုလဲယူသြားၿပီး
ခိုးထားတာဆိုၿပီးရိုက္ၾကမွာလဲ အဲ့တာဆို
အရိုက္လဲခံရၿပီးေမာင္နဲ႔လဲေတြ့ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ
အခုလိုက်ေတာ့အရိုက္ခံရေဘမဲ့ေမာင္နဲ႔ေတြ့ရတယ္ေလ~"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ္ေတာ္သေဘာက်ပံုဘဲ~"
"အမ်ားႀကီးသေဘာက်တယ္~"
"အဲ့ေလာက္သေဘာက်ရင္လဲ အစ္ကိုလတ္နဲ႔မပတ္သက္ပါနဲ႔လား~"
"ပတ္သက္တာမဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ့ သခင္လတ္က
ခနခနလာေနတာ စကားျပန္မေျပာလဲမေကာင္းလို႔~~"
"အဲ့တာဆို ေဆးေရာင္ဘူးဆိုတာေတြကေရာ~"
"သခင္လတ္ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေတြပါ
တစ္ခုမွမသံုးရေသးပါဘူး~"
"လိမ္ေနတာမဟုတ္လား~"
"မလိမ္ပါဘူး အခုယူျပဆိုရင္ေတာင္ယူျပရဲပါတယ္~"
ထယ္ေယာင္းအထင္မလြဲေစရန္
အတင္းရွင္းျပေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကသူ႔ေက်ာကဒဏ္ရာ
နာေနတာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိ~
"ဟုတ္ပါၿပီ အဲ့ေလာက္ေသခ်ာေနေတာ့ယံုလိုက္ပါ့မယ္~"
"အြန္း~ဟိုေလ ေမာင့္ကိုညတိုင္းေတြ့လို႔ရမလားဟင္~"
"ရတယ္ေလ ညေနအလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့
Appaတို႔သံသယမဝင္ေအာင္အခန္းသန္႔ရွင္းေရးေလာက္ေတာ့လုပ္ေပးၪီး~"
"လုပ္ေပးမွာေပါ့ ေမာင္နဲ႔ေတြ့ရရင္ရၿပီ
က်န္တာဘာဘဲလုပ္ရလုပ္ရ~"
"ဒါနဲ႔..အစ္ကိုအေသးေလးရဲ့မိဘေတြေရာ~"
"စစ္အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္တုန္းကေသသြားၿပီ
အဲ့တာေၾကာင့္အဖြားနဲ႔ဘဲႀကီးလာတာ~"
"စစ္ပြဲ ေမာင္မမွီလိုက္ဘူးထင္တယ္~"
"ဘယ္မွီမလဲအစ္ကိုေတာင္အဲ့တုန္းကႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ဘဲရိွေသးတာေလ~"
"အဲ့တုန္းကအရမ္းေၾကာက္ေနမွာဘဲ~"
"ေၾကာက္တာေပါ့ အဖြားရိွေနလို႔သာ~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
