Girl In Flames

Την ημέρα

- "...Επ ξύπνησες; Έχει πρωινό στην κουζίνα. Έφτιαξα ομελέτα..."
- "...Οκ ευχαριστώ. Πως σε λενε;..."
- "... Νίκο. Εσένα;.."
- "...Αμαλία. Δεν έγινε τίποτα χθες το βράδυ έτσι?..."
- "...Όχι τίποτα δεν έγινε..."
- "...Οκ απλά ρωτάω για σιγουριά. Παρεμπιπτόντως, πως βρέθηκα σε αυτά τα ρούχα;..."
- "...Εγώ στο έβαλα. Βασικά στα έδωσα να τα βάλεις μόνη σου στην αρχή αλλά δεν τα κατάφερες..."
- "...Μάλιστα. Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο;..."
- "...Ακούω..." Μου απάντησε ενώ ντυνόταν πίσω από ένα έπιπλο.
- "...Πόσο είσαι;..."
- "...Πόσο με κάνεις;..."
- "...ξέρω γω κάπου στα 18 ισως;..."
- " (μου έδωσε ένα πλατύ χαμόγελο)χα μικρός δείχνω ε; 22 είμαι..."
- "...Α ναι δε σου φαίνεται..."
- "...Εσυ;...:
- "...18..."
Το ξέρω ότι δεν έπρεπε να του πω ψέματα αλλά δε θα με έβλεπε έτσι όπως ήθελα αν του έλεγα 16 θα με έβλεπε σαν μικρό κοριτσάκι.

Όταν ντύθηκε μου είπε να έρθω στη κουζίνα γιατί θα κρυώσει η ομελέτα. Έχω να πω πως ήταν μια από τις καλύτερες που είχα φάει στη ζωή μου. Ήταν πεντανόστυμη. Αλλά δεν πρόλαβα να τη φάω γιατί έπρεπε να φύγει ο Νίκος και ήταν ο μόνος που μπορούσε να με πάει σπίτι αφού δεν είχα λεφτά πάνω μου. Πήγαμε στο γκαράζ της πολυκατοικίας για να πάρουμε το αμάξι του. Για να μένει σε ένα τέτοιο σπίτι δεν περίμενα να είχε και κανένα ωραίο αμάξι. Αλλά προς έκπληξη μου είχε μια άσπρη porche. Πολύ εντυπωσιακή. Αν και έτρεχε αρκετά. Του είπα την διεύθυνση του σπιτιού μου και με πήγε εκεί. Στο σπίτι μου με είδε ο αδερφός μου ο Βασίλης την στιγμή που βγήκα από το αμάξι του Νίκου. Αλλά πριν προλάβει να φύγει άρχισε να μου φωνάζει ο Βασίλης.

- "...Με αυτόν ήσουν χτες βράδυ;..."
- "...Ναι γιατί;..."
- "...Γιατί;; Αυτός είναι εικοσάρης Αμαλία το έχεις παρατραβήξει. Δεν μπορείς να κοιμάσαι με άλλους είσαι πολύ μικρή ακόμα. Πρέπει να το καταλάβεις..."
- "...Από πότε ενδιαφέρεσαι εσύ για τα ερωτικά μου;;..."
- "...Από τότε που έμαθα για εσένα και τον Αχιλλέα..."
- "...Και τι έμαθες για πες μου..."
- "...Μην κάνεις την ανήξερη..."
- "...Εντάξει τότε γιατί τόση ένταση αφού δε κάναμε κάτι..."
- "...Μη με δουλεύεις Αμαλία! σας είδαν να μπαίνετε μαζί σε ένα ξενοδοχείο. Σταμάτα τα ψέματα πια κουράστηκα!..."
- "...Μα αλήθεια δεν κάναμε τίποτα γιατ..."
- "...Δεν θα ξαναβγείς από αυτό το σπίτι κατάλαβες;!;!;;..."
- "...Δε μπορείς να μου το κάνεις αυτό!..."
- " ...Ζεις σε αυτό το σπίτι με τους δικούς μου κανόνες πάρε το απόφαση..."
- "...Δεν είσαι καν ο μπαμπάς για να μπυ πεις τέτοιο πράγμα..."
- "...Τα έχουμε πει αυτά δεν είναι εδώ οι γονείς οπότε εγώ έχω την ευθύνη..."
- "...Καλά τότε δε θα ζω κάτω από αυτή τη στέγη! Έλεος..."
- "...Αμαλία μη τολμήσεις και φύγεις με αυτόν! Αμαλία!!!..."
- "...Αντίο αδερφέ τα λέμε κάποια άλλη στιγμή μέχρι να ηρεμήσεις..."

Έφυγα και μπήκα στο αμάξι του Νίκου που του είχα πει να περιμένει για να του πω κάτι αλλα τελικά περίμενε περισσότερο.