Nagising ako sa malakas na ulan, naiwan kong bukas ang bintana kagabi dahil sa sobrang pagod ko. Natulugan ko din ang mga nirereview ko.
Sinara ko ang bintana at deretsong bumaba ng sala. It's Saturday, alas nuebe na din ng umaga. Hindi ko alam kung nasundo na si Daiquiri o hindi pa.
I walk straight towards the Dining, I prepared my usual breakfast. Milk and cereal.
Hindi ko alam kung nasaan ang mga kapatid ko. Bitbit ang umagahan ko, naglakad ako papuntang living area at binuksan ang T.V
Tahimik akong kumakain at nanonood ng balita tungkol sa padating na bagyo.
"Just ask her, stop making it more complicated." I heard someone. It's a familiar voice coming from the hallway.
"I did bro, he keeps telling me na ako ang bahala but when I got decided, parang ayaw naman niya." Boses naman ng kapatid ko.
"Just be patient, they're always like that. At least you have the chance to notice which she likes."
"You think it's very helpful?".
"It depends on your assessment."
Even though I knew who it was, I was still in shocked when he appeard behind my brother. My brother immediately walks toward me, nagawa pa ni Rum na maki-kain sa cereal ko. Nanatiling nakasunod sakanya sa Luke.
"May breakfast na ba? Gutom na kami kanina pa e!". Si Rum na ngayon ay abala naman sa fresh milk na nasa table.
My eyes didn't leave the man behind him. Sa pagkakaupo ko ngayon sa sofa, lalo lang akong namangha sa height ni Luke.
He's wearing a basketball jersey, which makes him more attractive for me. Maging ang kapatid ko na late ko na napansin. Parehas silang pawis.
"Dun ka nga! Pawisan ka pa, tawagin mo nalang si Manang!". I irritately demand.
Tumawa ang kapatid ko at bumaling sa lalaking nasa likod niyang nakatitig din sa'kin.
"Tara na dun sa Dinning." Rum said. Nagsimula na siyang maglakad kaya sumunod din si Luke.
Parang nakahinga lang ako ng maayos nang parehas na silang nawala sa paningin ko.
I was too late to realized what I was wearing. I was still in pajama, hindi ako nakapag ayos ng mukha o maski ng buhok ko. What is he doing at our house, this early. Anyway?
Ano bang nangyayari dito kay Rum? Parang kinareer na gawing bestfriend 'to si Luke. Ngayon naman at basketball ang bonding nilang dalawa.
Bago pa ako muling maabutan dito. Nagmadali akong umakyat sa kwarto para maligo at mag-ayos.
Halos mapatalon ako sa gulat nang salubungin ako ni Champagne paglabas ko ng closet ko. He's jumping and giggling like a child.
"What are you doing?". I curiosly asked.
"You're not gonna believe it, Vod! Yung crush ko nasa baba! Kasama ni Kuya! Yay!". Kung hindi lang sound proof ang kwarto ko baka siguradong narinig na'to sa baba si Cham.
But before anything, did I heard it right? Bumitiw ako sa pagkakahawak ni Cham sa dalawang kamay ko. Pumunta ako sa tapat ng salamin at pinanood siya sa reflection kung gaano siya kasaya.
"Really? Kailan mo pa naging crush?". Seryosong tanong ko, wala siyang sinasabi sa'kin. Hindi ko alam na possible nga talagang mangyari ang iniisip ko dati, knowing my sister. Basta gwapo ay panalo sa paningin niya.
Ngumiti si Champagne at tumingin sa kawalan na parang iniisip niya ang magagandang bagay na nangyari sa buhay niya. "Hmmm.. kailan lang din. Ang gwapo kasi talaga!".
