Moordvrouw - vermist

Weeën?

+7 maanden later+

-Fenna-

Ik ben al en paar dagen thuis omdat ik zwangerschapsverlof heb. Ik ben alweer 8 maanden zwanger! Ik ben wel echt helemaal klaar met deze buik hoor! Ik kan haast niks meer! Het is 15:17. Mijn schoonouders zullen straks wel hier komen met Nynke en Brecht. Eindelijk even wat vermaak! Het is zo saai om alleen thuis te zitten! Ik ben maar even op de bank gaan liggen met harde muziek op mijn oortjes. Mijn schoonouders hebben de sleutel vast wel mee! Mijn ogen doe ik even dicht en ik heb niet door dat ik al snel in slaap val.

Ik word wakker van twee handen op mijn buik. Ik doe mijn oortjes uit en kijk ernaar. "Hé meiden! Hoe was het op school?" Ik ga even rechtop zitten en Nynke en Brecht komen elk aan een kant van mij zitten. "Leuk!" "En ik heb een 9,5 op mijn spreekbeurt!" Volgt Nynke vrolijk. "Wat goed meid!" Ik geef haar een kus en ze wil me verder nog wat vertellen. "En weet je mama? Toen ik midden in mijn spreekbeurt zat, toen kwam papa de klas binnenrennen en toen stelde hij zichzelf voor. En toen kwam oom Bram achter hem aan. Ze renden naar de juf toe en deden haar handboeien om en namen haar mee!" "Had juf wat gedaan dan?" "Nee, het was een verrassing van papa en oom Bram om te laten zien wat de recherche doet!" "Wat leuk!" Typisch iets voor Evert! "Wij gaan weer hoor, Fenna, gaat het je allemaal lukken?" "Jahoor!" Ze lopen weg en trekken de deur dicht. De telefoon gaat en ik krijg hem in mijn handen gedrukt van Brecht. "Gaan jullie maar even boven spelen." "Oké" Ik neem de telefoon op.

L=Liselotte F=Fenna

F: Hé Lies, met Fenna

L: Hé Fen, lijkt je het leuk als ik straks even langskom?

F: Ja! Tuurlijk! Wat leuk! Moet je niet werken dan?

L: Nee, op donderdag ben ik altijd vrij.

F: Ohja, is ook zo. Kom je nu gelijk?

L: Als je het goed vind?

F: Tuurlijk! Tot zo!

L: Tot zo!

Niet veel later gaat de deurbel. Daar is Liselotte al! Ik loop erheen en laat Liselotte binnen. "Hé Lies! Hoe is het?" "Goed hoor, Met jou?" "Ja, goed!" "Mooizo!" Ze geeft me een knuffel en ik schenk wat drinken voor haar in. We gaan op de bank zitten en al gauw komen Nynke en Brecht naar beneden gestormd. "Mama, Wie was da... Tante Lies!!!" "Hé meiden! Hoe is het?" "Goed!" "En ik had een 9,5 op mijn spreekbeurt!" "Wat goed Nynke! Waar ging het over?" "De recherche!" "Zozo! En papa en oom Bram zijn ook nog langs geweest hè!?" "Hoe weet je dat?" "Tja..."

Het is Avond en na het eten zijn Liselotte en Bram, die met Evert mee kwam, weer naar huis gegaan. "Lieverd, ik ga nar bed hoor, ik ben echt heel erg moe." "Is goed schat. Ik breng de meiden nu ook wel naar bed." Niet veel later liggen de meiden op bed en duik ik er ook in. Evert geeft mij nog een kus en gaat zelf ook slapen. Al snel ligt Evert naast mij te slapen en kan ik telkens maar niet in slaap komen. Ineens krijg ik hele erge buikkrampen. Zullen dit weeën zijn!? Nee, vast niet. Ik draai me een paar keer om alleen de krampen worden steeds erger. Ik besluit Evert wakker te maken. "Wat is er?" "Volgens mij heb ik weeën!"