Wakker

624 24 3
                                    

-Liselotte-

Ik voel me licht in mijn hoofd. Wat is er gebeurt!? Mijn ogen kan ik net niet openen. Een paar stemmen hoor ik door de kamer gaan maar ik weet niet van wie ze zijn. Ze komen me alleen wel bekend voor. Ik probeer te bewegen alleen ik voel me verdoofd. Ik voel niks en ik weet niet eens of ik eigenlijk wel beweeg. langzaam begin ik een erge pijn te krijgen in mijn hand. Zo'n pijn heb ik nog nooit gevoeld. Ook krijg ik weer een beetje gevoel in mijn benen. Ik voel me zo zwak! Waar ben ik eigenlijk!? Ik begin een beetje te roepen. Ik kan mijn ogen nog steeds niet open krijgen. Er gaat paniek door me heen. Waar ben ik en wat gaat er straks allemaal gebeuren!? Ik wil naar mijn vrienden toe! En het liefst naar Fenna.


-Fenna-

Evert is Jasper aan het halen en Lies begint steeds meer te bewegen. Ik zie dat ze in paniek is. Haar ogen zijn nog dicht maar ik herken het onderhand gewoon bij haar. Ik ga een beetje op de rand van mijn bed zitten en laat mezelf zakken in de rolstoel die naast mijn bed was klaargezet door Evert. Ik rol naar Liselotte toe en pak haar hand vast. Ik besluit om tegen haar te gaan praten. Geen idee of ze het hoort. "Hey Lies, ik ben het Fenna!"


-Liselotte-

Ik voel dat iets of iemand mijn hand vastpakt. Ik raak erger in paniek en word heel bang. Wie weet wat er straks komen gaat? Ik hoor heel vaag een stem. Langzamerhand wordt die veel duidelijker. Het is Fenna. Ik kalmeer en ga rustig liggen. "Het komt allemaal goed Lies." hoor ik. Het is Fenna echt! Met veel moeite krijg ik mijn oogleden een klein stukje van elkaar af. Ze lijkt helemaal niet op Fenna. Het is een vrouw met wit verband om haar hoofd heen, Ik kijk nog even beter. Ja Het is Fenna wel echt! Maar wat is er gebeurt!? Niet veel later kan ik mijn ogen ook weer open krijgen. Ik lig op een bed in een witte kamer en ik kijk recht in de ogen van Fenna. Ze kijkt mij met tranen in haar ogen aan. "Lies! Je bent weer bij!" Ik lach maar gewoon naar haar. Wat kan ik anders doen?


-Evert-

Eindelijk na een hele tijd zoeken heb ik Jasper gevonden. "Liselotte komt weer bij!" roep ik. Hij legt snel zijn spullen neer en komt achter mij aanlopen. Het gaat al snel over in rennen en al snel zijn we bij de kamer van Fenna en Liselotte. Ik sta in de deuropening en ik zie Liselotte op bed liggen en Fenna zit ernaast. "Zozo, dat duurde lang!" zegt Fenna met een glimlach op haar gezicht. Ik ren naar haar toe en geef haar uit blijdschap een knuffel. De dokter doet een paar kleine testjes bij Liselotte en verklaart dat ze echt uit coma is. Wat is dat snel gegaan! "Wat is er allemaal gebeurt!" zegt Liselotte. "Vertellen we allemaal nog wel" antwoord ik. Fenna zit inmiddels weer naast haar bed. "Kan je me even helpen Evert?" Ik loop naar haar toe en til haar weer op het bed. Ik haal de remmen er vanaf en schuif het bed tegen die van Lies aan. Ineens komt Jasper binnenlopen met nog een bed. "Kijk Evert, heb jij ook een bed." Hij zet het bed tegen die van Fenna aan en ik ga erop liggen. Zo liggen we gezellig bij elkaar.


-Fenna-

"Mag ik nu weten wat er is gebeurt?" vraagt Liselotte. Evert verteld haar het hele verhaal van het busje tot aan het ziekenhuis. Ze weet ook nog helemaal niet dat wij een drieling krijgen. Als Evert is uitgepraat neem ik het woord.

"Lies, weet je nog dat ik zwanger was?" "Ja, er is toch niks ergs gebeurt?" "Nee, ze hebben het allemaal overleefd! Echte vechtertjes!" "Huh, hoe bedoel je ze?" Evert en ik kijken elkaar trots aan. "We krijgen een drieling!" schreeuw ik bijna. Liselotte slaat haar handen voor haar mond. Ze geeft ons een knuffel. "Wat leuk! Hebben jullie al namen?" "Nee, we weten nog niet of het jongens of meisjes of allertwee worden." "We kunnen nu wel wat namen gaan bedenken! We hebben ja toch niks te doen." Best een goed idee van Lies. Evert en ik stemmen mee en al snel vallen er heel wat namen.

Aan het einde van de avond zijn we er eindelijk uit. We hebben drie meisjes namen en drie jongens namen. Maureen, Robbin en Sanne zijn de meisjesnamen en Lyam, Thijs en Niek.

We gaan bijna slapen en we zitten nog hel even lekker te kletsen als mijn telefoon gaat. Ik kijk Evert angstig aan. Het is het nummer van Chiel Vos!!

Moordvrouw - vermistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu