"ဒီတစ်ခေါက် ငါ့လက်ရည်တိုးတတ်လာပြီဆိုတာပြောရဲတယ်....အနည်းဆုံးတော့ အရင်ချိန်တွေလို အိုးပေါက်ကွဲတာမျိုး မဖြစ်လောက်ပါဘူး...."
"....."
ရှောင်ကျန့်ဟာ သက်ပြင်းအသာချလိုက်ရင်း ဟယ်စုန့်နန်၏ပုခုံးကိုခပ်သာသာပုတ်လိုက်သည်။ သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ဟလိုက်ပြီးနောက် သာယာငြိမ့်ညောင်းသည့်ခပ်သာသာအသံလေးတစ်ခုက ကပ်ပါလာသည်။
"မင်းဘေးဖယ်နေလိုက်တာပိုကောင်းလိမ့်မယ်ထင်တယ်"
ဟယ်စုန့်နန်၏တတ်ကြွနေသည့်မျက်နှာလေးမှာ ချက်ချင်းညှိုးငယ်သွားသည်။
"ဒါ...ဒါပေမယ့် ငါလည်းမင်းကိုကူချင်တယ်လေ..."
"ကောင်းပြီ....ဒါဆို ကြက်သွန်ခွာပေး"
စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်တွင်။
ရှောင်ကျန့်ဟာ ကြက်သွန်ခွာနေသည့် ဟယ်စုန့်နန်ကိုပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။ အခန်းထဲက တစ်ခြားသော Omega နဲ့ Beta တွေတောင် ဟယ်စုန့်နန်၏အဖြစ်ကိုကြည့်ရင်းတစ်ခစ်ခစ်ခိုးရယ်နေကြ၏။
လက်ထဲတွင်ကြက်သွန်နီတစ်လုံးနှင့် ဓားတစ်ချောင်းကိုကိုင်ရင်း ဂရုတစိုက် နွှာနေသည့်ဟယ်စုန့်နန်၏ မျက်လုံးထဲကနေ မျက်ရည်တွေပိုးပိုးပေါက်ပေါက်စီးကျနေသည်။ ရေတာတမံကျိုးသလိုမျက်ရည်စီးကြောင်းကြီးကိုကြည့်ရင်း ရှောင်ကျန့်ဟာ သူ့ကိုယ်သူ ဟယ်စုန့်နန်ကိုအတင်းအဓမ္မ ခိုင်းစေနေသည့်လူဆိုးကြီးလိုခံစားလိုက်ရသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်...ငါ.....ကြက်သွန်က အရမ်းမွှန်လွန်းတယ်....ဝူး....."
ရှောင်ကျန့် : "....."
နောက်ဆုံးတွင် ရှောင်ကျန့်မှာ ဟယ်စုန့်နန်၏ကြက်သွန်မွှန်လို့ကျတဲ့မျက်ရည်တွေကိုမကြည့်ရက်နိုင်တော့တာကြောင့် ဝက်သားနှပ်ကိုသူကိုယ်တိုင်ဒိုင်ခံချက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်ကအရမ်းမြန်သည်။ ထိပ်တန်းအဆင့်ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှုးလိုမျိုး အသီးအရွက်တွေကို ခပ်သာသာဖြတ်တောက်သွားပြီး ဝက်သားနှပ်ချက်သည့်ဟန်ပန်မှာ အရမ်းမိုက်လွန်းတာကြောင့် ဆရာမ အပါအဝင် တစ်ခြားသောကျောင်းသား၊ကျောင်းသူတွေအားလုံးရှောင်ကျန့်နား ဝိုင်းအုံလာကြသည်။
YOU ARE READING
system 091
Romancewang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပါ]
(8.1)
Start from the beginning
