Unexpected Loving You (Oneirataxia Series #5)

24

"To my office" seryoso niyang sabi.

Kasabay niyang naglakad si Ethan pauna saaming dalawa ni Ge at hindi ko manlang marinig ang pinaguusapan nila.

"Nagaaway ba kayo?"

"Hindi ko alam"

Pagkadating namin sa office niya dumeretsyo siya sa sofa niya at inalok kaming umupo, umupo lang ako sa tabi niya pero may destansya padin.

"Anong ginagawa niyo dito?"

"We saw are exam results and guess what...."

"What?"

"We passed!"

Pinapanood ko ang reaksyon niya pero ngumisi lang siya. Napanguso nalang ako ng palihim dahil akala ko pa naman kung happy siya.

ANDREI POV

"Anong ginagawa niyo dito?"

"We saw are exam results and guess what...." Pabitin pa.

"What?" Nakasalubong na ang kilay ko sa pagbibitin niya.

"We passed!"

Napangisi naman ako dahil sa kaba ni Danica kagabi ay for sure nawala 'yon kanina. Hindi din na sayang ang singsing na ibibigay ko sakanya mamaya, kahit namna hindi siya pumasa ibibigay ko padin sakanya iyon. Napatingin ako sakanya at nakanguso an siyang sumusubo ng pagkain niya. Sinenyasan ko si Ethan na umalis muna sila ni Ge at buti naman nagets na niya.

"Ge?"

"Hmmm?"

"Diba gusto mong makita itong buong building?" Tanong niya. Anong klaseng tanong 'yan?

"Oo pero pwede mamaya na, kumakain ako e"

"Sige na, madaming pogi dito kay——"

"Ahy dapat kanina mo pa sinabi! E'di kanina pa sana tayo naglalakad.... Teh! Dito ka muna ah, safe ka naman diyan kasi jowable mo naman 'yan, tapos ako maghahanap ng pogi" mabilis niyang pagsasalita.

Napairap nalang ako dahil sa kadaldalan niya. Pagkaalis nila lumapit naman ako kay Danica at bumulong.

"Congrats Hon" napatingin siya saakin na busog padin ang pisngi kaya mabilis ko siyang hinalikan.

"Hindi kana galit sakin?"

Kinuha ko ang kinakain niya at inilapag sa mesa, niyakap ko siya at parang batang sumiksik sa leeg.

"Hindi ako magagalit sayo at never akong galit sayo"

"Akala ko kasi galit ka sakin dahil doon sa sinabi mo saakin kagabi"

Bumitaw ako sa pagkakayakap ko sakanya at tumingin sa mga mata niya. "Naaawa lang ako sayo kagabi dahil grabe kaya pagkain mo sa mga pagkain kagabi, kaya alam kong nappressure kana, sorry kung medyo nasigawan kita kagabi" hinawakan ko ang magkabilaan niyang pisngi at ngumiti sakanya. "Promise, last ko nayun. Hindi ko na uulitin" tumango siya at hinalikan ako.

Tumayo ako para kunin ang box ng singsing sa desk ko at bumalik sakanya.

"Ano 'yan?" Binigay ko sakanya at kinuha niya naman. "Singsing? Hon, diba sabi ko——"

"Diba sabi mo gusto ng singsing? Ayan, singsing. Hon, pinagpaalam na kita kila Tita at Tito, actually happy nga sila e na magpopropose na ako sayo"

"Nagpopropose ka ngayon?" Naguguluhang niya pading tanong.

"Oo, bakit ayaw mo ba?"

"Gusto pero bakit ganito? Hindi manlang sweet"

Natawa ako sakanya pero binalewala ko lang ang sinabi. "Kung ayaw mo, e:di next year nalang ako magpo———"

"No! Akin na 'to e, kukunin mo pa" sinuot niya din lang at nakangiti na.

***

Nakarating kami sa restaurant na pinareserve ko saaming dalawa at kaming dalawa lang para talagang romantic. Pagkadating namin nagsimula naring ibigay ang mga pagkain namin.

"Bakit tayong dalawa lang andito?"

"Seyempre, diba gusto mo sweet, romantic? E'di binigay ko na. Nagustuhan mo ba?"

"Hmm-mmm, ang ganda"

Mas maganda ka.

Habang kumakain kami nagsisimula narin silang magviolin, nagrequest akong Red by Taylor Swift ang ipamusic nila dahil may meaning din iyon saaming dalawa. Naging sweet at romantic ako at ito ang gusto niya.

Ginawa ko lahat ng mga nasa diary niya noong bata, she want a guy na gumagastos ng luho niya, lalaking nagbibigay sakanya ng oras, pagmamahal at lagi siyang pinoprotektahan. Gusto niya sa lalaki ang mapagmahal kaso hindi ako mapagmahal kaya kagwapuhan ko nalang ang naibibigay ko.

Gusto niyang pumunta sa ibang bansa, ginawa ko iyon kahit busy kaming pareho. May mga isinulat siyang bansa sa diary niya noon at ang natatandaan ko Thailand dahil gusto niyang makita ang Sunset in Oia, Korea gusto jiya daw makakita doon ng blossom tree, Japan gusto niya daw makita ang Osaka Castle at Historic Kyoto, Switzerland gusto niya namang bisitahin ang factory ng chocolate.

At lahat ng 'yan napuntahan naming dalawa.

Nagkukwentuhan lang kami dito kung anong reaksyon niya nung nakita ang results niya. Napapangiti nalang ako dahil ang laki talaga ng pinagbago niya. Habang tunatagal nagiging matured kaming pareho sa isa't isa, kahit unang unang meet namin hindi kami nagkakasudo. Niyaya ko siyang sumayaw sa gitna at iba narin ang music.

"Dream ko na naman ang napagbigyan" bulong niya.

"Bakit? Sinayaw naman kita nung debut mo ah"

"Tss sinayaw mo nga ako pero mukhang nagdadalawang isip kapa, alam mo gusto na talaga kitang Iwan nun sa gitna at umupo nalang sa upuan ko"

"Kasi naman e, sinong hindi maiinis kung kinukurot mo na balikat ko"

"Ang pangit kasi ng hair style niyong magkakaibigan, parang ayaw niyong magdebut ako"

"Si Liam at Anthony nakaisip nun hindi ako, sila pagalitan mo"

"Bahala ka"

Tumahimik kaming pareho pero sumasayaw padin, huminga ako ng malalim at kumuha ng lakas. Napatingin ako kung saan nagtatago ang mga kaibigan ko at naka thumbs up sila na parang nagtatanong kung okay ba, nagOK sign ako para sabihin sakanilang okay lang kami dito.

"Diba sabi mo gusto mong lumabas ng bansa kasama ang mahal mo" finally nakapagsalita din.

"Oo at Ikaw ang mahal ko" kangiti niyang sagot saakin.

Nagpipigil lang ako ng iyak pero gusto ko ng umiyak. "Gusto din kitang makasama at hindi lang sa pagkalabas ng bansa, gusto din kitang makasama habang buhay, If your thinking na kung ano Ang sasabihin ng parents mo sa proposal ko. Well, naipagpaalam na kita. Sa parents mo, sa kaibigan mong si Stella and Ge and surprisingly, pumayag naman sila." kinuha ko ang box sa bulsa ng coat ko at lumuhod sakanya. "You always ask me kung kelan ako luluhod sa harap mo. Since we're kid I know you dream to be a good mother.  Now, Danica Ferren Gomez, Will You Marry Me?"

:)