A Soldier's Misery

Chapter 22

Galing akong condo at nag ayos ng gamit dahil babalik na ako sa mansion. Hindi ko naman dinala lahat ng gamit kasi babalik parin ako doon. We are already adjusting to the new chapter of our lives na wala na si Dad.

"Nay Silvia " tawag ko. Pero walang lumabas sa kusina. Nandito kasi ako sa living room at nagpapahinga. Naisipan kong puntahan sa kusina at baka naghahanda ng lunch.

"Anong prutas ba ang gusto mo Allison at nang mabili dahil mamamalengke ako bukas"  rinig kong sinasabi ni Nay Silvia kay Allison. Sabado ngayon at walang pasok sa trabaho tanging si Tita Tracy ang umalis dahil may kailangang gawin sa opisina. Lalo na ngayon at wala si Dad.

"Mangga at bagoong Nay Silvia. " rinig kong sagot ni Allison.
What's that? She is getting weirder every single day.  What wrong with her? 
Si Allison may kung anong tinitingnan sa fridge habang si Nay Silvia nakatingin sa kanya. Day off ng maid tuwing weekend at tanging si Nay Silvia ang naiiwan at nag aasikaso sa amin.

"Nay Silvia "  sabay silang lumingon.

Isinarado ni Allison ang fridge bago nagpaalam kay Nay Silvia. Hindi niya ako pinagtuonan ng pansin habang dumaan sa harapan ko.

"Sarriene, Ano iyon? " bumaling ako sa Mayordoma ng magsalita. Sinabi ko ang pakay ko sa kanya bago bumalik sa kwarto dahil may trabaho pa akong gagawin. Dahil maraming araw na hindi ako nakapasok sa trabaho dumoble ang gagawin. I spend the rest of the day doing my work.

"Tita, sabay na tayo " ani ko ng makita si Tita Tracy na papasok ng opisina ngayon. Nakakapagod magmaneho at hindi pa nakabalik ang driver kaya naisipan kong sumabay sa kanya. Wearing a black dress na pinatungan ng itim na blazer at Ysl heels. She completed it with a black Chanel bag. Bata pa si Tita at kung pipiliin niyang mag asawa ulit, hindi hindi ko siya pipigilan. 

Tita Tracy looked hesitant but she nodded after.
"O-of course, let's go"  anito at naunang sumakay. Habang nasa daan ay kanina ko pa napapansin na hindi mapakali si Tita.

"Is there something wrong Tita? "tanong ko ng hindi makatiis. Nagulat pa siya ng tingnan ako pero mabilis na naumiling at ngumiti.

"Wala naman. Marami lang akong Iniisip "  anito. Hindi narin ako nag usisa pa.

Nang makarating sa kompanya ay nagpaiwan muna ako sa ground-floor dahil may tumawag.
"Tita, I just take  this call. " ani ko at iminuestra ang phone na hawak. Tumango ito at pumasok sa lift.

"Hello! Skyler, what is it? " sabi ko pagkatapos sagutin.

"Darling, where are you? "

"Office "

After I ate, I wait for Skyler to arrive. Its a petty act for me. How can that Mr. Vergara son thinks of killing me by food poisoning. His form of revenge is shameful. Nakakahiya, he can't even think of a some acts. What a shame. I almost no, I rolled my eyes thinking about it.

There's a long silence after that. What his problem? Huling kita namin ay yung cinelebrate namin ang monthsary. He's been busy this past few days.

"Still there "tiningnan ko ang phone baka namatay na ang tawag but it's not.

"I'm be there, Darling. I have something to tell you "

"Hindi ka na ba busy "

"Sorry pero may kailangang pang gawin.  I promise I'll make it up to you"

"Its okay, I love you" sabi ko at sumakay sa lift.

"I love you too.  "