Together (Twilight Fanfic)

19. Positive

Maggie's POV.

Ik word langzaam wakker van de stemmen beneden. Seth is hier niet. Maakt niet uit. Ik loop naar de badkamer en ik ga lekker uitgebreid douchen. Als ik klaar ben kleed ik me om, doe ik mijn haar goed en mijn make-up. Ik doe alles gewoon lekker uitgebreid. Wat maakt het ook uit? Ik loop naar beneden en iedereen van de roedel zit er. Ik pak een bord pannenkoeken en ik ga op de bank zitten. "Wat doen jullie hier?" vraag ik. "We waren even alles aan het bespreken van de laatste tijd," zegt Sam. Ik knik en ik eet verder. "Wanneer gaan jullie trouwen?" vraag ik aan Leah en Jona. "Als alles een beetje rustig is," zegt Jona. Ik was mijn bord af als ik klaar ben met eten en ik ga weer op de bank zitten. "Gaan we vandaag nog iets doen?" vraag ik. Sam schudt zijn hoofd. "Embry en Quil zijn aan het kijken of je tante echt denkt dat je dood bent. Daar kunnen we opwachten. Stel dat ze echt denkt dat je dood bent dan hoeven we niks te doen. Stel dat ze weet dat je leeft dan gaan we gewoon door zoals de afgelopen dagen," zegt hij. "Dus jullie de hele dagen patrouilleren en ik de hele dag op de bank zitten," zeg ik. "Eigenlijk wel," zegt Sam. "Jippie," zeg ik sarcastisch. Ik pak een boek en ik begin te lezen. Sam pakt mijn boek af en legt hem bovenop de kast. "Hé!" roep ik. "Je moet niet ongezellig gaan lezen," zegt hij. "Wat zijn jullie dan van plan te doen?" vraag ik. "Wachten," zegt Sam. Ik ga bij Seth op schoot zitten en ik begin met zijn vingers te spelen. Opeens komen Embry en Quil binnengerend met een serieus gezicht. "We hebben slecht nieuws," zegt Embry. Ik zie iedereens gezicht meteen betrekken. "Ze denkt dat je dood bent," zegt Quil en iedereen kijkt heel opgelucht. "Waarom is dat slecht nieuws?" vraagt Collin. "Nu hebben we niks te doen," zegt Embry. "O nee wat erg. Nu moet je de hele dag op de bank zitten," zeg ik sarcastisch. "Hou eens op met dat sarcastische gedoe," zegt Paul. "Sorry, ik heb te weinig geslapen. Waardoor ik nogal sarcastisch word," zeg ik. "Ik merk het," zegt Jared. Ik grinnik. "Ik doe nog wel even een dutje maar dan moeten jullie wel je mond houden," zeg ik. Ik doe mijn ogen dicht en ik probeer in slaap te komen. Je merkt echt dat het zo stil is. Het werkt wel want ik val snel in slaap.

Ik zie weer die kinderen voor me. Ze komen me zo bekend voor en dan bedoel ik niet uit mijn vorige droom maar ergens anders van. Ik zit op het bankje van het plekje van Seth en ik samen met Seth. De kinderen spelen met z'n allen op het grasveld. Alles ziet er zo gelukkig en geweldig uit maar ik snap niet wiens kinderen dit zijn en ook niet waarom ze bij mij zijn. Kan het niet zijn dat dit mijn kinderen zijn? Nee, ik ben helemaal niet zwanger. Dus het zijn niet mijn kinderen. Maar van wie dan wel?

Ik schiet overeind en ik val van de bank. "Ook goedemorgen," zegt Sam. "Is het al ochtend dan?" vraag ik terwijl ik opsta. "Nee, het is middag. Je hebt maar een paar uur geslapen hoor," zegt hij. Ik ga op de bank zitten en ik trek mijn knieën op. Opeens voel ik me zo misselijk. Ik ga weer normaal zitten want dit doet pijn aan mijn buik. "Gaat het wel?" vraagt Seth. Ik knik. "Alles gaat prima," zeg ik. Maar dan voel ik mijn eten naar boven komen en ik sta op. Ik ren richting de badkamer en ik spring over alles heen wat in de weg staat. Als ik bij het toilet aankom val ik op mijn knieën en geef ik over in het toilet. Het verbaasd me eigenlijk niks dat ik zo moet overgeven. De laatste tijd had ik zo'n honger en nu heb ik gewoon te veel gegeten. Of ik heb iets verkeerds gegeten. Bij de laatste keer overgeven komt er zelfs een beetje bloed mee. Als ik echt helemaal klaar ben trek ik door en doe ik de wc-deksel naar beneden. Ik ga op de deksel zitten en ik zie Seth in de deuropening staan. Ik kijk in de spiegel maar ik zie er nog wel goed uit. "Gaat het?" vraagt hij. Ik knik. "Ja hoor," zeg ik. "Het gaat niet goed met je als je net hebt overgegeven," zegt Seth. "Ik heb net iets te veel of iets verkeerds gegeten," zeg ik. Hij kijkt me aan met een 'nu even de waarheid' blik. "Ik weet het niet," zeg ik. Ik loop terug naar de woonkamer en ik trek Seth onderweg mee. Leah komt aangelopen met een tas en ik doorzoek hem. Dan kijk ik verschrikt op en Leah denkt volgens mij precies hetzelfde als ik. "Denk je precies hetzelfde als ik?" vraagt Leah. "Volgens mij precies hetzelfde," zeg ik. "Waar gaat dit over?" vragen Seth en Sam. "Wat moeten we nu doen?!" vraagt Leah in paniek. "Naar Carlisle. Hij is in het ziekenhuis," zeg ik en ik pak de auto-sleutels. "Jij gaat niet rijden," zegt Leah streng. Ik kijk haar eerst aan met 'maar...' blik en maar daarna met een 'je hebt gelijk' blik. Ik geef haar de sleutels. "Maggie, die iemand anders laat auto rijden. Er klopt hier iets niet," zegt Paul. We lopen naar de auto en we stappen in. Leah rijdt naar het ziekenhuis en als ze geparkeerd heeft loop ik meteen naar binnen. Leah rent naar Carlisle en begint meteen met hem te praten. Eerst kijkt Carlisle geschrokken maar dan loopt hij naar me toe. "Kom maar mee," zegt hij. Hij doet allemaal testjes bij me en loopt daarna weer weg. Ik ben nu zo zenuwachtig. Ik zit met mijn vingers te spelen van de zenuwen. Carlisle komt binnengelopen en ik spring meteen op. "De test is positief," zegt hij.