13. Return

359 20 3
                                    

Maggie's POV.


"Goedemorgen!" zeg ik vrolijk. "Nog vijf minuten," zegt Seth. "Mooi niet! Vandaag is de laatste dag dat we hier zijn dus we gaan nog iets leuks doen vandaag," zeg ik en ik sla de dekens van hem af. Ik ben al helemaal aangekleed en gedoucht. Seth staat slaperig op en ik ren vrolijk naar de keuken. Ik pak de pannenkoekenmix en ik gooi het in de pan. Als de pannekoeken klaar zijn leg ik ze op een bord. Als de mix op is leg ik aardbeien bij de pannekoeken en doe ik er slagroom op. Ik zet ze op de tafel en Seth loopt slaperig de kamer uit. Hij pakt wat pannekoeken en ik zet wat te drinken op tafel. "Wat wilde je tegen me vertellen voordat je die vampiers hoorde?" vraag ik. "Dat jij mijn nummer één bent en ik niet eens aankan denken om zonder je te leven," zegt hij en hij trekt me op zijn schoot. Ik eet een paar pannekoeken op maar daarna ga ik alles afruimen. "We gaan eerst de koffers inpakken en daarna abseilen," zeg ik. "Ik ruim de koffers wel in," zegt hij en hij rent weg. Een paar minuten later komt hij terug met alle ingepakte koffers. "Vanavond gaan we terug naar het vliegveld," zeg ik. "Ik ga het hier missen en daar moet ik weer gaan patrouilleren," zegt hij. "Ik ga het hier ook missen en ik moet daar een roedel onderhouden. Ik snap echt nog niet dat ze het daar nog niet geterroriseerd hebben," zeg ik. Hij grinnikt. "Er komen mensen straks de koffers halen. Nu gaan wij van die bergen abseilen," zegt hij. Ik pak zijn hand en ik trek hem mee. Ik neem de spullen voor het abseilen mee. We hebben geen professionele mensen nodig. Als het misgaat kan ik hem redden en hij mij. Ik spring op zijn rug en hij rent de berg op. Het is zo mooi maar ik kan amper wat zien want alles flitst langs. Hij stopt als hij bovenop de berg staat. Ik zet alles klaar voor het abseilen en ik maak hem aan het touwtje vast. Hij klimt langzaam de berg af. Ik maak mezelf ook aan het touw vast. "Kom je nog!" roept hij. "Ik kom zo!" roep ik terug. Ik zie opeens overal flitsen om me heen en dan is alles weer normaal. "Is er iets?" vraagt hij. "Nee hoor," mompel ik twijfelend. Ik kijk nog even of alles goed vast zit en ik wil naar beneden springen maar ik stop meteen. "Seth je moet nu langzaam terugkomen!" roep ik. "Waarom?" vraagt hij. "Doe het maar gewoon," zeg ik. Het touw waar Seth aanvast zit staat op het punt door te breken. Opeens scheurt het touw door en ik ben nog net op tijd om het met mijn gave vast te grijpen. Ik zie in nog een paar flitsen en in één van die flitsen zie ik een gezicht. Ik voel me vallen maar ik laat het touw niet los. Hij komt bovenop de berg en hij heeft een gescheurd met een beet bebloed shirt. Ik laat het touw los en ik sta op. "Die vampiers waren hier. Ze hadden je touw doorgesneden," zeg ik in één adem. "Wat is er gebeurt?!" vraag ik geschrokken. "Ik schuurde tegen de berg aan," zegt hij. Ik pak alles snel op en ik trek hem mee. Ik ren meteen het huis in en hij gaat op de bank zitten. Ik pak een teiltje met water en een doek. Ik trek zijn shirt langzaam uit en ik maak mijn doek nat. Ik maak zijn borst schoon en ik doe eau de cologne - een ontsmettingsmiddel - op de doek. "Dit kan pijn doen," zeg ik en ik leg de doek met mijn hand op zijn borst. Hij trekt een pijnlijk gezicht en ik trek mijn hand meteen weg. Hij pakt mijn hand met de doek en legt hem op zijn borst. "Ik kan wel tegen een stootje," zegt hij. "Waarom wilden die vampiers jou pijn doen?" vraag ik. "Geen idee. Misschien weten de anderen het," zegt hij. "Daar komen we morgen dan achter," zeg ik. "Misschien kunnen we wat eerder gaan," stelt hij voor. "Ik denk dat dat verstandiger is. Misschien komen ze nog terug," zeg ik. Mijn telefoon begint opeens als een gek geluid te maken. Ik pak hem en er staat een berichtje van Alice.

Jullie moeten nu weggaan! Anders komen ze terug. Alles staat al klaar voor jullie vertrek. Jullie komen vanavond vroeg aan.

"We moeten nu weg van Alice," zeg ik. "Dan gaan we," zegt hij. Hij pakt de koffers en hij legt ze in de boot. Ik pak alle andere spullen die we nodig hebben of die van ons zijn en ik loop naar buiten. Ik leg alles in de boot en Seth start hem. Ik spring erin en hij vaart weg. Hij gaat veel harder dan normaal maar dat maakt niet uit. Ik wil daar best graag weg. Ik pak een shirt uit de koffer en ik geef hem aan Seth. Hij trekt hem over zijn hoofd en we stappen uit. Er staat alweer een man klaar die onze koffers en spullen overneemt. Wij stappen ook uit de auto en we stappen verder in de auto. "Heb je me gemist?" hoor ik de chaffeur vragen. "Emmett?!" roep ik. "Jep!" zegt hij. "Wat doe jij hier?" vraag ik. "Ik kan mijn kleine zusje toch niet overlaten aan die vervelende en gemene vampiers," zegt hij. Ik grinnik. "Als je dit al leuk vindt dan zou je echt flippen als je erachter komt wie het vliegtuig bestuurt," grinnikt Emmett als we bij het vliegtuig zijn. "Wie?" vraag ik. "Ga maar kijken," zegt hij. Ik ren naar buiten en Alice staat er als stewardess. En Jasper en Edward staan klaar als piloot. "Iemand vroeg om een vlucht," zegt Alice zangerig. Ik schiet in de lach. "Nou kom op naar binnen," zegt ze en ze duwt me naar binnen. Ik ga in een stoel zitten naast Seth. Ik voel het vliegtuig opstijgen en Alice gaat tegenover me zitten.

Together (Twilight Fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu