Platonic | Vsoo

- 1 -

 

Okulun bitmesine iki ders kalmıştı. Bugün okul diğer günlerden farklıydı. Heycanlı ve coşkuluydular. Sebebi ise okul sonunda ki maçtı. Bugün voleybol takımının maçı vardı
Ben ise bir şey hissetmiyordum. Voleybola Bi ilgim yoktu. Voleybol takımına da. Bizim okul mu diğer okul mu diye sorulacak olsa bizim okulu seçerdim tabi sonuçta arkadaşlarımdı. Ama gidip iki saat onları izlemezdim. Derslerim önemliydi zaman kaybedemezdim. Hem de voleybol bilmediğim için heyecanlı gelmiyordu izlerken sıkılırımdım. Kafamı romanıma geri çevirdim.İleride başarılı bir yazar olmak istiyordum. Kore edebiyatı okumak istiyordum. İstediğim üniversiteyi kazanıp hayalimi gerçekleştirmek istiyordum. Dersler bitince okuldan çıkıp eve gitmeyi düşünüyordum ta ki yakın arkaşlarım kollarımdan çekiştirene dek

"Maç için çok heyecanlıyım" dedi bağırarak Lisa
Rose de ona başını sallayıp katıldı
"Geçen sene çok iyidiler üst dönemler okuldan ayrıldıktan sonra takım nasıl herkes çok merak ediyor" dedi.
Jennie konuştu bu sefer
"Aslında ben maçı önemsemiyorum. Biliyorsunuz karşı ki takım  rakibimiz geçen sene  yarışmalar da onları yenmiştik iki takım birbiriyle iyi değil. Karşı takım geçen sene ki kuyruk acısından kavga çıkartabilir eğer kavga olursa bunu kaçırmamak için geldim. "
Ona sen ciddi misin bakışları attım Lisa ise ağzı açık bir şekilde Jennie'ye bakıyordu herhalde bu iki takımın birbirini sevmediğini yeni öğrendi.
Şaşırarak yeniden bağırarak konuştu 
"Cidden mi ya düşman olduklarını düşünmemiştim sadece bir maç"
"Sadece Bi kavga için mi izliyorsun" dedim Jennie'ye
" Tabi kızım kaçırır mıyım" dedi
" İyi o zaman siz gidin ben eve gidicem"   dedim

Dedim ama beni umursamadılar kolumun birine Rose birine Jennie girdi
"Hadi gidelim ya eğleniriz" dedi Rose
Bişey demedim sınıftan çıktık ve spor salonuna doğru yol aldık.
Spor salonuna geldiğimizde bizim okul için ayrılmış tribüne geçtik. İkinci sıraya oturduk buradan iyi gözüküyordu. Takımlar da on dakika sonra geldi kendileri için ayrılan yerlere geçtiler. Koçlar ise yerlerinde oturuyordu. Son beş dakika kalmıştı koçlar son konuşmayı takımları ile yaptıktan sonra takımlar yerlerini aldı iki takımın kaptanları küçük bir gülümsemeden sonra  el sıkışıp yerlerine geçtiler. Takımlar sahada maç halinde durdukları yerlere geçti ve hazır olarak beklediler.

"Şu iki çocuk yeni  gelmiş  birinci sınıflarmış" dedi Lisa
"Duyduğuma göre antremanlarda takım çok iyi değilmiş geçen seneye göre giden üst sınıflardan sonra iyi olamamışlar" dedi Jennie
"İzleyip görücez "dedi Rose
" Daha üç ay oldu niye hemen kötü diyorsunuz. Yeni oyuncularla oynayıp alışmaları gerek " dedim.
Kızlarda kafa salladı okulda ki  bazı öğrencilerden kızların dediklerini duymuştum. Daha maçlar yeni başlıyacaktı bu yüzden kötü düşünmeye gerek yoktu hem de bu hazırlık maçıydı. Bahar turnuvası değil.

Maç başlıyalı daha çok olmamıştı ama heyecanlı bir şekilde devam ediyordu. Ben bile tüm dikkatimle izliyordum ve ne olacağını merak ediyordum. Skor 7 - 5 ti rakip takım bize üstünlük kuruyordu. İzliyenler ve ben takımızı destekliyip öne geçmelerini istiyorduk. Nasıl olmuştu bilmiyorum ama ilgilenmediğim voleybolu heyecanla izliyordum. Her sayı aldığımızda elimizde olan ses çıkartan plastik rulolara vurup takımızı destekliyorduk. Maç çekişmeli gidiyordu karşıki takım bir fark atıp skor olarak yine öne geçmişti. Takımımıza baktığımda hucüm olarak iyiydik ama savunma çok iyi değildi karşı ki takımın atığı top bloklarımızı geçiyordu. Ve topu hava tutup rakip takıma gönderip puan almaya çalışıyordu. Takımızın oyuncuları genel olarak iyiydi ilerde bütünlük kazanabilirdi. Ama benim en çok dikkatimi çeken 10 numaraydı kanat smaçörlerine uygun topu atmaya çalışan pasör. Onların nasıl olduğunu anlayıp ona göre atıyordu. Takım arkadaşlarının yapacağı hareketleri önceden anlayabiliyordu. Onların hepsinin ayrı yeteneğini ortaya çıkarıyordu. O gözüme çok üstün geldi. Takımını parlatan  bir güneş gibi. Maçı izlerken gözüm sadece 10 numaradaydı.
Onu izlerken kalbim neden budenli hızlı atıyordu?