MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 32.BÖLÜM

#Bu vampir türü oldukça nadir bulunur.Güçlüdürler ve kendilerini korumak için büyü özelliklerini kullanırlar.

#Norieler,sevilen bir türdür fakat onların nefretini bir kez kazanmışsanız canınız tehlikede demektir.

#Özellikleri;

-Çabuk sinirlenirler

-İlgisizliği kaldıramazlar.

-Hırslıdırlar.

-Sıcakkanlıdırlar.

-Arkadan iş çeviren en kurnaz varlıklardır.

*Norieler'le ilgili kanıtlanmış bilgiler/tavsiyeler;

#Onlar,zamanı geldiğinde öyle hırslanacak öyle kötü bir ruha bürünecekler ki yok etmeye en sevdiklerinden başlayacaklar.

#Çünkü sevdiklerinin,bazı sebeplerden dolayı azalan ilgisi onda gereksiz bir hırs yaratacak.Kendini kanıtlama ihtiyacı içine girip,önüne çıkanları yok edecek.

#Böyle bir bireyle karşılaşıldığında yapılacak ilk şey ; o sizi öldürmeden siz onu öldürün.

Okumayı bitirdiğimde,hızla ayağa kalkıp odadan çıktım.Dış kapıdan çıkıp ormana ilerlerken arkamdan bir ses duydum."Melek ?"

Gözlerim dolarken sese döndüm.Cody gözleri kızarmış bir şekilde bana bakıyordu.Çok sürmeden,birkaç adımda yanıma geldi ve kollarıyla sımsıkı sardı beni.

"Çok korktum Melek...çok."

"Çok özledim Cody...çok."

Onu ne kadar sevdiğimi o an daha da anladım.Her ne kadar sevmekten korksamda,o benimdi.Ben de onun.

Sonraki cümleyi aynı anda söyledik.

"Çok seviyorum...çok."

Ardından yavaşça ayrıldı benden.Yüzümü elleri arasına alıp dudaklarını,dudaklarıma bastırdı.

(...)

Sırtımı,göğsüne yaslayıp gözlerimi kapattım.O da saçlarıma küçük öpücükler bırakmaya başladı.

Şu an olası tehlikeye rağmen ağaç evdeydik.Büyü yoktu,aile kitabı yoktu,karmaşıklık yoktu...Huzurluydum ve bunu kimsenin bozmasına izin vermeyecektim.

"Scott'a veya Zach'e söyleyecek misin ?"

Gözlerimi açıp kaşlarımı çattım."Neyi söyleyecek miyim ?"

Eli saçlarımda gezinirken "Ne olduğumuzu." dedi.

"Nereden çıktı şimdi bu ?"

Derin bir nefes aldı."Bir şey sakladığımızın farkındalar.Sen oradayken bir sürü mesaj attılar,aradılar,sesli mesaj gönderdiler."

Başımı iki yana sallarken "Hayır." dedim."Onları kaybetmek istemiyorum."

"Pekâlâ." diye mırıldandığı sırada derin bir nefes aldım.Bir gün öğreneceklerdi mutlaka.Bu yüzden şimdilik geciktirmem pek önemli değildi.

Ayağa kalktım ve kalkması için elini tutup çekiştirdim.Gülerek "Ne oldu ?" dediğinde gülümsedim."Biraz serinlemek güzel olur bence."

Sonunda ayağa kalktığında,merdivenlere ilerledim ve aşağı inmeye başladım."Cody,Lucy nerede ?"

O da inmeye başlarken "En son Zach'le konuşuyordu." dedi."Uyandığını biliyor.Zaten sen uyurken başında o durmuştu.Ama uyanıkken yanına gelmeye fırsat bulamadı."

Canım arkadaşım benim ya.Eve gidince sımsıkı sarılacaktım ona.

Merdivenler bitince koşarak dereye ilerledim.Cody gülerek yanıma yaklaşırken,sırıttım ve ona su atmaya başladım.

"Heeyyy ! Dur bakalım !"

Kahkaha attığımda,Cody ıslanmış tişörtünü çıkarıp bir taşın üzerine koydu.Gülmeyi kesip yutkunurken,Cody halime gülmeye başladı.Çok komik sanki.Çocuk yememiş içmemiş kas yapmış resmen.

Duraksamamdan faydalanıp bana su atmaya başladığında,gülüp bende su attım.Birden su ile temasım kesildi.

"Cody ne yapıyorsun ?!"

Sinsi bir şekilde sırıtıp beni suya attığında küçük bir çığlık attım.Seni hain çocuk.Su yutmadan,yüzeye çıkıp Cody'e baktım.Kahkaha atıyordu.Suyun elverdiği kadar koşup üzerine atladım.Bacaklarımı tutup sudan çıktı ve tişörtünü koyduğu taşa doğru ilerledi.Tişörtü alıp bana verdiği anda bacaklarımı beline sardım.Güzel zamanlamaydı.Çünkü bacaklarımı tutup koşmaya başlamıştı.Yüzümü,Cody'nin boyun girintisine koyup gülerken,o da gülmeye başladı.

Ben onu gerçekten seviyordum.

LUCY

"Büyü yapabiliyor olması onu Norie yapar mı ? Belki yeni bir türdür."

Elena hüzünle gülümsedi."Büyü,şifacı ve zor durumda çığlık atabiliyor olması diyecektin herhalde ?"

Haklılığı karşısında susup yere baktım."O Norie değil.O daima ilgi istemiyor,o hırs için başkalarını öldürmez."

Bu sefer o haklılığım karşısında susup başını eğdi.

"Evet,kızım öyle biri değil.Ama ısırıldı.Bu onda bir değişiklik-"

"Bu onda bir değişiklik yaratmayacak ! Zehir vücudundan atıldı !"

Sesim titremişti.En yakın arkadaşımın tehlikeli bir yaratığa dönüşme ihtimali beni çıldırtıyordu.Elimi alnıma koyup odadan çıktım.Dış kapıdan,bahçeye çıkıp derin bir nefes aldım.

Ormanın girişindelerdi.Ve Summer,Cody'nin sırtındaydı.Gülerek buraya doğru geliyorlardı.Bu manzaraya gülümserken gözlerimin dolduğunu hissettim.Neşelerinin bozulmasını ve Summer'ın değişmesini istemiyordum.

Şahsen ben pek begenmedim bölümü.Biraz aceleye geldi gibi.Yine de,umarım sıkılmadan okumuşsunuzdur.İkinci olarak,arkadaşlar lütfen bölümü atar atmaz 'yb' yorumları atmayın.Ben bölümü yazıyorum ve sizin görüşlerinizi belirtmenizi istiyorum,lütfen.Artık yaz tatilindeyiz ve bölümler hızlı gelecek zaten.Umarım dikkate alırsınız.Şimdi,en uzun yoruma bir sonraki bölüm ithaf var.Görüşürüüzz !