Without Him

62 7 0
                                    

10.00

Τριβω τα μάτια μου και νιώθω ένα χέρι γύρω από τον ομο μου. Το κοιταω και ξέρω ποιανού είναι. Ένα χέρι γεματο τατουάζ. Γυμνασμένο. Νιώθω το γυμνό μου σώμα επάνω στο δικό του.Εγω φοραω μόνο ένα κάτω εσώρουχο κι αυτός μόνο ένα μποξεράκι. Τι έγινε πάλι Θεέ μου; Οι σκέψεις τρέχουν στο μυαλό μου. Ξεχειλίζουν από μπροστά μου οι στιγμές από χθες. Εγώ να τον παρακαλάω να με αναιβάσει πάνω και μετά να με φιλαει παντού και να λέω το όνομα του. Ήταν η πρώτη φορά που προχώρησα μέχρι εκεί. Είμαι απογοητευμένη που έκανα αυτά ενώ ήμουν μεθυσμένη. είμαι απογπητευμένη από τον εαυτό μου, που μεθυσω ακόμα μια φορά ενώ ήξερα τι θα συμβεί. Σηκώνομαι αργά χωρίς να τον ξυπνησω και φοράω ξανά το σουτιέν μου, μια λευκή μακρυά φανέλα και ενα μαύρο κοντό σορτς. Μα τι έχω πάθει; Καθομαι και τον κοιτάω να κοιμάται; Αυτός μπορεί να μην ήταν καν μεθυσμένος εχθές και να με εκμεταλεύτηκε. Δεν ξέρω. Πρέπει να μιλησω μαζί του. να βεβαιωθώ πως δεν θα τα βγάλει παραέξω και να ξεκαθαρίσω μαζί του. Ίσως αυτός να μην το έχει πάρει καθόλου σοβαρά ή κατι τέτοιο αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει τόσο. Όχι τώρα.
"Ξύπνα, Τζάστιν."
Αυτος μετά από ένα διάστημα σηκωνεται χαλαρός.
"Καλημέρα."
Ψάχνει το μπανιο και κατευθύνεται προς τα εκεί. Νιωθω αγχωμένη. Όταν βγαίνει με κοιταει και φαίνεται να έχει ξυπνήσει για τα καλά.
"Θυμασε τι έγινε χθες έτσι;"
Τον ρωτάω και ανακοινώνει τους ώμους του.
"Ε ναι, τι;"
"Ήσουν μεθυσμένος έτσι;"
"Λίγο. Όχι τόσο να μην καταλαβαίνω τι κάνω όμως;"
Πλάκα κάνει τώρα; Ειναι τοσο χαλαρός που μου της σπάει πολύ.
"Και τότε γιατί έκανες αυτά μαζί μου;"
Λέω και ύψωνω την φωνή μου.
"Γιατι έτσι είχα όρεξη."
"Με ένα μπάζο; Χθες έτσι με έλεγες!"
"Ε καλά δεν είσαι και τόσο μπάζο. Είσαι καλό μουνάκι και εύκολο."
Λέει βάζοντας τα ρουχα του.
Πλάκα μου κάνει τώρα; Ακουσα καλά. Το χέρι μου πάει αυτόματα επάνω στο μάγουλο του με δύναμη. Ναι, έκανα όλα αυτά μαζί του. Αλλά ήμουν μεθυσμένη! Ενώ αυτός όχι.
"Εισαι μαλάκας ρε! ήμουν μεθυσμένη και ξέρεις καλά πως δεν καταλάβαινα τι έκανα. Όλα αυτά έγιναν επί την επιρροή του ποτού. Κι εσύ καταλαβαίνει και το εκμεταλευτηκες ρε;! Μην τολμήσεις να το πεις αυτό σε άλλους θα γίνει χαμός!"
Αυτος γελάει και με κάνει να θέλω να τον σκοτώσω στο ξύλο.
"Ναι οκ ο,τι πεις. Γειά σου Μάντι μου."
Λέει και φεύγει. Τα νεύρα μου. Άνετα τώρα σκότωνα άνθρωπο. Εχει αφήσει εδώ το κινητό του. Το αρπάζω και βγαίνω στον διάδρομο ουρλιάζοντας.
"Ξεχασες αυτό μαλακά."
Λέω και πετάω το κινητό του κάτω με όλη μου την δύναμη. Τίτλοι στον ξέσπασμα λίγο. Δεν με νοιάζει για αυτόν και για τίποτα δικό του. Κλείνω την πόρτα δυνατά και κάθομαι στο κρεβάτι. Κλαίω. Κλαίω από τα νεύρα μου. Κλαίω επειδή μοιράστηκαν μια προσωπική μου στιγμή ενώ ήμουν μεθυσμένη με εναν κόπανο! Γιατί το έκανα αυτο; Πάλι καλά δεν καναμε και τίποτα πολύ παραπάνω. Αλλά και πάλι. Καλώ γιατί είναι τόσο σπαστικός. Τόσο μαλάκας και αδιάφορος. Βγάζω τα ρούχα μου και τα εσώρουχα μου και τα πετάω στα άπλυτα. Μπαίνω στην μπανιέρα και αφήνω το δροσερό νερό να κυλήσει σε όλο μου το σώμα. Παίρνοντας μαζί και όλα τα δάκρυα μου. Σαπουνίζομαι καλά και ξεπλένομαι. Τυλίγω την λευκη πετσετα που βρισκεται διπλα μου στο σώμα μου. Σκούπιζομαι και αφήνω την πετσετα να πέσει στο πάτωμα. Τα μαλλιά μου βρίσκονται σε ένα ψηλό κότσο και δεν έχουν βραχεί. Μου χρειαζόταν ένα ντουζ. Πάω μέχρι την ντουλάπα γυμνή και περνω ένα μωβ εσώρουχο και ενα μαύρο σουτιέν. Βάζω μια μαύρη κοντομάνικη και ενα πάνινο μαύρο σορτς. Δεν εχω διάθεση ούτε να δω τα παιδιά που σίγουρα θα μιλάνε για χθες ούτε κανέναν. Θέλω να κάτσω εδώ μόνη μου.
Αλλά ζαλίζομαι αρκετά κι ετσι πάω και φτιάχνω ένα καφέ με το μηχάνημα που βρίσκεται στην κουζίνα μας.
Ακούω το κινητό μου να χτυπάει.
"Ναι;"
"Ελα αγαπη μου."
"Α μπαμπάκα τι κάνεις; Εγώ μόλις ξύπνησα."
"Καλα ειμαι δουλειά. Θα γυρίσω στις 3. Θέλετε να πάμε καπου όλοι μαζι;"
"Ε ναι καλά θα ήταν."
Καλό θα είναι να φύγω από εδώ μέσα.
"Ωραία. Ο Νικ είναι στον παιδικό σταθμό ας το λέμε έτσι. Η Γεωργία κοιματε ακόμα να φανταστω;"
"Ναι, ναι. Τώρα ετοιμάζομαι να φάω κάτι."
"Ωραία. Τι ώρα γυρίσατε χθες."
"12 με 1."
"Μάλιστα. Να προσέχετε με ποιους κάνετε παρέα. "
"Φυσικά μπαμπά."
"Τα λέμε, γειά."
"Φιλάκια."
Αφού τερματίζεται η κλήση αφήνω το κινητό μου στο τραπέζι της κουζίνας. Φτιάχνω 2 ψωμάκια με μερέντα και τα τοποθετω σε ένα πιάτο. Το παίρνω μαζί με το κινητό μου και βγαίνω στο μπαλκόνι. Δεν έχω ξανά έρθει εδω. Αφηνω το πιάτο στο τραπέζι και αρχίζω να τρώω κοιτοντας γύρω. Εχει ωραία θέα. Φαίνεται μια μεριά του Λος Άντζελες και μια μεριά του ξενοδοχείου.
Καλώ τον Αλεξ.
"Αλεξ; Καλημέρα."
"Καλημέρα αγάπη. Τι έπαθες;"
Λέει αφού καταλαβαίνει την φωνή μου.
"Μεγάλη ιστορία."
"Λέγε."
"Μέθυσα εχθές και η Γεωργία κοιμήθηκε στο δωμάτιο ενός αγοριού και εγώ στο δικό μου με έναν μαλάκα. Και τώρα το μετάνιωσα. Αυτός δεν ήταν εντελώς μεθυσμένος και παρόλο που ήξερε πως δεν το ήθελα αλλά έφταιγε το ποτό δεν με σταμάτησε. Και τώρα το πρωί ήταν τόσο χαλαρές στα να μην συναιβει τίποτα."
"Κάτσε το κάνατε;"
Λέει με μεγάλη έκπληξη. Είμαι σίγουρη πως πειραχτηκε για αυτό που άκουσε για την Γεωργία αλλά δεν είπε κάτι γιατί τώρα λέμε για εμενα.
"Όχι, όχι. Απλά..."
Ντρέπομαι λίγο να του πω τι έκανα.
"Λέγε βρε συ σιγά."
"Κοιμήθηκαμε εγώ με το κάτω εσώρουχο μόνο και αυτός με το μποξεράκι. Ε και πριν από αυτό...ε άγγιζα με ο ένας το άλλον. ένα κατάλαβες. "
"Ναι κατάλαβα. Με αυτόν δεν θα μιλάς! Είναι γκομενακιας κι απλός σε θέλει σαν άλλη μια γκομενάκι στο κρεβατι.Ενταξει; Μην μιλάς με αυτον."
"Εντάξει."
"Και μην στενοχώριεσε. Δεν έκανες τίποτα. "
Συνεχίζει να μου μιλάει και πραγματικά με κάνει καλύτερα. Αφου κλεινουμε το τηλέφωνο μου στέλνει μήνυμα.
"η Γέω κοιμήθηκε με αλλον; Ποιον; :Ο"
"με το αγορι της.Πλεον."
Δεν απαντάει κι εγώ μαζεύω το πιάτο μου και ακούω την πορτα να ανοίγει.
"Γεωργία."
Λέω και την αγκαλιαζω. Φαίνεται πολύ χαρούμενη.
"Καλημερα αγάπη."
Καθομαστε και τρώει καθώς μου λέει πως κοιμήθηκαν απλά αγκαλίτσα και πως είναι τόσο γλυκός. Εγώ χαίρομαι πολύ για αυτήν. Της αναφέρω τι έγινε και πραγματικά μου συμπαραστεκετε πολύ. Αφού το συζητάμε με κάνει να ξεχαστω, γελάμε και πάμε πάμε σε μια καφετέρια με ταξί λίγο πιο πέρα από το ξενοδοχείο.
Σε ένα 2ωρο έχουμε τελειώσει και εγώ ήδη αισθάνομαι υπέροχα. Η ώρα έχει πάει ήδη 14.00 και πάμε να πάρουμε τον Νικ.
Μας μιλάει για την Jazzy και τους φίλους του.
Ερχεται μαζί μας στο δωματιο και καθώς εμείς αλλάζουμε και βαζουμε 2 μαυρα φορέματα μας εξηγεί τα πάντα για την Jazzy.
"Ξέρετε ότι ο μπαμπας της..και του Jason έχει το ξενοδοχείο;"
"ΤΙ; Ε μα βέβαια για αυτό κάνει λες λες και είναι ο βασιλιάς του κόσμου."
Λέω στην Γεωργία για τον Τζάστιν και ο Νικ δεν με καταλαβαίνει. Απλώς συνεχίζει.
"Επίσης ο αδερφος του τον χειμώνα μένει με την μαμά του την Pattie αλλά του είπε να έρθει εδω για να γνωρίσει καλύτερα και το πατέρα του. Και τώρα είναι εδώ 2 χρόνια για τα καλοκαίρια με τον Τζέρεμι τον μπαμπα τους και βλέπει αρκετά συχνά και την μαμα του. Αλλά η Jazzy και ο Jaxon δεν είναι παιδιά της Pattie. Τα έχει ιοθετυσει ο Τζέρεμι με την Καρεν. Την γυναίκα του."
"Wow, WOW."
Λέει η Γεωργία.
"Ετσι εξηγείτε και η συμπεριφορά του. Είναι τόσο περίεργος και..Διαφορετικός."
"Δίκιο έχεις."
Ειμαστε ετοιμες όταν χτενίζομαι και και τα μαλλιά μας. Βάζουμε μόνο baby lips. Ο μπαμπας μας έρχεται και μπαίνουμε στο μπλε αμάξι μας.
Μας παει σε ένα όμορφο εστιατόριο και καθόμαστε εκεί μέχρι τις 18.00. Στις 19.00 έως τις 23.00 πάμε μια βόλτα στην πόλη κοιτάζοντας αξιοθέατα. Φυσικά ξανα καθομάστε για φαγητο πριν φύγουμε. Στις 23.30 είμαστε στα δωμάτια μας. Με την Γεωργία βάζουμε τις φανέλες και τα πάνινα σορτς μας και βάζουμε να δούμε την μια κωμωδία στο λαπτοπ. Ερχεται να κάτσει μαζί μας μας και ο Ράιαν αφού δεν δεν την έχει δει καθόλου σήμερα. Στις 1.30 φευγει και εμεις κοιμομαστε. Αυτή η μέρα πέρασε χωρίς να τον τον δω και καλύτερα.

Diffrent.Where stories live. Discover now