Diffrent.

Plans of our holidays.

11.30
25/Ιουνιου

Αυριο ειναι η μεσα ανχορησης μας.
Ειμαι τοσο ενθουσιασμενη. Ξυπνησαμε εδω και μιση ωρα αφου θελουμε να παμε για ψωνια προτου φυγουμε. Εχουμε φαει πρωϊνο και εχουμε κανει μπανιο. Ειμαστε ετοιμες. Εγω φοραω ενα boyfriend τζιν και ενα μαυρο πουκαμισο που το εχω δεσει. Η Γεωγρια φοραει ενα μαυρο κολαν και ενα ασπρο μακρυ τιραντακι. Εχουμε και οι 2 μας τα γυαλια ηλιου και τα κινητα μας. Ο μικρος βρισκεται σε οικιγενιακους μας φιλους. Ο μπαμπας μου θα ερθει μαζι μας για το πρωτο μισαωρο για να μας κανει δωρο κατι. Να μας ψωνισει αυτος δηλαδη. Ειμαι τοσο χαρουμενη. Στις 11.45 μπαινουμε στο αμαξι και ο μπαμπας μας οδηγαει μεχρι εκει. Κατεβαινει μαζι μας στην οδο με τα καταστηματα ρουχων. Μπαινουμε σε ενα καταστημα με μαγιο και μας δειχνει 2 καταπληκτικα μαγιο. Μα πανακριβα. Ηταν σιγουρος πως θα τα λατρεψουμε. Ειναι μαγιο Victoria's secret. Oh my God! Ανογουμε τα στοματα μας και γουρλωνουμε τα μάτια μας.
"Αυτα. Τα θελετε;"
"ΜΠΑΜΠΑ.Ομγ. Αυτα ειναι πολυ ακριβα."
"Για να σας εφερα εδω σημαινει πως θα σας τα παρω. Εαν σας αρεσουν. Εαν απλως νιωθεται πως ειναι ακριβο και τα αρνηιειτε εγω και παλι θα σας τα παρω:)."
Τον αγακλιαζουμε και τσιριζουμε. Ξερουμε πως δεν θα αρνηθουμε και επιλεγουμε 2 και παμε στα δοκαστηρια. Βγαινουμε και μας βλεπει.
"Ειστε υπεροχες! Απλα υπεροχες."
Κοιταζεστε και εχετε καταενθουσιαστει. Εγω επελεξα ενα υπεροχο τρικουαζ (γαλαζιοπρασινο) και η Γεωργια ενα φουξια(φωσφοριζε). Υπεροχα.
Μετα απο λιγο αφου ευχαριστουμε τον μπαμπα μου για χιλιοστη φορα φευγει και παει για καθε. Εχουμε 250€ η καθεμια αρκετα για να αγορασουμε ο,τι θελουμε. Μπαινουμε σε ολα τα μαγαζια και καταληγουμε σε πολλα ωραια τοπακια. Κομπλερουμε λιγο στα χρωματα για τον εαν θα παρουμε πολυζρωμα ή οχι ρουχα. Τελικα ομως περνουμε μερικα. Για την ακριβεια κραταμε 10 σακουλες η καθεμια. Εγω αγορασα 1 ζευγαρι Adidas Stath Smith φουξια. Και η Γεωργια 1 ζευγαρι παπουτσια βανς γαλαζιοπρασινα. Φοραμε το ιδιο νουμερο οποτε ανταλαζουμε συνεχως. Και επισης αγορασαμε 'εκατονταδες' σετακια ρουχων.
Στις 2.30 εχουμε τελειωσει τα ψωνια αλλα τηλεφωνω στο μπαμπα μου να μαθω εαν μας επιτρεπει να φαμε καπου εξω.
"Ελα μπαμπα."
"Ελα αγαπη μου. Τελειωσατε;"
"Ναι,ναι ολα τελεια."
"Ωραια..θελετε να οερασω να σας παρω ή θα γυρισετε με τραινο ή κατι τετοιο;"
"Βασικα... Να σου πω;"
"Χμμμ..τι ειναι;"
"Βασικα αναρωτιομασταν εαν μοορουμε να φαμε εδωσεσ σε κανα μαγαζι. Εαν θελετε ελατε κι εσεις."
"Αα μαλιστα, μαλιστα. Εμεις θα παμε στην γιαγια αλλα θα ηθελε να σας δει κι εσας. Αλλα τελοσπαντων οταν τελειωσετε ελατε απο την γιαγια."
"Ωραια ενταξει ευχαριστουμεεε."
"Σε περιπου ποση ωρα υπολογιζετε να ερθετε;"
"Σε κανα..2ωρο, 3ωρο."
Απανταω.
"Θα'ναι κι ο Αλεξ;"
"Αχ δεν ξερω. Παρ'τον τηλ."
"Οκ, φιλακια γεια."
"Φιλακια, γεια."
Λεω και κατεβαζω το ακουστικο απο το αυτι μου.
"Παμεεε αγαπη."
"Ωραιαα."
Οταν κατσαμε στο τραπεζι μου ηεθε ενα μηνυμα απο του Αλεξ.
"Που ειστε;Δεν πρζ να ερθω ε;"
"Οχι ελα."
Πληκτρολογω και πριν το στειλω ρωταω και την Γεωργια εαν εχει καποιο προβλημα με αυτο.
"Ειμαστε στο Let's Eat."
Εγω με την Γεωργια ειματε στην φαση που ειμαστε συνηθως. Δηλαδη μαλακινσης. Γελαμε νευρικα και ενοχλουμε οποιονδηποτε μεγαλης ηλικιας βρισκεται γυρω μας. Εντομεταξυ οταν ειμαστε μαζι παντα γελαμε με το παραμικρο. Ας μην φαινεται αστειο στους αλλους. Εχουμε παραγκειλει 3 humbourger γιατι ο ενα ειναι για τον Αλεξ.
Ερχονται στο τραπεζι μας μολις ο Αλεξ μπαινει στο μαγαζι.
"Γεια σας."
Λεει μας φιλαει και καθεται διπλα στην Γεωργια.
"Γεια σου μικρε."
Του λεω ειρωνικα.
"Γεια σουυ."
Λεει η Γεωργια νευρικα.
"Νοστιμο φαινεται" Λεει και δαγκωνει μια μεγαλη μπουκια απο το δικο του burger. Το ιδιο κανουμε κι εμεις.
"Ομορφη εισαι σημερα Γεωργια."
"Που το πας;"
Του λεει και γελαει ειρωνικα.
"Τελικα ο Τζακ φιλαει ωραια;"
Λεει και συμπληρωνει:
"Απαντα μου ομορφη Γεωργια."
"Ο Τζακ φιλαει τελεια" λεει και μου ριχνει μια ματιά.
Εγω γελαω και τους κοιταω πονηρα.
"Και ποιος ειναι αυτος ο Τζακ;"
Συνεχιζω να γελαω και τοτε με κοιταει.
"Μην νομιζεις πως δεν ακουσα για τον..ε..πως τον λενε τον αλλον μωρεε..."
"Χμμ..ενδριαφερον. Αυτον που φιλησα δεν τον θυμασε αλλα της Γεωργιας ναι."
Αυτος κοκκινιζει ελαφρως και στυφογυριζει τα μάτια του.
"Τελοσπαντων." Μουρμουριζει.
"Πως τον θυμασαι μετα απο μια εβδομαδα;" Αναρωτιεται η Γεωργια παρ'οτι βαθια μεσα της ηξερε πως θα το θυμοταν.
"Απλως τον θυμαμαι. Τελοσπαντων. Και αυτος δηλαδη...τωρα τι; Ειναι το...το αγορι σου;" Λεει με την πιο ειρωνικη φωνη που ειχε.
"Αυτο ειναι δικο που θεμα!"
Λεει και τον τσαντιζει.
"Ελα τωρααα...δεν θα πεις στον Αλεξ;" Ρωταει ο αδερφος μου.
"Και γιατι να του το πω;"
"Γιατι τον νοιαζει.Με νοιαζει."
"Δεν εισαι ο γκομενος μου για να σε νοιαζει με ποιον φασωνομαι και τι τελικα κανω μαζι του."
"Αα ετσι;"
"Ετσι." απανταει με αποφασιστηκοτητα η Γεωργια. Παρ'οτι θα ηθελε πιστευω. Αρχιζω να νοιωθω εντελως μονη και σαν να..."κραταω το φαναρι"..που αυτο κανω βασικα.
"Δεν ειμαι;"
"Γιατι εισαι;" Του λεει ειρωνικα.
"Δεν ειμαι." Λεει με ενα παραπονο στην φωνη του.
"Ρε Αλεξ δεν μου φερνεις και κανα φιλο σου;Να μην καθομαι μονη μου;"
Παραπονιεμακ εγω και γελαμε ολοι.
"Εισαι μικρη εσυ."
Τον αγριοκοιταω. Μεσα μιλαμε για τις διακοπες μς και ο Αλεξ μας λεει πως θα παει πριν ερθει διακοπες με την παρεα του με γκομενακια. Λεει. Η Γεωργια ενοχλειτε και ειναι εμφανες.
Και σαν να το ευχηθηκε και πραγματοποιηθηκε εκεινη την στιγμη η ευχη της που ο Αλεξ ελεγε για τα "γκομενακια" που θα εχουν μαζι το τηλεφωνο της Γεωργιας χτυπησε το κινητο της και ηταν ο Τζακ. Στο 2ο χτυπημα απαντησε και δεν εκανε τον κοπο για να σηκωθει απο το τραπεζι για να μιλησει αφου θελει να πειραξει τον Αλεξ.
"Ελα αγαπηη."
Ακουμε την Γεωργια να λεει καθως ακουμπαει το ακουστικο στο αυτι της. Τον Τζακ δεν γινεται να τον ακουσουμε αφου ο ηχος δεν ειναι αρκετα δυνατος αλλα μπορουμε να καταλαβουμε τι περιπου λενε.
Η Γεωργια συνεχως χαζογελαει και μιλαω με εναν ναζιαρικο τροπο.
"Καλα ειμαιι..ναιι ευχαριστω"
"Εσυ καλα;Χμμ χαιρομαι, χαιρομαι πολυ ναι. Αα αυριο φευγω βασικα...Σημερα;Θα προσπαθησω το απογευμα...Ωραια,ναι υπεροχα!Εαν δεν σε δω. Ναι κι εμενα θα μου λειψεις.Εε ναι εχω ακουσει που λενε 'μάτια που δεν βλεπονται...Εειι την αλλαξες την παροιμια. Οο ευχαριστω.Ναι κι εγω φιλακια..εε..τζακ μουυυυυ!"
Λεει και κλεινει το τηλεφωνο της.
Ο Αλεξ δαγκωνει τα χειλη του σαν να το κανει για να μην φωναξει.
"Τι γλυκος που ειναι μωρεε."
Μου λεει.
"Ειναι;"
Λεω και γελαω.
"Ναι..Μπορει να τον δω και το απογευμα!"
"Χμμ καλο αυτο."
Της λεω κι της κλεινω το ματι.
Ο Αλεξ εχει εκνευριστει εντελως.
Πριν προλαβω να μιλησω χτυπαει το κινητο της ξανα μονο που αυτη την φορα στην οθονη εμφανιζεται το ονομα του Χαρυ. Παει σιγα σιγα με το μικρο απαλο χερακι της να απαντησει αλλα ο Αλεξ την προλαβαινει, αρπαζει το τηλεφωνο και το κλεινει.
"Εε ρε τι κανεις;"
Λεει η Γεωργια εκνευρισμενη.
"Τωρα ειμαστε μαζι. Δεν θα μιλαμε στο τηλ."
"Καλα εξαλλου θα ξαναπαρει."
Λεει γελοντας και ο Αλεξ γρυλιζει.
"Οοου.Που ειχαμε μεινει; σε εσενα και στις γκομενες σου;"
Λεει εριωνικα και γελαει το ιδιο ειρωνικα δημιουργοντας εναν μορφασμο στο προσωπο του Αλεξ.
Χτυπαει και το κινητο μου και παω εξω για να απαντησω. Εξαλλου αυτοι οι δυο μιλανε.
"Βγαινω να μιλησω."
Λεω και μου γνεφουν.
"Σε αυτην δεν ειπες τιποτα."
Ακουω μια τελευταια φραση απο την Γεωργια πριν βγω εντελως απο εκει μεσα.
Σερνω το δαχτυλο που απαντοντας στο τηλεφωνημα μου Κριστοφορ.
"Ειι Κρις."
"Γεια σου ομορφια."
"Τι εγινε;"
"Ολα καλα εσυ; Πηρα να δω πως εισαι."
"Οο μα τι τιμη! Καλα ειμαι, εσυ; Βασκα αυριο φευγω..και τωρα ειχα παει για ψωνια και τωρα για φαγητο."
"Χμμ κι εγω καλα ειμαι. Φευγεθς αυριο; Θα μπορεσω να σε δω σημερα;"
"Θα προσπαθησω."
"Ωραια οταν σιγουρευτεις στειλε μου."
"Μαλιστα."
"Φιλακιαα ομορφη."
"Φιλακια τα λεμε."
Λεω και κατεβζω το ακουστικο. Βλεπω την ωρα. Εχουν περασει 2.30 ωρες απο οταν μιλησα με τον μπαμπα. Ο Αλεξ θα μας παει στην γιαγια με την μηχανη του.