Gel Kalbime Yatıya | Kerem Aktürkoğlu

32|final

Ağustos 2023.

Bazen en kötü, en utanç duyduğumuz zamanlar bizim iyi ki dediğimiz zamanlar olur. Sanırım benim de öyle. O gün ben arabayı çizmeseydim nasıl hayatımın aşkı ile karşılaşacaktım ki?

Ben de herkes gibi Kerem'e hayrandım hep hayalimdi onu sadece bir kere görüp fotoğraf çekilmek ama ben şu an hayalimin daha büyüğünü yaşıyorum. Kerem ile sevgiliyim, her anımızı fotoğraf çekiyorum.

2 ay boyunca sorunsuz bir şekilde ilişkimizi devam ettirdik. Ona mantı açmak istiyordum açtım, onunla beraber bizim şarkımız olan Gel Kalbime Yatıya'nın şarkıcısının konserine gittik, beraber sabahladık ve daha neler neler yaptık...

Şubatta başlayan hikayemiz, ağustos ayında da devam ediyor anlayacağınıza göre.

Şimdi ise Kerem tatil için İzmirdeydi. Birazdan beni yazlıktan alacaktı ve annemlerin oraya gidecektik. Herkes oraya toplanmıştı. Tuğçe ve Yunus da oradaydı.

Ben küpelerimi takarken dışarıdan korna sesi geldi. Kerem gelmişti. Ben de küpeleri hemen takıp, yazlıktan çıktım ve Kerem'in arabasına bindim.

Arabaya binince Kerem güneş gözlüklerini taktı, bana bakıp koskocaman gülümsedi. "Günaydın aşkım." dedi.

"Ne günaydını Kerem? Akşam oldu akşam." diyerek sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa yerleştim. Bu sözleri benim söylemem biraz garip gelmiş olabilir ama saat akşam 5 di.

"Sen bu saatlerde uyanırsın ya ondan öyle dedim." diye söyledi, arabayı sürmeye devam etti.

Ama sanki bugün Kerem hem fazla özenliydi hem de bir şey var gibiydi. Bunu hemen fark ettim. Kerem bir şey olunca saklayamıyordu.

Söylemek istemedim ama söylemesem de içimde kalırdı.

"Onu bunu bırak," dedim, derin bir nefes alarak Kerem'e odaklandım. "Hayırdır? Bir şey mi var?"

Cevap vermedi, sessiz kaldı. Ben de yine sordum. "Sana diyorum Kerem. Bir şey mi var?"

Yine biraz sessiz kaldı ama en sonunda konuştu. "Aleyna... ben Ayla ile konuşuyorum." ilk önce bi' beynimin durduğunu sanırım ben de hissettim. Ne saçmalıyordu bu? Nasıl barışabilir?

"Ne diyorsun Kerem sen?" diyerek sesimi bir tık yükselttim. O da "Bağırma." dedi bana.

"Ne demek bağırmayayım ya? Kerem sen iyi misin?" dedim.

"Hayır yani konuşamam mı? Konuşmam yasak mı?" dedi o da sesini benim gibi yükselterek.

"Evet yasak!"

"Sen Koray ile barıştın ya? Ben niye barışmayayım?" diye söyledi bana dönerek. Sanki arabayı da olduğundan fazla hızlı kullanıyordu.

"Sırf bunu demek için mi barıştın?" dedim bende. Derin bir nefes aldım ve oturduğum koltukta bedenimi Kerem'e döndürdüm. "Benim ailem Koray ile barışmazsam beni silecekti ve buna rağmen barışmak istemedim bizim için. Sen bana dedin barış diye!" sesimi baya yükseltmiştim.

"Ben ailemi silemedim senin gibi Aleyna," dedi ve yeniden konuştu. "Bugün ailesini silen yarın beni de siler."

Sabrım taşmıştı artık. Bunu istemişti o da. Tam ben konuşacakken vitesin orada olan telefonu çaldı. Arayan Ayla'ydı. Telefonu Kerem'in açmasına izin vermeden aldım telefonu, açtım.

Kerem de sesimizi duysun diye hoparlöre aldım.

"Bana bak 2 aydan beri yoktun, çıktın ortaya yapıştın yine Kerem'e. Kızım sen ne kadar gurursuz bir insansın ya. Hiç mi vicdanın sızlamıyor mutlu bir ilişkiyi bozmaya? Kendi kulaklarım ile duymuştum Kerem ile oynamak istediğini söylediğini üstelik Kerem de bunu öğrendi niye hâlâ çabalamaya çalışıyorsun anlamıyorum-"