Gel Kalbime Yatıya | Kerem Aktürkoğlu

27

Kerem'e bunu söyleyen kişi Koray mıydı? İyi de niye Koray böyle bir şey yapsın ki?

Olduğum yerden Kerem'e cevap verdim. "Koray mı?" güldüm ve lafıma devam ettim. "Koray seninle ilişkimi en çok destekleyen kişiydi Kerem. Asla inanmam."

"Sana bu konuda yalan söylemem Aleyna," dedi Kerem. Biraz sustu, bende sustum ve yeniden konuştu. "Kanıtlayabilirim."

İşte bu kanıtlayabilirim lafı beni daha çok geriyordu. Ya gerçekten de Koray böyle bir şey dediyse?

Koray'a iftira atması için bir neden yok. Bende inanmak istemesem de Koray bunu söylemiş olabilir Aleyna...

Bu konuyu biraz düşünmem lazımdı veya belki kendim araştırabilirdim. Eğer bir bok yapamazsam kanıtlamasını isterdim. Kerem'e döndüm. "İyi günler." dedim.

Restoranın içine girdim ve bizim masaya doğru yürümeye başladım.

Bu akşam bana eğlenmek yok çünkü kafamda yine soru işaretleri var.

-

Yemek yedikten sonra kalktık restorandan kızlar ile beraber. Kerem'in bana söylediklerini anlattığımda ablam Koray'ı korudu diğerleri ise Kerem'i.

Sahilin oralarda yürüyorduk. Gideceğimiz yer oralardaydı. Hem de bu konuyu tartışıyorduk.

"İmkanı yok, Koray söylemez." diye diretti ablam. Öykü ise ablama cevap verdi. "Boşu boşuna niye Koray böyle dendi desin kızım? Sende kocanın kardeşi diye onu koruyorsun Sıla."

Ablam bence de eniştemin kardeşi diye Koray'ı koruyordu.

Pelin, ablamın konuşmasına izin vermeden konuşmaya atladı. "Hem Koray ile Aley bi' ara flörttü de mi? Tamam işte Koray hâlâ seviyor Aley'i o yüzden ayırmaya çalıştı onları."

Bu konuyu konuşmak içimi bunaltmaya başlamıştı. Ayrıca Koray ile ben en son kaç yıl önce flörttük ve kaç kişi geçti üzerinden.

Ablam da bir şey söyleyecekti ki ben susturdum. "Of be! İçim bunaldı yahu. Başka bir konuyu açın onu konuşalım ben bile sıkıldım he." onlar aniden ve biraz yüksek sesle konuştuğum için irkilmiş gibiydiler ama bozuntuya vermediler.

Öykü bana baktı, içinde tutamayacağı belliydi bunu fark ettim. "Söyle Öykü, tutma içinde." dedim. Söylesinde sussun Öykü Hanımefendi.

"Kanıtlamak istedi de mi Kerem?" diye sordu.

"İstedi."

"Sen ne dedin?"

"İyi günler dedim." bunu söyledikten sonra Öykü omzuma bir tane vurdu. Vallahi acısını hissettim bu sefer. "Yavaş kızım." dedim omzumu tutarak.

"Salak mısın sen? Kanıtlasın işte kim yalancı görürüz." dedi. Aa ben bunu hiç düşünmemiştim sağ ol Öykü. Allah'ım ya! Ben kendim çözmek istiyorum belki.

"Ben kendim çözeceğim belki hâlâ hâlâ." der demez bu sefer üçü birden aynı şeyi söyleyerek beni susturdu.

"Bok çözersin."

Bakışlarımı üçüne çevirdim. Bu üç zır deli varken belliydi benim çözemeyeceğim zaten.

"Aman neyse hadi yürüyün." diyerek konuyu kapatmaya çalıştım.