Gel Kalbime Yatıya | Kerem Aktürkoğlu

8

Bağırmama rağmen ses gelmemişti.

Ne bekliyorsun? Ben hırsız diye ortaya çıkmasını mı?

Şu an korkuyorum bak. O yüzden şakanın sırası değil.

"Kim var orada diyorum!" diye bağırdım.

Ablamları arayayım ben. Gelsinler hemen eve.

Hızlıca telefonumu çıkardım, ablamı aradım. Açmasını bekledim.

"Off, aç hadi."

Ablam sessize almış olmalıydı ki telefonları açmıyordu.

Bir fikrim var. Arasana Kerem'i.

Bak doğru söyledin. Kerem'i arayayım ben.

Aslan parçası Kero aranıyor...

"Alo?" Kerem açmıştı.

"Kerem evde hırsız var acil gel!" dedim. Sanırım onu telaşa soktum.

"Tamam, tamam sakin ol geliyorum. Annenler nerede?" Kerem'e annemler evde demiştim. İşte bu hiç olmadı ya.

"Annemler evde değil."

"Hani evdelerdi?" diye sordu.

"Ya çok uzun hikaye Kerem. Sen gel, anlatacağım."

Bir şey daha kırıldı. Bende attım çığlığı.

"Aleyna, tamam dur geliyorum. Sakin ol çık evden." Kerem telaş içinde konuşuyordu. Muhtemelen arabadaydı.

"Hee evden çıkayım tüm altınları çalsın de mi?"

Hâlâ altın düşünüyor. Ya silahlıysa?

Altınlar olmaz! Altınları çalmamalı.

"2 dakikaya oradayım. Sakin kal sadece. Eline bıçak falan al." Benim bıçağım zaten çenem. İki başını şişiririm gider evden.

Keşke hayal gücündeki gibi olsa her şey.

Ay valla keşke.

Kırılma sesi olmasa bile evden ses geliyordu. "Kerem hadi hızlı gel bak hâlâ ses geliyor korkuyorum ben."

"Geldim Aleyna. Hemen geliyorum yanına." kapattı telefonu. Niye kapattı? Ya o on saniye içinde gelip beni öldürse?

Ses gelmeye devam ediyordu. Ben yine bağırmaya devam ettim. "Ya bak her kimsen çık oradan!"

Apartmandan merdivenden çıkma sesleri geldi. Kapıyı açmıştım ne olur ne olmaz çıkarım diye. Gözlerim merdivenin oradaydı.

En sonunda gelen kişi gözüktü. Kerem gelmişti.

Hızlıca koştu yanıma. Sardı kolları vücudumu. "İyi misin?"

"İyiyim. Ölmedim şükür."

Güldü, bıraktı beni. "Ben şimdi bakayım. Ses nereden geliyordu?"

"Yatak odasından." Adamı gönderiyorum ama içim hiç rahat etmiyordu. Bende arkasından gidecektim.

Kerem girdi içeri. Koridorun sonundaki odaya doğru yürüdü. Bende arkasından, elimde ayakkabı ile ilerliyordum.

Kerem açtı yatak odasının kapısını. Odanın ışığını bile açmış o hırsız.

Odada biri vardı. Kaldırmış ellerini, dönmüştü arkasını.

Kerem gitti, çevirdi adamı ve suratına bir yumruk attı. "Utanmıyor musun sen bsşkalarının evinde özel bir odaya girmeye? Polisler geliyor ama merak etme."