Alora: The Nobody

Chapter 17

Alora?! Gulat na tawag saakin ni daddy. Dali-dali naman itong lumapit saakin at yumuko para tingnan ang mga paa ko.

Are you ok? Did the box hit your feet, anak? Nag-aalala nitong tanong saakin. Wala naman ako sa sariling umiling habang nakatingin sa mga bisita ni dad.

Alora? Malambing na tawag saakin ni dad. Agad naman akong napalingon sa kanya. He just hold both of my cheeks bago bumuntong hininga. Nang tumayo ito ay agad akong yumakap sa likod niya para itago ang sarili ko. Minsan sumisilip din ako sa kanila.

I don't feel scared at them. It's just that they look so intimidating because of their hair and eyes. Imagine 6 people in this house including dad has the same Azure Green Blue hair! Actually, noong una kong kita ni daddy at kuya Albie ay medyo naweirduhan ako sa mga buhok nila kasi iba ang kulay pero ng malaman ko na ganito talaga sa mundong ito ay parang natanggap ko na din. At tiyaka habang tumatagal ay nasanay na din ako sa buhok nila kuya at daddy pati na din sa buhok ko.

Paminsan-minsan lang din ako nakakakita ng ibang kulay na buhok. Most of the people kasi na nakikita ko ay kulay brown ang buhok especially the commoners. Well, isa din kasi ito sa trademark ng mga taga Frieda Empire. Also brown represent earth and most of the people in Frieda Empire has Earth Magic. Base on the novel, the trademark of the royal family in Frieda Empire are their ash brown hair with grey highlights and their emerald eyes.

Who are they daddy? Inosente kong tanong.

Though, I already had an idea. Obvious din naman kasi.

Nakita ko namang nagkatitigan si dad at ang matandang babae sa harap namin. Nahaligap naman ng mga mata ko ang lalaking katabi nito na wagas makatitig saakin. I just stared at him back. Una naman itong napaiwas ng tingin ng binatukan ito ng matandang babae.

Don't stare at her too much, Aleifher! You're scaring your niece! The old woman scolded him.

She stared at me too, ma. And that stare doesn't say that she's scared. Seryosong sabi nito sa mama niya.

Nang tumingin ang matanda saakin ay agad akong nag-act na natakot. Lumaki naman ang dalawang mata ng lalaki ng makita ako.

Yan ba ang hindi natatakot sayo ha! Aleifher! Sigaw sa kanya nung matanda. Agad naman akong tinuro nung Aleifher.

YOU! Sigaw nito saakin.

Don't you dare, pointing your finger on my daughter, Aleifher. Seryosong sabi ni daddy sa kanya.

Kuya naman! Frustrated nitong sabi. Naawa naman ako ng binatukan ulit ito ng matanda.

Aray naman, Ma! Hindi naman kasi masakit, noh. Reklamong sabi nito habang napahimas sa kanyang ulo.

Natahimik naman kami lahat ng biglang tumawa ng malakas ang lalaking nakaupo sa single couch.

Nabaliw na!

Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin sa lalaking kanina pa tumatawa.

Daddy? Is he crazy? Tanong ko kay dad.

I think so, anak. Sagot naman nito saakin.

Ehem! Ehem! Pekeng tikhim nung lalaking galing kakatawa. Anak mo nga talaga siya, Alex. Magkasing-ugali din kayo. Napailing na sabi nito.

Siyempre. Saan pa ba nagmana ang anak ko. Mayabang na sabi ni daddy. Lihim naman akong napailing.

At kailan mo ba kami balak ipakilala sa apo ko, Alex? Hihintayin mo pa ba na nasa kabaong na ako?! Sigaw na tanong nung matanda kay daddy. Natahimik naman kaming lahat.

Balak ko naman po ma—sabi ni dad.

Kailan nga?! Sigaw ulit na tanong nung Ina ni daddy.

10 YEARS. You hide her 10 Years from us, Alex. At nalaman nalang namin sa ibang tao na may isa pa kaming apo sayo. You're SELFISH! The old lady burst in tears. Tahimik lang din si daddy.