Alora: The Nobody

Chapter 11

"Wala ka na bang naiwan, Alora anak?" Tanong ni daddy saakin.

"Wala na po daddy. Kompleto na po lahat." Nakangiti kong sagot sa kanya. He smile back at me at tinulungan akong umakyat papasok ng karwahe. Agad naman itong sumunod saakin.

Today is Mom's birthday at kompleto kaming bibisita sa puntod niya. Si Kuya Albie naman ang  kutsero namin. Madaling araw kami nagsimulang maglakbay dahil tatlong oras din ang magiging biyahe namin papunta doon. Inilibing kasi ang Ina ni Alora sa lupain na pagmamay-ari ni daddy at balak namin na magstay doon buong araw. After an hour, nagsimula na ding sumikat ang araw. Mas lalo ko ng nakikita ang ganda ng mga tanawin. Isang village na din ang nadaanan namin. At ngayon, isang malawak naman na palayan ang nadaanan namin. Marami ding magsasaka ang nagtatanim ng palay dito.

"Alora?" Tawag ni daddy saakin.

"Po?"

"If you want to take a nap, you can put your head on my shoulders, ok? Just tell daddy immediately, wala ka pa namang maayos na tulog kanina kakahanda sa mga pagkain na dadalhin natin." Nag-aalala niyang sabi saakin.

"Alright daddy, I will. Don't worry po, ayos naman po ako and I also enjoyed sightseeing here." Nakangiti at malambing kong sagot sa kanya.

"Alright, my sweet Alora." Nakangiting sagot ni daddy.

Amazed akong nakatingin sa bawat dinadaanan namin. This place is really beautiful. Kitang-kita talaga ang ganda ng kalikasan, hindi katulad sa earth na grabe na ang pollution. Napapikit ako habang nilalanghap ang napakasariwang hangin.

Did you feel that, Athena? The feeling of freedom. The feeling of peace. It feels good right? I just hope this will last forever.

"You like the view, my little sister?" Malambing na tanong ni kuya Achie saakin.

"I do, brother. It looks wonderful." Nakangiti kong sabi sa kanya.

Naging smooth naman ang  naging biyahe namin. Marami na din kaming nadaanan na small towns and villages. Marami din kaming nadaanan na mga lupain at mga malalaking bahay. Dad told me na ang mga nagmamay-ari daw ng mga lupain na nadaanan namin pati na ang mga malalaking bahay ay mga iba't ibang huntians o hunters clan.. Almost din kasi lahat ng hunters na kilala at binigyan ng titulo ay nakatira sa Alba.

Bago kami makarating sa lupain ni daddy ay dadaan muna kami sa isang village then after that ay forest daw. Medyo masukal kasi ang lupain na pagmamay-ari ni daddy at medyo hidden dahil between na ito ng Alba at Viridi Forest. Ang Viridi Forest ay tawag sa pinakahuling forest ng north ng Frieda Empire at nasa paanan na din ito ng Chiono Mountain.

"Anong tawag ng forest na to, daddy?" Tanong ko kay dad.

"I think parte pa din ito ng Sirca Forest. Yung forest na malapit sa huling village na dinaanan natin." Sagot ni dad. Napatango na lang ako.

Mga tatlong minuto din kami dumaan sa forest na iyon bago kami nakarating sa lupain ni daddy. Nang tumigil ang karwahe ay una akong lumabas sa kanila. Agad naman bumungad saakin ang isang malawak na patag na lupain at sa pinakahulian ay isang malawak na talampas na parang hanggang 5th floor ang taas. Makikita din na bato ang ilalim ng talampas na iyon kaya nagmukhang strong ang foundation nito. Sa right side naman ng talampas na iyon ay isang hill kung saan pwede ka dadaan para makapunta sa talampas na iyon. Sa gilid din ng hill na iyon ay isang maliit na hill ngunit malawak din. Maihahalintulad ang taas nito sa isang two-storey house. Sa kaliwa naman ay makikita ang isang masukal at malawak na gubat na gubat.

I think that's the Viridi Forest.

Kahit sobrang lawak ng Viridi Forest ay kitang-kita pa din ang Chiono Mountain banda dito. Medyo high land kasi itong lupain ni daddy. Paano na lang kaya kapag aakyat ako sa talampas na iyon, mas magiging klaro pa ito.