Benny Watts-The Queens Gambit

Connection

Elena's POV
Συμμαζέψαμε λίγο το σπίτι του Λογκαν και βρήκα ένα μεσαίου μεγέθους παλιό κουτί μέσα στο δωμάτιο των γονιών του σκονισμένο «Λογκαν?... Λογκααααν?..... ΛΟΓΚΑΝ!!!» «Τι θες ?Σε άκουσα με την πρώτη» «τι είναι αυτό? Το έχεις ξανα δει?» «Πρώτη φορά το βλέπω για δωστο» ειπε και του έδωσα το κουτί και κατέβηκα από την σκαλα και κάτσαμε στο κρεβάτι το άνοιξε υπήρχαν μέσα γράμματα,γράμματα από τον μπαμπα τους Λογκαν σε κάποιον Πωλ «τι είναι αυτά?» Τον ρώτησα «δεν ξέρω γράμματα με αυτόν τον Πωλ μπορει από τον πόλεμο να τον ήξερε» ειπε μαι άνοιξε ένα που βρήκε «αυτό είναι προς την μαμα μου,από το μέτωπο, άνοιξε καποιο άλλο» έπιασα ένα που βρήκα και το άνοιξα «17/8/1952 αγαπητέ Πωλ ελπίζω όλα να πάνε καλά στην οικογένεια σου,είχα καιρό να επικοινωνήσω γιατί είχα ένα θέμα με το πόδι μου μετα τον πόλεμο,είχες το ταξίδι στην Κοπεγχάγη πρόσφατα θέλω πολύ να ακούσω για τον γιο σου,κέρδισε ? Μου έλεγες πως είναι πολύ καλός στο σκάκι από μικρός και πάω θα τον έπαιρνες μαζί σου στο ταξίδι σου. Μακάρι ο Λογκαν να έπαιζε σκάκι όπως ο γιος σου αλλα έχει αλλα ενδιαφέροντα,αυτήν την περίοδο τον έχει πιάσει μια τρέλα με την μουσική λέει πως θα γίνει μουσικός και φυσικά μαζί του ακολουθεί και η φίλη του η Έλενα,η κορη του Οσκαρ που πολεμούσαμε μαζί στο μέτωπο του 44. Φιλε μου έχουν περασει ήδη 8 χρόνια από τότε ακόμα κάποιες φορες έχω εφιάλτες από εκει,ελπίζω να γίνω καλύτερα το ελπίζω όλα αυτά τα χρόνια αλλα όλο και νιώθω χειρότερα. Μην σε βασανίζω με τα δικά μου θέλω να μου πεις τα νέα σου και το πως είσαι ελπίζω να μου γράψεις σύντομα
Με εκτίμηση ο Φίλος σου Εντ Τάιλερ.»
«Άνοιξε άλλο» ειπε ο Λογκαν και προσπάθησα να βρω το επόμενο «10/9/1952 αγαπητέ Πωλ δεν έλαβα απάντησε σε κανένα γράμμα από αυτά που σου έστειλα ελπίζω να είσαι καλά,ανησυχώ αρκετά,ελπίζω να κάνω σύντομα απάντηση σου. Είχαμε πει πως θα βρεθούμε κάποια στιγμή να γνωριστούν οι οικογένειες μας,περιμενω αυτήν την στιγμή πιστεύω οι γιοί μας θα γίνουν καλοί φίλοι με εκτίμηση ο Φίλος σου Εντ Τάιλερ. Κρατουσε αντίγραφα από τα γράμματα του ο μπαμπας σου έξυπνος» ειπα και βρήκα το επόμενο και ηταν επιτέλους από τον Πωλ που αναφέρει «αγαπητέ κύριε Εντ Τάιλερ,είμαι η γυναίκα του Πωλ, ονομάζομαι Λαουρα, ο Πωλ πριν από μια εβδομάδα πέθανε σε ένα ατύχημα,μου είχε μιλήσει για εσενα αρκετά,δυστυχώς δεν προλάβαμε να σε γνωριστούμε,λυπάμαι που το μαθαίνεις έτσι,έχω μείνει μόνη με δυο παιδιά και φοβάμαι για το τι θα γίνει,θα χαρώ να γνωριστούμε από κοντά κάποια στιγμή όταν μπορέσεις και έχεις χρόνο αν και το Μαϊαμι είναι μακρυά για εσένα·» σταμάτησα να διαβάζω «Λογκαν έχεις καταλαβει σε ποιον έγραφε ο μπαμπας σου ?» «Οχι που να καταλάβω» «στον μπαμπα του Μπένι γνωρίζονταν» «έλα βλακείες σιγά μπορεί να υπάρχουν άλλοι πόσοι» «ωραία συνεχίζω. Ελπίζω όμως να το καταφέρουμε ήθελε πολύ να γνωρίσεις τον γιο μας και σίγουρα και την κορη μας,θα χαρώ να λάβω νέα σου με εκτίμηση Λαουρα Γουότς. Τώρα σιγουρεύτηκες?» Του ειπα
«Ναι καλά! Δηλαδή ο μπαμπας μου ο μπαμπας σου και ο μπαμπας του Μπένι Γνωρίζονταν,Έλενα αυτό είναι πραγματικά σαν να η μοίρα  το ήθελε να γνωριστείτε,έχω πάθει σοκ» ειπε ο Λογκαν και κάθονταν αγκαλιά με το κουτί «Λογκαν,κοίταξε αν υπάρχουν αλλά γράμματα με την μαμα του Μπένι» ειπα «υπάρχουν κάποια ακόμα» «άνοιξε τα,Όλα·» ειπα και αρχισε να τα ανοίγει « δεν αμα αναφέρει σε κάποιο τα θέματα που είχε ο Μπένι κυρίως τις μέρες πριν πεθάνει δηλαδή μιλαμε για Οκτώβριο του 58.» «Υπάρχει, είναι από την ήμερε που πέθανε!» Ειπε ο Λογκαν και με κοίταξε «τι λέει?» Τον ρώτησα «Αγαπητέ Εντ τις τελευταίες μέρες νιωθω περίεργα,φοβαμαι,φοβαμαι κυρίως για τον Μπένι,νιώθω πως με παρακολουθούν·» «σταματά» τον διέκοψα «πάμε πισω γυρνάμε στο λος Άντζελες τώρα» ειπα και όντως σηκωθηκε ο Λογκαν αγκαλιά με το κουτί μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για πισω! Μετα από αρκετές ώρες φτάσαμε σπίτι μου άνοιξα την πόρτα με τα κλειδια μου «περιμέναμε να ερθετε αύριο» ειπε ο Μπένι «αυτό δεν πρέπει να περιμένει» ειπε ο Λογκαν και πέταξε το κουτί πάνω στο τραπέζι «άνοιξε ένα» του ειπε και ηρθε δίπλα μου και σταύρωσε τα χέρια του «τι είναι αυτά ?» Ρώτησε με περιέργεια ενω έψαχνε ένα από τα γράμματα να ανοίξει μεχρι που βρήκε κάποιο και το άνοιξε «αγαπητέ Εντ· ποιος είναι ο Εντ ?» Ρώτησε «Μπένι απλα διαβασε»του ειπα η Κλιο κοιτούσε και τα υπόλοιπα παράλληλα «αγαπητέ Εντ,συγγνώμη που έκανα καιρό να σου γράψω,απέκτησα μια κορη πριν δυο μέρες την ονομάσαμε Λιζη·» ειπε και έμεινε να το κοιτάει και συνέχισε «ο Μπέντζαμιν εχει πάρει πλέον τον ρόλο του μεγάλου αδερφού πολύ σοβαρά,νομιζω πως είναι πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωης μου·» ειπε και αρχισε κάπως να βουρκώνει «επιτέλους για πρώτη φορά είμαστε όλοι μαζί έχω δυο υπέροχα παιδιά και ανυπομονώ αρκετά αν τους δω να μεγαλώνουν και άλλο και να συναντηθούμε φυσικά· τι είναι αυτά ?» Μας ρώτησε «Εντ ονομάζετε ο πατέρας μου Μπένι υπηρέτησε στην πρώτη διμοιρία του τρίτου λόχου στα σύνορα  Γαλλίας Γερμανίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το 1944 μαζί του στην διμοιρία ηταν ο μπαμπας της Έλενας πολυ καλός φίλος του πατέρα μου και από ότι μάθαμε και ο μπαμπας σου,υπάρχουν γράμματα εδω μέσα απο το 45 και μετα μεχρι και την ημέρα που πέθανε η μαμα σου» ειπε ο Λογκαν και έβγαλε το τελευταίο γράμμα που διαβάσαμε και του το έδωσε «αυτό είναι απο την ημέρα που η μαμα σου πέθανε,εκείνη την ημέρα το έγραψε και το έστειλε» «με αυτό το γράμμα μπορούμε να αποδείξουμε πως όντως δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε, γράφει μέσα πως ένιωσε πως την παρακολουθούν και πως φοβάται,φοβάται τα χειρότερα για εσενα και την Λιζη, Μπένι οι πατεράδες μας γνωριζόντουσαν και αυτό είναι καλό υπάρχουν αποδείξεις εδω μέσα που δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα έχουμε,δεν είναι μόνο το γράμμα του θείου σου αλλά ακόμα ένα το οποίο δείχνει τον φόβο της και την ανησυχία της για αυτό που γινόταν και πως δεν θα έκανε κατι τέτοιο αλλά έπεσε θύμα» του ειπα και κάθισα κοντά του και τον κοιτούσα μέσα στα μάτια που αυτά τα μάτια πλεον κρατούσαν δάκρυα να μην πέσουν «δηλαδή μου λέτε πως με αυτά ειναι ακόμα πιο εύκολο το δικαστήριο» «ναι Μπένι και αυτά αποδείξεις ειναι και έχουμε συγκέντρωση αρκετά στοιχεία με την Έλενα και όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο» «ουαου λες και το ήθελαν να γνωριστούμε φαίνεται τώρα» ειπε και γέλασε «υπάρχουν και αλλά πράγματα εδω μέσα» ειπε η Κλιο που τόση ώρα τα κοιτούσε όλα αυτά «τι πράγματα?» Ρώτησε ο Λογκαν και πήγε κοντά «φωτογραφίες έχει αυτήν που έχει τρεις στρατιώτες,έχει αυτήν που ειναι του Μπένι το ξέρω φαίνεται ότι ειναι, μαζί με την Λιζη,έχει αυτήν αυτής της γυναίκας,έχει αυτή που ειναι λογικά η Έλενα με τον Λογκαν,μια άλλη κοπέλα που δεν την ξέρω, η Έλενα λογικά με τους γονείς της, ο Λογκαν με τους γονείς του, παιδιά στέλνανε και φωτογραφίες μεταξύ τους οι γονείς σας και έχει και αλλά γράμματα που είναι κανονικά με τον φάκελο του Οσκαρ Μαηκελσον κρατούσαν αρχείο οι φίλοι Μαηκελσον Τάιλερ τα γράμματα» ειπε η Κλιο και πηρα έναν φάκελο μου το όνομα του μπαμπα μου «αντιγράφαν τα γράμματα τους για να τα έχουν και αυτοί» ειπα και κοίταξα τον γραφικό χαρακτήρα του μπαμπα μου «δεν θα μάθουμε ποτέ πως πραγματικά ηταν μεταξύ τους απλα έχουμε μια εικόνα» ειπε ο Λογκαν «ναι έχεις δίκαιο» του ειπα καθως έπιασα και έβλεπα τις φωτογραφίες που υπήρχαν «εγω λεω να πάρω τον Λογκαν και να πάμε να πάρουμε κατι να φαμε» ειπε η Κλιο «ωραία ιδεα γιατί έχω πεθάνει της πείνας πάμε» ειπα ο Λογκαν πήρε τα κλειδια του και έφυγαν, ο Μπένι καθόταν στον πάγκο της κουζινας μου και απλα δεν μιλούσε κοιτούσε και σκεφτόταν «δεν περίμενα να είσαι τόσο γλυκούλης μικρός» του ειπα και έδειξα μια φωτογραφια του από όταν ηταν καμία 10 χρόνων «εγω δεν με λεω και τόσο Γλυκουλη» ειπε και ηρθε και εκατσε απέναντι μου «μου φαίνεται αδιανόητο αυτό πραγματικά,φαίνεται σαν να μην είναι αληθινό» «το ξέρω αλλά είναι,διαβασε κάποιο» του ειπα «δεν θέλω» ειπε και έβγαλε μια φωτογραφια που είχε με την Λιζη «την θυμάμαι αυτήν την ημέρα ηταν δυο μέρες αφού γεννήθηκε η Λιζη πήγαμε σπίτι και ο μπαμπας  μου ήθελε να μας έχει μια φωτογραφια μαζί,ασχολουμουν συνέχεια μαζί της,συνέχεια καθόμουν και την κοίταζα όταν κοιμόταν ή της χάϊδευα την μύτη της πολλές φορες πήγαινα και κοιμόμουν δίπλα στην κούνια της γιατί πίστευα ότι θα την ακούσω το βράδυ αμα κλάψει και θα την ησυχάσω εγω» ειπε και γέλασε χαιρόμουν που τον έβλεπα να μιλάει για εκείνη,έπιασα μια άλλη φωτογραφια που ηταν δίκη μου «αυτή η φωτογραφια είναι από μια μέρα αφού είχαμε μαλώσει με τον Λογκαν επειδη πήρε μια κούκλα μου,ήμασταν 8 σε αυτήν και σε αυτήν εδώ είμαστε εγω ο Λογκαν και η Οφηλία παλιά κάναμε όλοι μαζί παρέα αλλά πάντα εγω και ο Λογκαν είμασταν πιο κοντά και η Οφηλία απλα δημιουργούσε μπελάδες» του ειπα «πως και γυρίσατε τόσο γρήγορα αύριο ηταν να ερθετε» «λες να βρίσκαμε κατι τέτοιο και να περιμέναμε μεχρι αύριο ?» Του ειπα και ηρθε κοντά μου και με φίλησε δυο μέρες χωριά και πάλι μου έλειψαν τα φιλια του «πάω για ένα μπάνιο θες να έρθεις μεχρι να γυρίσουν η Κλιο και Λογκαν?» Τον ρώτησα «Θα το ηθελα πολύ αλλά έκανα σήμερα το πρωί» ειπε και γέλασε «καλά πάω μόνη μου» του ειπα και πηγα.