Benny Watts-The Queens Gambit

Philipp Wagen

Benny's POV
Η Έλενα έπαιζε το πρώτο της παιχνίδι για σήμερα και πήγα να την δω και τότε είδα τον Φόρχεν να περπατά προς την καφετέρια και πήγα κοντά του «Αντωνι Φόρχεν?»ειπα και γύρισε να με κοιτάξει «ααα Μπένι Γουοτς έχω χρόνια να σε δω αλλά βλεπω τα καταφέρνεις καλά στο σκάκι 6φορες πρωταθλητής ΗΠΑ» είπε και μου έδωσε το χέρι του «δεν είναι κάτι σημαντικό όσο αυτό που έχεις κάνει εσύ»του είπα «σιγα τρια παγκόσμια είναι δεν είναι κάτι σημαντικό το παίζεις και να κερδίζεις ξανά και ξανά και ξανά γίνεται βαρετό όταν δεν έχεις την ίντριγκα στην ζωή σου»ειπε «εχεις δίκαιο σε αυτό που λες αλλά εγώ προσωπικά θα προτιμούσα μια λίγο πιο ήσυχη ζωή»ειπα και γελάσαμε «χαχα με αυτήν εξαιρετική δεσποινίδα στο πλευρό σου φυσικά και θα εχει ίντριγκα η ζωή σου είναι πανέξυπνη έχω παρακολουθήσει όλες τις παρτίδες της και όλες είναι εξαιρετικά χορογραφιμενες ούτε καν σχεδιασμένες σαν να χορεύει πάνω στην σκακιέρα είναι απλα υπέροχη»ειπε ο Φόρχεν και την κοίταξα «ναι είναι»ειπα « ανυπομονώ να παίξω μαζί της και μαζί σου φυσικά κάποια στιγμή ελπίζω να έχεις βελτιωθεί από τότε»ειπε «εχω βελτίωθει αρκετά πιστεύω»ειπα και γελάσαμε «τωρα με συγχωρείς Γουοτς αλλά με περίμενει η ντάμα μου»ειπε «η γυναίκα σας?» τον ρώτησα «κατι ακόμα καλύτερο η κόρη μου όταν κάνεις και εσύ μια κόρη θα δεις πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη γλυκά από αυτήν»ειπε και έφυγε προς την καφετέρια και τον είδα να αγκαλιάζει μια κοπέλα γύρω στην ηλικία της Έλενας, ξανά πήγα προς το τραπέζι που έπαιζε και έκανε ματ με αποτέλεσμα ο αντίπαλος της να του δώσει το χέρι του και να φύγει από το τραπέζι όλοι φυσικά γύρω τους χειροκροτούσαν και χειροκρότησα και εγώ και είδα το φινάλε της, πως το έκανε αυτό είναι από τα πιο δύσκολα φινάλε «ουαου αυτό είναι από τα πιο δύσκολα φινάλε που έχω δει»ειπα ενώ η Έλενα ήταν δίπλα μου «σιγα εύκολο είναι μπορώ να στο μάθω άμα θες»ειπε «εσυ θα μάθεις σε εμένα σκάκι? Ξανά σκέψου το»ειπα και γελάσαμε και προχωρήσαμε προς την έξοδο του ξενοδοχείου και να πάμε μια βόλτα εδώ κοντά «Μπενι Γουοτς»ακουσα μια ανδρική φωνή με γερμανική προφορά και είδα τον Βαργκεν με ένα κύριο δίπλα του « χαίρεται που σας βλέπει εδώ ο κύριος Βαργκεν»ειπε ο κύριος δίπλα του «ξερω και εγώ γερμανικά μπορώ και εγώ να μεταφράζω ότι λέει ο κύριος Βαργκεν»ειπε η Έλενα «κυριε Βαργκεν»ειπα και έδωσα το χέρι μου και κάναμε μια χειραψία «Du bist ein guter Spieler, schade, dass du nicht am Turnier teilnimmst» είπε «λεει ότι εισαι καλός παίκτης κρίμα που δεν παίζεις στο τουρνουά»ειπε η Έλενα «ναι πολύ κρίμα αλλά τουλάχιστον με προσκάλεσαν στο κλειστό της Ιταλίας»ειπα και η Έλενα το μετέφρασε στα γερμανικά «Stimmt, es wäre logisch, einen Fehler zu machen, denn ich bin noch nicht eingeladen worden, wie ich es mir vorstelle, nicht einmal Miss Michelson»ειπε και η Έλενα ρολαρε τα μάτια της «λεει ότι λογικα θα εγινε καποιο λαθος γιατι εκείνον ακομα δεν τον προσκαλεσαν οπως φανταζονται ουτε και την δεσποινίδα Μαηκελσον»ειπε ο κύριος δίπλα του «Ich denke, mein Freund sollte nach Amerika zurückkehren und Sie beide spielen hier weiterhin für erstklassige Schachspieler» είπε και η Έλενα γέλασε «λεει ότι πιστεύει φιλε του ότι πρεπει να πάμε πισω στην αμερικη και να συνεχισουμε και οι δυο να παιζουμε εκει εδω είναι υψηλης ταξης σκακιστες»ειπε η Έλενα και γέλασε «την επόμενη φορά που θα σε ακούσω να μιλας άσχημα για την κοπελα μου ξέρεις όπως στο μπαρ. Δεν θα ξανά μιλήσουμε σαν φίλοι»ειπα «μας συγχωρείτε τώρα αλλά έχουμε να πάμε να κάνουμε μια βόλτα με τα άτομα "της τάξης μας" ξέρετε τα μη ψωνισμενα και ιδιότροπα σαν και εσάς κύριε Βαργκεν»ειπα και φύγαμε «κύριες και κύριοι Γουοτς-Βαργκεν 1-0 εκτός σκακιέρας»ειπε η Έλενα και γελάσαμε «ελα μωρέ σιγά δεν ήταν κάτι»ειπα και χαμογέλασα και την κοίταξα «μην με κοιτάς έτσι!» είπε η Έλενα «πως έτσι?» την ρώτησα «σαν ερωτευμένος»ειπε «μα είμαι μαζί σου»ειπα και την πλησίασα την έπιασα από τον σβέρκο και την φίλησα τόσο γλυκά τόσο απλά και απλά ξανά ένιωσα ζωντανός φιλοντας την «παμε βόλτα θέλω να δω λίγο το Βερολίνο»ειπε και μου χαμογέλασε ναζιαρικα «παμε»ειπα και χαμογέλασα και την είδα να φτιάχνει τα μαλλιά της τα άφησε κάτω «θα αφήσεις κάτω τα μαλλιά σου?» είπα «οχι θα τα πιάσω απλά πάνω»ειπε και έπιασε τα μαλλιά της πάνω σε μια αλογοουρά και τα έπλεξε πλεξίδα «σου πάνε πιο πολύ έτσι»της είπα «τοτε θα τα φτιάχνω πιο συχνά έτσι»ειπε και περπατήσαμε προς το κέντρο και πήγαμε σε ένα μαγαζί για φαγητό παραγγείλαμε να φάμε και πάλι φαινόταν η Έλενα να αναγουλιαζει «ακομα αναγουλιαζεις?»την ρώτησα «ναι δεν ξέρω γιατί λογικά θα αρρώστησα δεν ξέρω»ειπε «ααα ωραία θα είσαι εσύ άρρωστη και θα κόλλησες και εμένα»ειπα «μπορει να είναι και από το άγχος αυτές τις μέρες απλά θα ηρεμήσω και θα είμαι καλά ή το πολύ πολύ να πάρω κάποιο ηρεμιστικό για πιο γρήγορη ηρεμία»ειπε ηρεμιστικά και η Μπεθ επαιρνε είχε εθιστεί σε αυτα «ωχ Μπένι συγγνώμη το ξέχασα»ειπε «οχι εντάξει σιγά είναι φυσιολογικό επειδή η Μπεθ εθίστηκε δεν σημαίνει πως θα εθιστεις και εσύ»ειπα «τι σου έγραψε η Μπεθ στο γράμμα? Άμα θες μου λες» είπε «πως όλα τα έκανε για κάποιον λόγο και σύντομα θα μου εξηγεί ο Ταουνς δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό απλά δεν ξέρω, δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ»ειπα και με κοίταξε σκεφτόταν απορώ πολλές φορές τι μπορεί να σκέφτεται η Έλενα γενικά όχι μόνο για μένα «πες μου για την υπόθεση πήρα γράμμα από μια άλλη δικηγόρο και απλά φρικαρα»ειπα «δεν της παρέδωσα τον φάκελο οπότε ακόμα την έχω εγώ την κοίταξα αρκετά αυτές τις μέρες που ειμασταν χωριστά και Μπένι θα την κερδίσω αυτήν την υπόθεση επίσης έμαθα πως η Λιζη πλέον μετακόμισε στην Αμερική δεν θυμάμαι σε πιο μέρος αλλά είναι εδώ οπότε λογικά θα παραβρεθεί και στο δικαστήριο όταν γίνει που λογικά θα γίνει με το νέο έτος,επισης θα χρειαστώ άμα έχεις χαρτιά από τότε από το δικαστήριο ξέρεις οτιδήποτε υπήρχε με τον δικηγόρο σου» είπε και την κοίταξα «τι?» ρώτησε «δεν πήρα μαζί μου τίποτα από το σπίτι στο Μαϊάμι μόνο τα ρούχα μου και ότι χρήματα είχε μαζεμένα η μαμά μου και έφυγα μόλις βγήκε η ετυμηγορία δεν πήρα τίποτα άλλο όλα είναι στο σπίτι μου στο Μαϊάμι»ειπα «αμα θες μπορούμε να πάμε με τον Λόγκαν άμα δεν θες να έρθεις?!» είπε «οχι όχι το σκεφτόμουν θέλω να πάω αλλά φοβάμαι πως όλα θα αρχίσουν πάλι να με χτυπάνε από τα παλιά» είπα και κοίταξα το τραπέζι
Elena's POV
«χει είναι δύσκολο να γυρνάς πίσω αλλά κάποιες φορές σε κάνει δυνατότερο αυτό»ειπα και του έπιασα το χέρι και με κοίταξε «πως μπορείς μετά από όλα αυτά που σου είπα και σου έκανα να είσαι ακόμα τόσο καλή μαζί μου»με ρώτησε «γιατι ευτυχώς ή δυστυχώς σαγαπαω και δεν θα σταματήσω να σε αγαπάω σύντομα τουλάχιστον» είπα «ευτυχως ή δυστυχώς?» ρώτησε «ξερεις πως το εννοώ»ειπα και γελάσαμε και συνεχίσαμε το φαγητό μας «με τον Βαργκεν τι θα κάνεις?»με ρώτησε «θελω απλά να τον κερδίσω μόνο και μόνο για να δει πως όλα αυτά που λέει είναι ηλιθιότητες ειμαστε στο 1970 δεν μπορεί να μιλάει για τάξης ανθρώπων, αλλά θα μου πεις ναζί ήταν λογικό να σκέφτεται έτσι!» είπα «προλαβες καθόλου τον πόλεμο εννοώ να θυμάσαι κάτι?»με ρώτησε «οχι ήμουν μόλις δύο χρόνων όταν τελείωσε δεν θυμάμαι τίποτα εσυ? »ειπα «ελαχιστα αλλά θυμάμαι ήμασταν δύσκολα ο μπαμπάς μου ήταν στο ναυτικό και κάθε μέρα ζούσαμε με το αγχος αυτό ήταν δύσκολα αλλα επιζήσαμε και φυσικά μετά από 6 χρόνια γεννήθηκε η Λιζη» είπε «την αγαπάς πολύ και αυτό φαίνεται»ειπα «ναι όταν ήταν μωρό πολλές φορές όταν ξυπνούσε το βράδυ πήγαινα εγώ και την έπαιρνα αγκαλιά για να μην πηγαίνει η μαμά μου ή ο μπαμπάς μου και πολλές φορές παραξενευονταν όταν με έβλεπαν να παίζω μαζί της ή να κάνω το οτιδήποτε μαζί της,μου άρεσε αρκετά να την κοιτάω να την παρακολουθώ τις κινήσεις της ή όταν κοιμόταν ήταν πολύ γλυκια έτσι όπως κοιμόταν, πολλές φορές την έπαιρνε ο ύπνος στον καναπέ μαζί μου πριν γίνει το οτιδήποτε και την πήγαινα στο δωμάτιο της για να κοιμηθεί και όταν ξυπνούσε πάντα μου έλεγε να κοιμηθώ μαζί της, όταν έβρεχε φοβόταν και κοιμόταν στο κρεβάτι μου μαζί μου ειμασταν αγαπημένα αδέρφια μάλωναμε αρκετά με μάλωνε όταν καπνιζα ή κάτι αλλά πάντα με έπαιρνε αγκαλιά για να με κανει να νιώσω καλύτερα» είπε και είχα απορροφηθεί σε όσα έλεγε κυριολεκτικά κρεμομουν από τα χειλη του το πάθος του όταν μιλάει για την αδερφή του είναι απίστευτο τον αγαπάω για αυτό«εισαι πολύ εντονος όταν μιλάς για αυτήν!» είπα «τι εννοείς?» με ρώτησε «εννοω πως μιλάς με παθος για αυτήν για κάθε στιγμή σας»ειπα «ηθελα πάντα να έχει τα καλύτερα εγώ στερήθηκα αρκετά δεν ήθελα και η Λιζη το ίδιο»ειπε «δεν περίμενα ποτέ να ανοιχτείς τόσο σε κάποια σαν εμένα»του είπα «ουτε εγώ το περίμενα αλλά με τραβούσε για κάποιον λόγο να σου μιλήσω δεν ξέρω πως και γιατί,ίσως γιατί ήσουν η μόνη που με έζησε έτσι με εφιάλτες και με ηρεμησες με τον τρόπο σου ξέρεις αυτο το να ξαπλώσω πάνω σου να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά, πιο πολύ με ηρεμουσε όταν ξαπλώνα πάνω στο στήθος σου και άκουγα τους παλμούς της καρδιάς σου»ειπε και απλά τον κοιτούσα με ένα ηλίθιο χαμόγελο «τι?»με ρώτησε «τιποτα»του είπα «ελα λέγε»ειπε και με πείραξε λίγο «τιποτα» του ξανά είπα «ελα λέγε σε έχω μάθει πλέον»ειπε και με ξανά πείραξε και γελάσαμε «απλα μου αρέσει αυτό που έχουμε ξέρεις αυτό που εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον που έχουμε τόση πέρασει ο ένας πάνω στον άλλον και που μαλώνουμε αλλά δεν αντέχουμε ο ένας μακρυά από τον άλλον και παλι θα είμαστε μαζί ποτέ δεν είχα αυτήν την σύνδεση με κάποιον όπως μαζί σου»του είπα και μου χαμογέλασε και ήταν αυτό το χαζό χαμόγελο που προσπαθείς να το κρύψεις αλλά δεν μπορείς τον κοιτούσα προσηλωμένη περίμενα να δω τις κινήσεις του,τις εκφράσεις του, δάγκωνα τα χείλη μου και προσπαθούσα να κρύψω αυτήν την πράξη μου με το χέρι μου και περίμενα να πει κάτι αλλα φαινόταν σαν να μην ήξερε τι ήθελε να πει ήταν η πιο αμήχανη στιγμή μας αλλά και η πιο όμορφη πιστεύω ο τρόπος που κοιτάει άλλου και δαγκώνει τα χείλη του και κοιταει ξανά εμένα για εμένα σημαίνει πως έχει τόσα πολλά να πει αλλά δεν ξέρει πως να τα πει και απλά έκανα κίνηση και τον φίλησα και ανταπέδωσε στο φιλί μας «δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου είσαι το μοναδικό που σκέφτομαι και φοβάμαι,φοβάμαι μην πάθεις κάτι εξαιτίας του Τζάκσον,ο Λόγκαν με είχε ρώτησει όταν έφυγα από τον Λος Άντζελες άμα υπάρχει αυτή η πιθανότητα να με βρει ο Τζάκσον ή να απειλήσει εσένα δεν περίμενα να ισχύει κάτι τέτοιο γιατί μενω πλέον χιλιόμετρα μακρυά από το Μαϊάμι αλλά και πάλι με βρήκε και φοβαμαι μην πάθεις κάτι για αυτό αντέδρασα και τόσο ηλίθια στην νέα Υόρκη»ειπε και έφταιξε τα καστανοξανθα μαλλιά του και έξυνε νευρικά το πηγούνι του «Μπενι σαν δικηγόρος είμαι συνηθισμένη σε απειλές αλλά ποτέ κανείς δεν σοβαρολογεί γιατί αν το κάνει ξέρει ότι είναι βασικός ύποπτος οπότε κανένας ποτέ δεν θα το κάνει» του είπα «ο Τζάκσον ποτε δεν μένει στα λόγια από άποψη ότι έκανε πολλά και σε εμένα για αυτό φοβάμαι» είπε «εχεις ακόμα τον φάκελο που σου έστειλε?» τον ρώτησα «ναι αλλά είναι στην νέα Υόρκη στο σπίτι μου» είπε «αμα μπορεις πες τον Άρθουρ να πάει να τον πάρει και να τον στείλει στον Λόγκαν θα χρειαστεί για την υπόθεση»ειπα «θα το κάνω όταν πάμε στο ξενοδοχείο αλλά πρώτα θέλω να σε κρατήσω λίγο για μένα περασαμε πόσες μέρες χωριστά θέλω να καλύψω αυτό το κενό»ειπε και με αγκάλιασε πέρασε τα χέρια του στην μέση μου και εγώ τα έβαλα στον σβέρκο του και καθίσαμε λίγο έτσι αγκαλιά,αυτό το άρωμα του μου έλειψε να με περιτριγυρίζει «μήπως να πάμε προς το ξενοδοχείο? Και αύριο θα σε πάω βόλτα στα μέρη που εγώ πήγα όταν είχα έρθει»ειπε « σύμφωνοι»του είπα και πληρώσαμε για το φαγητό μας και πήγαμε πίσω στο ξενοδοχείο «μαθε μου κάτι στα γερμανικά»ειπε ο Μπένι «σαν τι?» τον ρώτησα «το καλημέρα?» είπε « Guten Morgen» είπα «αυτο τώρα είναι είναι το καλημέρα στα γερμανικά?!» είπε «ναι Guten καλή Morgen μέρα» είπα και πήρα από την ρεσεψιόν τα περιοδικά του σκάκι και ένα γράμμα « Danke» είπα και πήγα να ανέβω τα σκαλάκια για το δωμάτιο μου «αυτο τώρα ήταν το ευχαριστώ?» ρώτησε ο Μπένι «ναι και το προφέρεις Νταν-κε» είπα «ντανκε!» είπε «καλα το πας»ειπα και καθώς ανεβαίναμε συναντήσαμε ξανά τον Βαργκεν «μην δώσεις σημασία» του είπα και μας κοίταξε και μπήκαμε στο δωμάτιο μου και έβγαλε το καπέλο του και έκατσε στο κρεβάτι και εγώ κάθισα στην καρέκλα του γραφείου και άνοιξα τον φάκελο «τι λέει?» με ρώτησε ο Μπένι «ειναι από το περιοδικό που μου έκλεισε συνέντευξη ο Χάρι στο World Chessboard
Αγαπητή δεσποινίς Μαηκελσον
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι με την ευκαιρία του τουρνουά στο Βερολίνο της Γερμανίας στέλνουμε τον δημοσιογράφο μας Κολ Σερμπαν για να σας πάρει συνέντευξη ενώ είστε στην δράση του τουρνουά θα περάσει μαζί σας τρεις μέρες και η συνέντευξη θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος που θα κυκλοφορήσει στις 10 Νοεμβρίου και θα είστε η κεντρική χαρακτήρας του περιοδικού ως την κοπέλα φαινόμενο των τελευταίων δύο ετών!
Με εκτίμηση ο διευθυντής και δημοσιογράφος Νικόλας Θεριους Μακένζι
Δεν το πιστεύω αυτό ο Χάρι το είπε και το κάνε θα μου πάρουν συνέντευξη από το πιο διάσημο περιοδικό σκάκι στον κόσμο αυτό είναι παγκόσμια φήμη» είπα και ο Μπένι με κοιτούσε σε φάση οκευ και εγώ είμαι έτσι «Χαιρομαι για σένα και είναι πραγματικά τέλειο αυτό χαιρομαι που στο κανόνισε αλλά η παγκόσμια φήμη θα ερχόταν έτσι και αλλιώς γτ παίζεις εδώ και μετα λογικά θα σε καλέσουν και στο κλειστό τις Ιταλίας οπότε δεν θα αγχωνομουν για αυτό γιατί ήδη το έχεις σε ξέρει ήδη όλη η Αμερική και η Ευρώπη »ειπε και το σκέφτηκα,ίσως από την υπερβολική χαρά δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό «λογικα θα πάρει και από σένα συνέντευξη!» είπα και είδα κάτω κάτω στο χαρτί που έχει ένα μικρό υστερόγραφο «τι εννοείς?» με ρώτησε «εχει υστερόγραφο Υ.Γ ελπίζουμε να είναι μαζί σας και ο κύριος Γουοτς για να του πάρουμε συνέντευξη για το τεύχος του Δεκεμβρίου  ως τον νεότερο 6 φορές πρωταθλητή ΗΠΑ Και θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για εκείνον» του είπα «ναιι δεν πολύ ψήνομαι»ειπε «πας καλά γιατί?» τον ρώτησα «γιατι ξέρω πως θα το πάνε πάλι στην Μπεθ και από τι πεθανε και όλα αυτά» είπε «μπορει και να μην ισχύει αυτό μπορεί όντως να θέλουν να σου πάρουν συνέντευξη αποκλειστικά για εσένα και όχι την Μπεθ ή μπορείς να του το ξεκοψεις από την αρχή»ειπα «λεει πότε θα έρθει αυτός?» με ρώτησε «οχι δεν λέει αλλά θα είμαστε εδώ για 13 μέρες ακόμα » είπα «ειναι και αυτό και πρέπει να προπονηθείς αρκετά έχεις έναν Γερμανό ναζί να κερδίσεις»ειπε και σηκώθηκε και πήγε προς το μπάνιο «θα μπεις για μπάνιο?»τον ρώτησα «ετσι λέω»ειπε και άκουσα την βρύση του μπάνιου «οχι όχι δεν θα πάω» είπα και πήγα προς το γραφείο ξανά «καλα ένα μπάνιο είναι οπότε πάω»ειπα και πήγα στο μπάνιο και μπήκα και εγώ μαζί του, τα βρεγμένα καστανοξανθα μαλλιά του ήταν μέσα στο πρόσωπο του και του τα πήρα και με κοιτούσε με αυτό το ζεστό του βλέμμα «τι?» τον ρώτησα και με φίλησε με τράβηξε προς το μέρος του κάτω από το ζεστό νερό και με φιλούσε εκεί, σταμάτησε και ακούμπησε το μέτωπο του με το δικό μου «σαγαπαω»μου είπε και ήταν η πρώτη φορά που το έλεγε και με γέμιζε πλήρως ένιωσα ολόκληρη «και εγώ σαγαπαω όσο τίποτα άλλο» είπα και με ξανά φίλησε και κάναμε μπάνιο και ανά δύο δευτερα φίλιομασταν λείψαμε ο ένας στον άλλον και είναι λογικό να θέλουμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί.