Benny Watts-The Queens Gambit

κρίση πανικού

Elena's POV
Το πρωί ξύπνησα στην αγκαλιά του Μπένι και χαμογέλασα ασυναίσθητα και κοίταξα το ρολόι δίπλα μου η ώρα ήταν 9:30 και ξάπλωσα να ξανά κοιμηθώ και μετά από λίγο πετάχτηκα από το κρεβάτι μου και πήγα να ετοιμαστώ έχω αργήσει για το παιχνίδι μου «τι έγινε?»με ρώτησε ο Μπένι «εχω αργήσει για το παιχνίδι μου ξεκίνησε εδώ και 20 λεπτα» είπα και έβαλα το πρώτο τζιν που βρήκα μπροστά μου και φαίνεται ότι είναι του Μπένι γτ δεν έχω μαύρο τζιν εγώ και έβαλα και την άσπρη  μπλούζα που είχα πάνω στο γραφείο μου τις μπαλαρίνες μου μάζεψα τα μαλλιά μου σε έναν κότσο και έφυγα γρήγορα πήγα προς το τραπέζι μου και του είδα όλους που με κοιτουσαν και αισθάνθηκα τόση ντροπή ο Αντωνι Βελφγουντ με κοίταξε με ένα  υποτιμητικό βλέμμα επειδή άργησα «Συγγνωμη για την αργοπορία»ειπα και του έδωσα το χέρι μου και απλα το κοίταξε και με αγνόησε «Crash!» είπα στα Γερμανικα μιας και μιλάω άπταιστα γερμανικά και έπρεπε κάπως να εκφράσω την ειρωνία που μου δημιουργεί αυτός ο άνθρωπος!
Ξεκινήσαμε να παίζουμε και μετά από ένα μισάωρο είδα τον Μπένι να έρχεται και να βλέπει το παιχνίδι ο Μπένι έπαιζε στις 1 οπότε μπορούσε να κοιμηθεί και λίγο παραπάνω συνέχισα να παίζω επιθετικά αλλά άρχισα να αγχώνομαι αρκετά για κάποιον λόγο άρχισα να τρέμω και ήξερα πως αυτό δεν είναι καλό  ήξερα πως θα με ξανα πιασει κρίση μετά από κοντά 4 χρόνια που το είχα ξεπεράσει, άρχισα να τρέμω και να νιώθω πως το αναπνευστικό μου σύστημα κλείνει σηκώθηκα από την καρέκλα και έτρεξα προς τις τουαλετες ένιωθα πως είχε κλείσει κάθε είσοδος οξυγόνου δεν μπορουσα να αναπνεύσω ένιωθα τα μάτια μου να τσούζουν ένιωθα να τρέμω και ήξερα πως ξανά βίωνα μια κρίση πανικού ένιωσα να χάνω τις αισθήσεις μου και εκείνη την στιγμή λίγο πριν πέσω στο πάτωμα ένιωσα την αγκαλιά του Μπένι να με πιάνει.

Benny's POV
Την είδα στο παιχνίδι που φαίνοταν κάπως και όταν έφυγε προς τις τουαλέτες έτρεξα από πίσω της γιατί για να φύγει η Έλενα από κάποιον αγώνα κάτι σοβαρό θα έχει συμβεί και φυσικά όταν μπήκα μέσα στις τουαλέτες για να την βρω την είδα απλά να πέφτει προς τα πίσω και χωρίς δεύτερη σκέψη την έπιασα στην αγκαλιά μου είχε χάσει τις αισθήσεις της δεν ήξερα τι να κάνω μέχρι που είδα τον Χάρι να έρχεται με τον Κρίστιαν τον φίλο της Έλενας «την έπιασε κρίση πανικού» είπε ο Κρίστιαν «τι πρέπει να κάνω δεν ξέρω» είπα και άρχισα να φοβάμαι «πρωτα από όλα ηρέμησε δες άμα αναπνέει άμα δεν αναπνέει πρεπει να της παρέχουμε εμείς οξυγόνο» είπε ο Κρίστιαν και εσκυψα να δω άμα αναπνέει και ανεπνεε με δυσκολία «φωνα έναν γιατρό» είπε ο Κρίστιαν στον Χάρι « ανά αναπνέει με δυσκολία» είπα «ξαπλωσε την κάτω τελείως» είπε ο Κρίστιαν και αυτό έκανα «δωστης οξυγόνο πάρε ανάσα σαν να γεμίζεις την κοιλιά σου και δωστεις το Μπένι κατάλαβες πως?» με ρώτησε ο Κρίστιαν «ναι ναι κατάλαβα» είπα και το έκανα και ο «καντο καμία δύο τρεις φορές με διαστήματα για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει ο οργανισμός της» είπε και εκείνη την στιγμή ήρθε ο Χάρι με έναν γιατρό «της κάνατε τις πρώτες βοήθειες?» είπε ο γιατρός «ναι ειναι φίλη μου και το είχε ξανά πάθει και παλιά και ήξερα τι να κάνω» είπε ο Κρίστιαν «καλο αυτό» είπε ο γιατρός και έβγαλε από την τσάντα του μια μικρή ένεση «ειναι ένα ηρεμιστικό το σώμα της βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση σοκ οπότε της χορηγούμε ένα ηρεμιστικό για να ηρεμήσει ο οργανισμός της και να μπορέσει να ανοίξει τελείως το αναπνευστικό της σύστημα και να αναπνέει κανονικά» είπε και ηρέμησα και εγώ αυτόματα «και το καλύτερο θα ήταν να πάει στο δωμάτιο της να ξεκουραστεί όταν ξυπνήσει μην την αφήσετε να σηκωθεί απευθείας»ειπε ο γιατρός και σηκώθηκε «ευχαριστουμε πολύ»ειπε ο Κρίστιαν και εγώ πήρα στην αγκαλιά μου την Έλενα για να την πάω στο δωμάτιο μας πάλι καλά δεν υπήρχαν φωτογράφοι για να βγάζουν φωτογραφίες,πήγα προς το δωμάτιο μας και την ξάπλωσα στο κρεβάτι και ήρθε ο Χάρι «ο αγώνας της θα συνεχιστεί λογικά αύριο» είπε ο Χάρι «δεν με νοιάζει αυτό καθόλου γιατί το έπαθε?» ρώτησα ενω καθόμουν στο γραφείο του δωματίου «δεν ξέρω Μπένι η κρίση πανικού μπορεί να σε πιάσει για τον πιο ηλίθιο λόγο» είπε ο Χάρι και έκατσε στην καρέκλα «σε μια ώρα και 40 λεπτά παίζεις» είπε ο Χάρι «εχω χρόνο και είναι το τελευταίο που με νοιάζει,δεν ξέρεις πόσο φοβήθηκα μπήκα μέσα και απλά την είδα να πέφτει τρόμαξα τόσο πολύ στην ιδέα ότι μπορεί να έπαθε κάτι σοβαρό πρώτη φορά φοβήθηκα τόσο πολύ» είπα και κοίταξα ξανά την Έλενα «σε καταλαβαίνω και εγώ θα τρόμαζα άμα έβλεπα την κοπέλα που αγαπάω να παθαίνει κάτι τέτοιο» είπε ο Χάρι και σκέφτηκα τον Λόγκαν «Φακ ο Λόγκαν» είπα «ποιος είναι ο Λόγκαν?» με ρώτησε ο Χάρι «ο κολλητός της Έλενας» είπα και πήρα τηλέφωνο στο γραφείο του « Δικηγορικό γραφείο Λόγκαν Τάιλερ πείτε μου» είπε η φωνή του Λόγκαν από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου «Λογκαν ο Μπένι είμαι» είπα «γεια σου Γουοτς» είπε «εχω να σου πω κάτι γτ πίστευω ξέρεις κάτι παραπάνω» είπα « τι έγινε? Έγινε κάτι με την Έλενα?» με ρώτησε ανήσυχος «την έπιασε κρίση πανικού και έχασε τις αισθήσεις της» είπα «γαμωτο»ειπε ο Λόγκαν «ειναι καλά τώρα? Πως το έπαθε?» με ρώτησε και τον άκουγα πολύ ψύχραιμο και τρόμαζα «καλυτερα είναι κοιμάται τώρα της έδωσαν ένα ηρεμιστικό για να επανέλθει ο οργανισμός της από το σοκ» είπα «καλο αυτό» είπε φαίνεται πραγματικά σαν να μην νοιάζεται «γτ φαίνεται σαν να μην νοιάζεσαι?» τον ρώτησα «δεν είναι ότι δεν νοιάζομαι είναι το ότι το έχει ξανά περάσει άπειρες φορές και ξέρω πως είναι το έχω ζήσει να χάνει της αισθήσεις της μπροστά μου και μου είχε γίνει ρουτίνα μετά από ένα σημείο γτ το πάθαινε συχνά,αρκετά συχνά μετά από ενα σημείο» είπε όποτε το έχει ξανά πάθει και στο παρελθόν «Γουοτς το είχε ξεπεράσει το θέμα με τις κρίσεις πανικού μαθε σε παρακαλάω γιατί την ξανά έπιασε είχε να την πιάσει 4 χρόνια κάτι θα την αγχωσε κάτι θα την πανικόβαλε μαθε τι είναι αυτό σε παρακαλω» είπε ο Λόγκαν «θα μάθω» του είπα «σε ευχαριστώ και πρόσεχε την» μου είπε «θα την προσέχω μην αγχώνεσαι» είπα «Γουοτς σε κλείνω έχω έναν πελάτη τα λέμε μετά» μου είπε «θα τα πούμε» είπα και έκλεισα το τηλέφωνο και κοίταξα την Έλενα που άρχισε λίγο λίγο να ξυπνάει και πήγα κοντα της « Χέι πως είσαι?» της είπα και έκατσε δίπλα της « καλύτερα πίστευω» είπε και έκανε έναν μορφασμό σαν να πονάει «πονας?» την ρώτησα «λιγο νιώθω ένα βάρος στο στήθος και πονάει λίγο» είπε «περνε μικρές αναπνοές και άμα πονάει λίγο δεν πειράζει τόσο γιατί αρχίζει να ξανά ανοίγει το αναπνευστικό σου»ειπε ο Χάρι 
Και πήγε να σηκωθεί «δεν σηκώνεσαι από το κρεβάτι σήμερα,σου έδωσαν ένα ηρεμιστικό και είπε ο γιατρός καλύτερα να μείνεις στο κρεβάτι» είπα «εφερες γιατρό?»με ρώτησε «τρομαξα όταν σε είδα να πέφτεις δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φοβήθηκα» είπα και με κοιτουσε με αυτά τα καστανα της μάτια μες την απελπισία « συγγνώμη που τρόμαξες τόσο δεν ξέρω γτ με έπιασε κρίση πανικού» είπε και χώθηκε στην αγκαλιά μου και την αγκάλιασα πίσω και την κράτησα στην αγκαλιά μου «Μπενι σε λίγη ώρα παίζεις» είπε ο Χάρι «το ξέρω»ειπα και άφησα από την αγκαλιά μου την Έλενα «θα την προσεχω εγώ»ειπε ο Χάρι και άφησα ένα απαλό φιλί στα χείλη της «Σαγαπαω» της είπα «και εγώ σαγαπαω»ειπε και σηκώθηκα και πήγα προς την κεντρική αίθουσα που έπαιζα και δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά είχα το μυαλό μου στην Έλενα.