Benny Watts-The Queens Gambit

Μαϊάμι (part2)

|•|Προσοχή το πάρτ αυτό περιέχει βία,ναρκωτικά και αλκοόλ διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Τίποτα από αυτά στο παρακάτω πάρτ δεν αληθεύουν |•|

Μετά το χθεσινό δεν μίλησα καθόλου με τον Κρίστιαν τον περίμενα έξω από το σπίτι του να βγει να του μιλήσω και όταν τον είδα πήγα κοντά «αμα ήρθες να με ξανά χτυπήσεις γάμα το Μπένι»ειπε «οχι ήρθα να ζητήσω συγγνώμη ήταν μαλακια αυτό που έκανα και στο υπόσχομαι ηταν η πρώτη και τελευταία φορά που έκανα κόκα δεν θα ξανά κάνω»ειπα «εγω συγγνώμη που είπα αυτό για τον μπαμπά σου» είπε «και μην υπόσχεσαι ήδη είσαι ανήσυχος επειδή σου άρεσε και θες ξανά»ειπε «οχι δεν είναι για αυτό» είπα και ας ήθελα ξανα αυτήν την αίσθηση που σου προσφέρει η κόκα «τοτε τι είναι?» με ρώτησε ο Κρίστιαν «τα οικονομικά μας πάνε χαλιά δεν ξέρω τι να κανω δεν θέλω η Λιζη να μεγαλώσει με λιγοστα πράγματα όπως εγώ αλλά από τότε που πέθανε ο μπαμπάς μου πάνε χαλιά όλοι οι συγγενείς μας μας ξέχασαν η Λιζη δεν έχει γνωρίσει γιαγιάδες και παππούδες και εγώ έχω να τους δω χρονια κανένας δεν βοηθάει και δεν ξέρω τι να κάνω» του είπα «μιλα με την μαμά σου βρες μια δουλειά κάτι λύσεις υπάρχουν»ειπε ο Κρίστιαν «εχεις ακόμα το σακουλάκι με το μαύρο?» τον ρώτησα «οντως τώρα εδώ έχεις θέμα και εσύ θες μαύρο?» είπε «δεν το λέω για αυτό ρε βλάκα μπορώ να το πουλήσω όπως και πολλά αλλα» είπα «Μπενι άμα σε πιάσουν•»«δεν θα με πιάσουν θα είμαι προσεκτικός,το έχεις?» του είπα και έβγαλε από την τσάντα του το σακουλάκι με κοντά 3-4 γραμμάρια χασίς που είχαμε «σε ευχαριστω σε ευχαριστώ τα μισά λεφτά θα στα δώσω» είπα και έφυγα τρέχοντας.

Είχα πάει σπίτι πριν την μαμά μου και την Λιζη και έξω από την πόρτα άφησα έναν φάκελο με όσα χρήματα κατάφερα να βγάλω «Μπενιιιι» άκουσα την φωνή της Λιζη και προσγειώθηκε στην αγκαλιά μου «γεια σου μικρή μου πριγκιπισσουλα» της είπα και της έδωσα ένα φιλί «αυτος ο θείος σου έχει πολύ έξυπνες ιδέες»ειπε ειρωνικά η μαμά μου «γιατι?» την ρώτησα «ξερεις τι είναι αυτό? Ένας φάκελος με γύρο στα 100 δολαρια είναι σαν να προσπαθεί σιγά σιγά να βοηθήσει και δεν το θέλω αυτό»ειπε «γιατι δεν δέχεσαι την βοήθεια του?» την ρώτησα και καλά ανήξερος «γιατι Μπένι μπορώ να φροντίσω την οικογένεια μας και δεν χρειάζομαι κανέναν να με βοηθάει» είπε και σηκώθηκα «μαμα το ξέρεις πως χρειαζόμαστε λεφτά και χρειαζόμαστε μια βοήθεια απλά δεξου την»της είπα «οχι»μου είπε «γινεται ένα τουρνουά εδώ στο Μαϊάμι το σκέφτομαι να παω να παίξω»ειπα ενώ έπαιζα με ένα μήλο «δεν θέλω να παίζεις σκάκι από ανάγκη θέλω να παίζεις γτ το αγαπάς όπως σου έμαθε ο πατέρας σου» μου είπε και ήρθε κοντά μου και φαίνεται το ποσό κοντή είναι η μαμά μου «εχει έπαθλο πρώτης θέσης 1500$ δολάρια εμένα δεν με χαλάνε να τα έχω» της είπα και με κοίταξε με παράπονο «Μπενι όχι θέλω να παίζεις επειδή το αγαπάς επειδή το θες όχι για τα λεφτά άμα είναι ένα πράγμα που σου έμαθε και σου έλεγε πάντα ο μπαμπας σου είναι•» «να εξασκεί το μυαλό και την καρδιά,παίζεις με το μυαλό σου αλλά η καρδιά σου σε οδηγεί στην νίκη μόνο άμα την θες πραγματικά, τα θυμάμαι ξέρεις αλλά πλέον δεν είναι το ίδιο για μένα οπότε παίζω από ανάγκη προσπαθώ να βοηθήσω και με αγνοείς επειδή είσαι εγωιστρια» της είπα «εγωιστρια? Πρόσεχε πως μου μιλάς Μπέντζαμιν» είπε «τι να προσέχω πως να μιλάω μαμά γίνεσαι εγωιστρια με αυτό προσπαθώ να σε βοηθήσω να μας βοηθήσω να μην έχουμε προβλήματα και το αγνοείς γτ απλά θες να παίζω σκάκι επειδή το θέλω ωραία θέλω να παίξω σκακι αλλά όχι με την καρδιά μου αλλά με το μυαλό μου για να μπορέσω να προσφέρω ένα καλύτερο μέλλον στην αδερφή μου δεν θέλω να περασει οτι πέρασα εγώ στον πόλεμο που με το ζόρι ειχαμε να φάμε κάτι» της είπα «Μπενι•» «ασε τα Μπένι απλά πες μου το οκευ άσε με να βοηθήσω σε παρακαλω» της είπα «πρεπει να το σκεφτώ» είπε «γινεσαι ακόμα πιο εγωιστρια σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και καθόλου την αδερφή μου ή εμένα απλά γάμα το!!!» της είπα και έφυγα από το σπίτι και δεν πρόλαβα καν να ακούσω τι απάντησε πήγα προς το σπίτι του Νικ «βρε καλως τον Μπένι» μου είπε καθώς άνοιξε την πόρτα «θελω μια γραμμή πραγματικά θέλω να σνιφαρω κόκα τόσο γαμημενα πολύ» είπα και έκατσα πίσω στον καναπέ και εκείνη την στιγμή  ήρθε η Μία προς τα εμένα μονο με μια πετσέτα και έκατσε από πάνω μου «και εγώ θέλω εσένα»ειπε και με ένιωσα να αναστατώνομαι «Γουοτς έχεις κάνει ποτέ σεξ υπό την επήρεια της κόκα?» με ρώτησε ο Νικ «οχι» του είπα «μαλλον ήρθε η στιγμή να κανεις»μου είπε η Μία και έσκυψε και σνιφαρε μια γραμμή και έκανα και εγώ το ίδιο,μετά από αρκετη ώρα και αρκετές γραμμές καταλήξαμε να κάνουμε σεξ μέσα στο δωμάτιο του Νικ και δεν κάναμε μόνο μία φορά το κάναμε αρκετές φορές «σαγαπαω»μου είπε και το αγνόησα γτ δεν το ένιωθα και απλά τελείωσα μέσα της.
Το επόμενο πρωί
Το επόμενο πρωί ξύπνησα φουλ ζαλισμενος και μη μπορώντας να θυμηθώ τι έγινε εχθές και θυμήθηκα μόνο όταν είδα την Μια ξαπλωμένη δίπλα μου Γυμνή και σηκώθηκα βγήκα έξω στο σαλόνι,ο Νικ ήταν ήδη ξύπνιος και έστριβε ένα τσιγάρο και όταν με είδε απλά μου το έδωσε «θενξ» του είπα «καλα περασατε εχθές»ειπε «δεν θυμάμαι τίποτα το μόνο που θυμάμαι ειναι ότι μου είπε κάποια στιγμή πως με αγαπάει αλλά δεν το είπα πίσω δεν το νιώθω για να της το πως δεν νιώθω πως την αγαπάω με τον ίδιο τρόπο που το κάνει αυτή»ειπα «καλο για σένα Γουοτς δεν χρειάζεται να χαλιεσαι για κοπέλες» μου είπε «τι εννοείς?» τον ρώτησα «μην με βλέπεις έτσι μια φορά ερωτεύτηκα και εξαιτίας της έγινα έτσι γτ απλά με άφησε για κάποιον άλλον καλύτερα μόνος δεν έχεις να φοβάσαι άμα θα χάσεις την άλλη ή άμα πληγωθείς για αυτό αγαπάω μόνο τον εαυτό μου ο εαυτός σου και τίποτα άλλο μικρέ»μου είπε και το σκέφτηκα αρκετά και έχει δίκαιο. Το απόγευμα θα έφευγα για το τουρνουά χωρις να πω κάτι στην μαμά μου θα ήταν σήμερα και αύριο και ήδη από το πρώτο παιχνίδι ήξερα πως θα κερδίσω αυτό το τουρνουά και έτσι και έγινε το πρωί έπαιξα τους τελευταίους αγώνες και κέρδισα και είχα ως έπαθλο 1500 δολάρια καθως πήγαινα να πάρω το λεωφορείο για το Μαϊάμι είδα έναν κύριο που είχε έναν μικρό παγκο με χειροποίητα κοσμήματα και είχα ένα κολιέ που θα άρεσε στην μαμά μου «το δέντρο της ζωής κοιτάς?» με ρώτησε «δεν ξέρω πως λέγεται για να σας πω» του είπα και σηκώθηκε και μου έδειξε ακριβώς αυτο που κοιτούσα «αυτο κουτουσες»ειπε «το δέντρο της ζωής προσφέρει μακροζωία και ηρεμία σε όποιον το φοράει θα έχει μια ήρεμη και όμορφη ζωή χωρίς βάσανα» είπε «θα το πάρω θα ταιριαζει πολύ στην μαμά μου» είπα και μου το ετοίμασε και γύρισα στο Μαϊάμι στον γυρισμό για το σπίτι βρήκα έναν φίλο του Νικ «Μπενι θες λίγο?»με ρώτησε και έβγαλε και μου έδειξε ένα φακελάκι με κόκα και ήθελα τόσο πολύ να πω όχι άλλα για κάποιον λόγο ένιωθα πως την χρειάζομαι «δωσε λίγη αλλά θα στα χρωστάω δεν έχω χρήματα πάνω μου αυτήν την στιγμή» είπα «δεν έχω θέμα φίλε αρκεί να τα δώσεις γτ αλλιώς θα έχεις άσχημα ξεμπλεγματα» είπε και μου έδωσε λίγη και την έκρυψα μέσα στην τσάντα μου και πήγα προς το σπίτι μου μπήκα μέσα και η μαμά μου δεν μου μίλησε καν η Λιζη δεν φάνηκε οπότε κατάλαβα πως κοιμόταν «γυρισα! Και κέρδισα μου έδωσαν και κύπελλο»ειπα αλλά η μαμά μου ούτε καν με κοίταξε «μαμα?» της είπα «απλα γιατί το κάνεις αυτό?» μου είπε και μπερδεύτηκα «ποιο?»την ρώτησα και απλά σηκώθηκε και μου έδειξε το σακουλάκι με το χασίσι που είχα κρυμμένο κάτω από το κρεβάτι μου «μπορω να σου εξηγήσω•» «δεν έχεις κάτι να μου εξηγήσεις Μπένι»ειπε και ήταν έτοιμη να κλάψει «αν ήταν ένα πράγμα που φοβήθηκα ποτέ από τότε που πέθανε ο μπαμπάς σου ήταν αυτό να μην σου στοιχίσει τόσο ώστε να μπλέξεις με αυτά νομίζεις πως δεν το είχα καταλάβει πως καπνίζεις?» με ρώτησε και πλέον άρχισε να κλαίει «μαμα απλά είμαι ηλίθιος εντάξει και κάνω μαλακίες θα τα κόψω στο υπόσχομαι!» είπα και έκατσα δίπλα της «οπως υποσχέθηκες και στον Κρίστιαν ότι δεν θα ξανά κάνεις κόκα?»ειπε και έμεινα άφωνος δεν περίμενα ο Κρίστιαν να πει κάτι «μπενι εισαι 15 χρόνων γιατί να χαλάς τον εαυτό σου έτσι γιατι να καταστρέφεις τον εαυτό σου έτσι κάποτε όλα ήταν καλά κάποτε δεν σκεφτοσουν ποτέ να κάνεις τέτοια πράγματα» είπε «οπως είπεε κάποτε πριν ο μπαμπας μου με αφήσει έτσι προτού πεθάνει έτσι σε ένα ατύχημα που δεν έμαθα ποτέ πως έγινε, μην μου μιλάς για το τι είναι σωστό και τι λάθος γιατί και εσύ είσαι λάθος σε πολλά» την είπα «εγω είμαι λάθος? Προσπαθώ να μεγαλώσω δύο παιδιά μόνη μου! Από εσένα περίμενα λίγη βοήθεια παραπάνω γιατί ξέρεις ότι ειμαστε δύσκολα και όχι να με δυσκολευεις περισσότερο» είπε και άρχισε να κλαίει «γιατι μου το κάνεις αυτό? Απλά γιατί μπλεκεις έτσι τον εαυτό σου? Άμα ήταν εδώ ο πατέρας σου θα έμπλεκες έτσι?»με ρώτησε «δε-δεν ξέρω δεν νομίζω γιατί το ρωτάς αυτό το πράγμα?»της είπα «γιατι καταλαβαίνω πως κάτι έχω κάνει λάθος,εγώ έκανα κάτι λάθος και δεν σε κράτησα εδώ αφού έφυγε ο πατέρας σου εγώ έπρεπε μετά να σε πιάσω και να σε βάλω κάτω να παίζουμε μαζί σκάκι εγώ έπρεπε να σου μιλάω όπως σου μιλούσε ο πατέρας σου αλλά δεν το έκανα και φταίω που έχεις μπλέξει έτσι»ειπε και έβαλε τα χέρια της στο κεφάλι της και άρχισε να κλαιει με λυγμούς «μαμα μην το λες αυτό δεν φταις εσύ εγώ φταίω εγώ κάνω μαλακίες εγώ έμπλεξα δεν με έμπλεξες εσύ!» της είπα και έκατσα δίπλα της και την ακούμπησα με το χέρι μου στην πλάτη της «απλα ξεμπλέξε όσο μπορείς σε παρακαλώ»μου είπε «θα το κάνω θα το προσπαθήσω και άμα δω ότι δεν μπορώ θα σου ζητήσω βοήθεια στο υπόσχομαι»της είπα και την αγκάλιασα μέχρι που την πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου και την πήγα μέσα στο δωμάτιο της να κοιμηθεί,την σκέπασα και πήγα στο δωμάτιο της Λιζη της έδωσα ένα φιλί και βγήκα από το δωμάτιο της. Άνοιξα το σακίδιο μου και πήρα το σακουλάκι με την κόκα που πήρα το άνοιξα και το πέταξα στην λεκάνη της τουαλέτας όπως και το χασίς το ίδιο θα ξεμπλεξω από αυτά και θα ξεμπλεξω επειδή το θέλω εγώ.
Το πρωί
Το πρωί ξύπνησα πριν από την μαμά μου και την Λιζη πήγα και αγόρασα από το μπακάλικο κάτω από το σπίτι μας αυγά γάλα σοκολάτα μπέικον και άλλα τέτοια καθώς περνούσα στον δρόμο είδα ένα μαγαζί που είχε παιδικά παιχνίδια και είδα μια κούκλα που θα άρεσε στην Λιζη και της την πήρα  και ξανά ανέβηκα και έφτιαξα πρωινό, μετά από λίγη ώρα είδα την Λιζη να βγαίνει από το δωμάτιο της και έτριβε τα μάτια της «Μπενιιιι! Ήρθες»ειπε όταν τα όμορφα κάστανα της μάτια με αντίκρισαν στην κουζίνα «ναι μικρή μου γκρίνια γύρισα και σου έχω ένα δώρο»της είπα και εκείνη την στιγμή ήρθε η μαμά μου και εκατσε στο τραπέζι «θελω πολύ να δω το δώρο της Λιζη» είπε και της έδωσα την κούκλα που της πήρα «οοοο είναι υπέροχη ευχαριστώ Μπένι»ειπε και με αγκάλιασε και με φίλησε στο μάγουλο «και για την υπέροχη μαμά μου πήρα αυτό» είπα και της εδωσα ένα μικρό σακουλάκι που είχε μέσα ένα κολιέ με ένα μικρό κρεμαστό δέντρο «μου είπαν πως είναι το δέντρο της ζωής και χαρίζει σε όποιον το φοράει μακροζωία και ήρεμη ζωή»της είπα και το κοίταξε και σηκώθηκε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο «σε ευχαριστώ πολύ Μπένι μου»ειπε και καθίσαμε να φάμε όλοι μαζί πρωινό «Λιζη το σχολείο πως είναι?» την ρώτησα μιας και δεν της έχω ρωτήσει ποτέ «καλα» είπε και παραξενεύτηκαμε και εγώ και η μαμά μου «γιατι απλά καλά δεν σου αρέσει?»την ξανά ρώτησα «μου αρέσει όταν δεν είναι εκεί η Λένα»ειπε «ποια είναι η Λένα?»την ρώτησα «μια κοπέλα που όλο μου την λέει για το σκάκι, μια μέρα μιλουσαμε με την δασκαλα και μας ρώτησε αμα εχουμε αδέρφια και άμα ναι τι αγαπάμε σε αυτά και τι κάνουν που τους θαυμάζουμε και επειδή τους είπα για σένα πως παίζεις σκακι και πως αγαπω το ποσό προστατευτικός εισαι και θαυμάζω το πως παίζεις σκάκι μόνος σου στο δωμάτιο σου και η Λένα άρχισε να με κοροϊδεύει για αυτο γιατί λέει πως δεν μπορείς να παίζεις όπως ο μπαμπάς της και ο δικός της αδερφός» είπε η Λιζη και γέλασα και χαμογέλασα για το πώς με βλεπουν τα δικά της αθώα ματάκια «ο αδερφός της είναι ο Στέφαν?» την ρώτησα «ναι!» μου απάντησε  «τοτε μικρή μου Λιζη μπορείς να πας και να πεις στην Λένα πως ο αδερφός της έχασε από εμένα απο το ματ των αρχαρίων και ο μπαμπάς της έχασε πάλι από εμένα όταν ήμουν 12 που αυτό σημαίνει•»«οτι ξέρεις να παίζεις καλύτερα από τον αδερφό της και τον μπαμπά της?» με ρώτησε «ακριβως αγάπη μου γιατί ο μπαμπάς έμαθε στον Μπένι να παίζει με την καρδιά του σκάκι και όχι απλά με τεχνικές» είπε η μαμα μου και χάιδεψε τα μαλλιά της Λιζη «και ο μπαμπάς έπαιζε  σκάκι?» μας ρώτησε «ναι και μάλιστα όλα τα κύπελλα που βλέπεις εκεί πάνω στο έπιπλο στο σαλόνι είναι όλα του μπαμπά που κέρδισε σε διάφορα τουρνουά» είπα «και τα δικά σου που είναι? Δεν παίζεις σε τουρνουά εσύ πλέον?» με ρώτησε «παιζω αλλά πλέον όχι τόσο πολύ έχω και εγώ κύπελλα δύο μέχρι στιγμής ένα είναι αυτό εδώ» της είπα και της έδειξα το κύπελλο που κέρδισα εχθές «και το άλλο το έχω μέσα στο δωμάτιο μου» «γιατι δεν τα βάζεις μαζί με του μπαμπά?» με ρώτησε «γιατι ο μπαμπάς θα ήθελε πολύ εκείνο το ράφι να αδειάσει από τα δικά του και να άρχισε ο Μπένι να βάζει τα δικά του εκεί πάνω, όταν ο μπαμπάς έφυγε εκείνος μου είπε να σε δήλωση στο τουρνουά γτ ήξερε πως θα κέρδιζες και μου είχε πει να κατεβάσω τα δικά του κύπελλα από εκεί για όταν γυρίσει να δει το πρώτο δικό σου εκεί πάνω»ειπε η μαμά μου και έμεινα άφωνος «δεν στο είπα ποτέ γιατί δεν ήξερα πως θα το πάρεις» είπε η μαμά μου και για κάποιον λόγο χαμογέλασα ασυναίσθητα γτ δεν είπα ποτέ στον μπαμπά μου πως κέρδισα το τουρνουά ενώ ήδη ήξερε πως θα το κέρδισω «ο μπαμπάς αγαπούσε πολύ τον Μπένι?» ρώτησε η Λιζη «παρα πολύ και ο Μπένι μοιάζει πάρα πολύ με τον μπαμπά και εξωτερικά και εσωτερικα»ειπε η μαμά μου «εσωτερικα τι εννοείς?» είπε η Λιζη «εννοω πως έχουν έναν ιδιο τρόπο σκέψης και έχουν έναν εσωτερικό κόσμο πολύ όμορφο πολυτάλαντο και πολυμήχανο» είπε η μαμά μου και την κοιτούσα με τα μάτια μου καρφωμένα στο πρόσωπο της και προσπαθούσα να μην δείξω πόσο συγκινούσαν τα λόγια της «αντε πάμε μέσα να ντυθούμε να πάμε μια βόλτα όλοι μαζί?» ρώτησε η μαμά μου «Ναι πάμε» είπε η Λιζη «θα το ήθελα πολύ αλλά πρέπει να πάω να λύσω κάποια θέματα που έχω» είπα και η μαμά μου με κοίταξε και απλά χαμογέλασε «χαιρομαι που θα το κάνεις» είπε η μαμά μου και πήγε μέσα να αλλάξουν ρούχα και εγώ έφυγα και πήγα προς το σπίτι του Νικ «βρε καλώς τον Μπένι» είπε και μπήκα μέσα «εχω να σου πω κάτι» του είπα «πες μου?!» μου είπε ενώ με κοιτούσε με περιέργεια «θελω να τα σταματήσω όλα αυτά,δεν θέλω,δεν γουστάρω να είμαι μπλεγμένος με αυτά» του είπα «δεκτο εγώ σε καταλαβαίνω αλλά θα είναι δύσκολο αρκετοί σε ξέρουν Μπένι πλέον αρκετοί θα σε βάλουν στόχο γιατί ξέρεις και εσύ πολλά» μου είπε και σοκαρίστηκα δεν περίμενα να πει κατι τέτοιο δεν περίμενα να γίνουν έτσι τα πράγματα «τελος πάντων δεν με νοιάζει αυτό θα βρω την άκρη» είπα «Γουοτς πρόσεχε και ότι χρειαστείς εδώ θα είμαι για σένα» είπε και έφυγα πηγαίνοντάς προς το σπίτι του Κρίστιαν και χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε εκείνος «σου έχω νέα και καλά νεα»του είπα «για πες» μου είπε «τελος,τέλος όλα και αυτήν την φορά είναι σίγουρο και αυτήν την φορά είναι οριστικό και δε έπρεπε να μιλήσεις στην μαμά μου» του είπα «μιλησα γιατί πίστευα πως θα σου έβαζε λίγο μυαλο και το έκανε»ειπε και με χτύπησε πίσω στην πλάτη «αξιζε τον κόπο κάτσε να φάμε και μετά πάμε εξω βόλτα όπως παλιά πριν μπλέξουμε λίγο λίγο» είπε και έκατσα μαζί με τον Κρίστιαν μέχρι το βράδυ, όταν αποχαιρετιστήκαμε πήγα να βρω τον φίλο του Νικ για να του δώσω τα λεφτά που έπρεπε «Τζεικομπ!»τον φώναξα ενώ καθόταν σε ένα απομακρυσμένο μέρος φαινόταν μαστουρωμενος αρκετά «βρε βρε τον μπενουκο τι έγινε ήρθες να μου δώσεις αυτο που μου χρωστας?»ειπε «ναι για να τελειώνω με αυτά» είπα και του έδωσα τα λεφτά και χωρίς να το περιμένω με χτύπησε «χει φίλε τι κάνεις εκεί?» είπε μια ανδρική φωνή από πίσω μου «οτι θέλω κάνω ποιος είσαι να μου πεις τι θα κάνω?»ειπε ο Τζέικομπ «ο μεγάλος είμαι και πρόσεχε πως μου μιλάς άμα θες να ξανά βρεις αυτά που παίρνεις» είπε ο άγνωστος άνδρας «οπα μεγάλε δεν το ήξερα συγγνώμη» είπε « εξαφανισου μην σε ξανά δω»ειπε και ο Τζέικομπ έφυγε τρέχοντας «μικρε!»ειπε και μου έδωσε το χέρι του για να σηκωθώ «πρεπει να προσέχεις κάτι τέτοιους» είπε «το ξέρω και για αυτό τελειώνω ανοιχτές υποθέσεις για να μην χρειαστεί να τους ξανά δω» είπα «ειμαι ο Τζάκσον,Τζάκσον Τζόουνς» είπε και μου έδωσε το χέρι του « Μπένι-Μπέντζαμιν Γουοτς» είπα και του έδωσα το χέρι μου «εμεις Μπένι θα κάνουμε πολλά μαζί» είπε και μου έσφιξε το χέρι δεν ήξερα τι πάει να πει αυτό αλλά ήξερα πως δεν θα καταλήξει καλά όλο αυτό...