Rodzina Monet

Tu mam oczy

Właśnie z chłopaki kierowałam się do naszego stolika. Restauracja była bardzo elegancka, naprawde była piękna. Usiedliśmy przy naszym stoliku, siedziałam pomiędzy Willem a Tony, niewiem co cię stało że usiadł koło mnie bo zawsze raczej siadał najdalej. Przeglądaliśmy menu a ja szczerze nie wiedziałam co mam wziąść.

-Malutka, a co ty byś chciała?- Spytał Will

-Makaron z krewetkami.- Postanowiłam

-Dobrze jak przyjdzie kelner to ci wezme.- Uśmiechnął się do mnie Will co odwzajemniłam. Chwile czekaliśmy na jakiegoś kelnera, i w końcu przyszedł. Był to młody blondyn obstawiam że w wieku Dylana. Gdy zauwarzył że się mu przyglądam uśmiechnął się do mnie.

-Dobry wieczór, mogę przyjąć zamówienie?- Spytał cały czas gapiąc się na mnie z chytrym uśmieszkiem, Tony chyba to zobaczył bo lekko się spiął. Kelner zapisywał i przytakiwał głową.

-To wszystko?- Spytał

-Hailie chcesz coś do picia?- Spytał Vincent który sładał zamówienie.

-Tak, lemoniade.- Odpowiedziałam.

-Bardzo dobry wybór- Powiedział kelner cały czas na mnie patrząc. Niewiem czemu ale czułam że kapi mi się na cycki.

-To wszystko możesz już iść.-Burknął Dylan a kelner tylko pokiwał że rozumie i odszedł.

-Widzieliście to co ja?- Spytał Shane

-Tak i zaraz wyjdę z siebie- Powiedział Dylan

-Przecierz on ją rozbierał wzrokiem.- Powiedział Tony.

-Chłopcy uspokójcie się- Powiedział Will- Jeszcze raz będzie tak robić to straci prace i tyle.-

-Will ma racje, a co do was chłopaki to tak też to widziałem i nie podoba mi się to.- Powiedział Vince. Chwile rozmawiali i przyszedł kelner ten sam kelner z naszymi piciami. Uśmiechnął się do mnie i podał mi lemoniadę i cały czas patrzył mi się na dekolt a ja ścisnełam szczękę i liczył w myślach do 5 żeby się uspokoić. Tony to zauwarzył i szturchnął mnie ramieniem żebym coś powiedziała. Popatrzyłam na kelnera który z chytrym uśmiechem mi się przyglądał i już nie wytrzymałam.

-Kelner.- Powiedziałam na co ten podniósł na mnie wzrok.- Tu mam oczy.- Powiedziałam po czym  pokazałam na moje oczy. Słyszałam ciche parsknięcie u św. trójcy. -Poza tym nie gustuje w debilach więc na nic nie licz- Syknełam, kelner popatrzył na mnie zakłopotany po czym poszedł już od naszego stolika. Gdy zniknął zzarogu odrazu usłyszałam śmiech chłopaków, przy czym sama się szczerze szeroko uśmiechnełam.

-No powiem ci maluchu, nieźle to rozegrałaś.- Powiedział między śmiechem. Will który też cicho się śmiał spojrzał na mnie rozbawiony i przyciągnął mnie do siebie ramieniem przytulając mnie.

-Powiem ci Hailie jestem pod wrazeniem.- Powiedział niby z powagą Vince ale widziałam w jego oczach rozbawienie dzięki temu szerzej się uśmiechnęłam.

-Byłem mega blisko żeby wstać i mu przyjabać-Powiedział Shane

-Ja tak samo, już miałem wstać ale maluch się odezwał więc dałem jej pole do popisu.-Powiedział Dylan.

-Nie wierzyliście we mnie?- Powiedziałam 

-Ja tam wiedziałem po twoim wzroku że albo się na niego rzucisz i go zabijesz, albo zaczniesz go wyzywać.- Oparł Shane

-Dosłownie gdyby można było zabijać wzrokiem typ by już nie żył- Powiedział Tony.

-Wreszcie Monet no nie?- Powiedział Will. A ja poczułam ciepło na sercu. Jestem Monet.

dajecie znać czy wolicie krótkie ale codziennie czy co dwa dni ale dłuższe <3- AUTORKA