A STRANGER BOUGHT ME!

PART II

Claire POV

Medyo gumaan naman kahit papaano ang aking pakiramdam. Hindi katulad kagabi na natulog ako na masakit talaga ang ulo ko. Ang tanging pwde ko gawen ngayon ehh kung paano ako makaalis sa bahay na ito slash mansyon na.Lalo pa kung nagalala na sa akin si inay at itay. For sure,hinahanap na nila ako. Wala akong gamit kahit isa man lang o kahit cellphone man para matawagan ko si inay at itay. Haysst, nagbugtong - hininga na lamang ako.

Ang laki- laki ng bahay kaso suplado at malamig lang na tao nakatira. Bumangon na ako sa aking higaan at pumunta ng banyo. Para makapaghilamos kahit medyo nahihilo pa ako. Ngayong maliwanag na ang silid lalo pa ako namangha dahil kita - kita muna ang kabuuan ng silid. Ang kulay pala ng kwartong ito black and grey halatang sa lalaki itong silid. Nakakamangha lang sapagkat organize lahat ng gamit simula sa sapatos, aklat o kung ano - ano mang gamit.

Iginala ko pa ang aking paningin, kay laki talaga ng silid. Yung hindi ko nakita kagabi, dahil sa masyadong madilim na nakadikit sa dingding  na mga  painting ngayon kita na ng dalawa kung mata. Hindi naman sa ignorante ako mahilig lang kase ako sa mga painting. Lalo pa sa bawat guhit neto ay may mensaheng pinapahayag. May isang portrait na nakatawag sa aking pansin, napakalaking guhit isang babae at lalaki. Tiningnan ko ang lalaki na nakaguhit habang nakayapos sa babae. Kamukha ng lalaki si Javier. Siguro siya nga talaga Yan. Habang ang babae naman napakagandang ngiti ang makikita sa kanya. Titigan ko maigi ang mukha ng babae. Parang may hawig kaming dalawa kamukhang - kamukha ko yung babae na nasa painting.

Imposible naman na kamukha ko yung nasa painting. Tulog pa ata ako, Iba na kase nakikita ko. Bwesit yan! Makapaghilamos na nga dahil imposible na kahawig ko yung nasa painting. Bago ako pumasok sa banyo sinampal ko muna sarili ko baka nanaginip naman ako.

Wtf? Sakit! Nababaliw na siguro pati sarili ko sinasaktan ko na. Naghilamos na ako at nagayos ng sarili. Balak ko sana, magpalit ng damit. Subalit, wala ako pamalit na pwede suotin. Lumabas na ako ng banyo.

Paglabas ko, nagulat ba naman ako na nasa harapan ko na si Javier. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko lalo pa sa itsura niya ngayon na bagong gising. Hindi ko pwde maramdaman ito.

" Nagulat ba Kita" seryusong sabi neto.

Hindi, sumaya pa ako. Obvious naman sa mukha ko na nagulat ako. Paglabas ko naman ng banyo bumungad agad ang mukha niya sa harapan ko. Syempre, sino hindi magugulat doon.

Tango na lang sinagot ko. Akala niya siya lang marunong maging malamig ahh..

" Do you already fine" tanong neto sa 'akin.

" Yeah" sabay iwas ko ng tingin lalo pa yung tingin niya mapanuri.

Ano ba itong lalaki na ito' kung makatingin wagas. I'm okay na kase.

"Uhm, anything problem po" di ko matiis sambitin dito.

" Whut? You say " po" to me. I'm not an  old young lady " naiinis na sambit neto sakin.

Gumagalang lang naman ako ano ba problema ng lalaki na ito. Kagabi pa ito ehh, kahit masama na nga pakiramdam ko sinusuplado pa ako. Kung hindi lang maganda pagtrato mo sa'kin at gwapong mukha. Sinuntok ko na ito.Damn! What I'm say?

" I'm sorry , uhm Can I borrow your phone?" sabi ko dito kelangan ko tawagan si inay at itay. Dahil natitiyak ko na nagaalala na ito sa' akin.

" No" seryusong sabi neto.

Nagtaka man ako pero bakit?

"But why? I need to contact my parent. For sure, nagalala na sila sa akin" pahinang - hina kung sambit. Nakaramdam ako ng lungkot at naguguluhan kung bakit. Hindi pwde.