Let me in... SERAPHIM

2. Drag me to hell

2. Drag me to hell

Phim

Kahit man sabihin ko kila Lolo Pio at Zero na ok lang ako eh hindi pa rin sila naniniwala doon paano naman kasi traydor ang mga mata ko at tila gripo itong walang kapaguran sa pag luha.

"Blaine dinalhan kita ng sabaw hindi mo raw ginalaw ang pagkain na hinain sayo ni Lolo." Zero said hindi ko nga alam kung alam ba niya ang pinaghuhugutan ko ng sama ng loob ay siya..

"Hindi ako gutom." Madiin Kong bigkas sa kanya

"Blaine maawa ka naman sa sarili mo baka ika--"

"Ika matay ko sana nga sana nga namatay na lang ako!" Bulyaw ko sa kaniya.

"Blaine huminahon ka hindi yun ang ibig kong sabihin." Pilit niya akong hinahawakan pero nagpupumiglas ako dahil ang sakit na ng nararamdaman ko mas masakit pa ito nung namatay ang kapatid ko... ang kakambal ko...

(Flashbacks)

"Saintly hold Seraphim hands." Masaya kong utos sa kakambal ko

"Saintly can't hold Seraphim hands because its dirty." Napangiwi naman ako sa sinabi niya dahil totoo ito kakatapos ko lang kasi maglaro ng buhangin

"Its OK Saintly mom wouldn't find out we keep it secret okay hihihi" agad naman nagningning ang kanyang mga mata dahil hindi siya panapayagan ni mommy humawak ng kahit na ano ikakasama raw nito sa kalusugan niya.

"Seraphim I already touch you're hands does mama will get mad at me because your hands are dirty?" Tanong niya sa akin umiling lang ako bilang sagot at masaya kaming magkahawak kamay na lumapit sa dalampasigan gustong gusto niya ang tubig ako naman ayoko dahil sa ako takot doon

"Sera the wave over there is like cotton candy sera!" Bumitaw siya sa akin at patakbong lumapit sa dagat na hanggang tuhod na niya.

"Saintly don't go faraway mommy will be mad at us!" Sigaw ko pero hindi niya at ako narinig dahil napapalayo siya sa akin lumingon ako sa catage kung san nagkakasiyahan ang mga magulang namin at ng mga bisita.

Hindi ko makita sila mommy kaya lumingon na lang ako ulit Kay Saintly pero laking gulat ko wala na siya sa kinatatayuan niya kanina.

"Saintly!" Sigaw ako ng paulit ulit hanggang sa makita ko sila Mommy patakbo sa tabi ko sinisigaw ko pa rin ang pangalan niya tinatanong ako nila Mommy kung ano ang nangyari hindi ko kayang ibuka ang mga labi kong nanginginig sa takot baka mapagalitan nila ako. Turo lang ako ng turo sa dagat

Hanggang sa kinagabihan hinanap na nila kasama ng mga bantay dagat walang natagpuang bata saksi ako sa lahat ng mga yun dahil hindi ako umalis ng dalampasigan kahit pa ay nakatulog ako sa kakaiyak kanina.

"Seraphim tell Mommy what really happened?" Umiiyak na tanong sa akin ni Mommy