The Separate Expectations [ALLS: #1]

Chapter Twenty-Four

Separate Expectations
Chapter 24: The Orientation
Blair Zainiel Santiago

Nagising ako sa pag talbog talbog ko sa higaan ko, Minulat ko ang akin mata at nag adjust sa liwanag ng araw.

"TITA ZEN ZEN! WAKE UP NA PO! ITS 11:16 NA PO!!!" Sigaw ng Inaanak kong si Venriech; Anak sya ni kuya Vince, di nya raw alam kung kanino syang ina pero nasa labas nalang daw sya ng bahay ng nakita nya, I cant believe someone would leave a cute little brat at 3 months old.

"Ven.. Ark!" I groaned nung dinaganan nya ako bigla, gago ang bigat netong batang to ah. "Tita wake up na daw po sabi ni papa, sabi nya po baka ma late ka daw po sa school mo po." Sabi nya sakin with tight hug, Shes only three years old turning four; At her age kayang kaya nya na gawin lahat na di ko magawa nung bata ako, like she can speak and understand spanish, italian and mostly yung first language ko na korean. Hindi ko alam kung anong pinakain ni kuya dito sa batang to pero she's smart as hell manang mana talaga kay kuya.

"Wha? Ah right sige baby Ven ven ko tita will go down na." I said and kissed her forehead, man i want to experience that too; Ano kaya pakiramdam na may mamahalin ka sa buhay mo at iyon ang anak mo.

Nag bihis ako ng black polo shirt at darkish brown at high cut brown shoes. At syempre di mawawala ang signature perfume ko na vanilla scented na may halong strawberry.

Bumaba na ako dahil nandoon halos lahat ng gamit na dadalhin ko.

"Oh Zain saktong bumaba ka na, kain ka muna bago ka pumasok ah hatid ka na daw ni dad." Sabi ito ni kuya at sinunod ko naman, He is now the President of my fathers business called Heiresses, it's a restaurant with different country foods like USA, ASIAN, EUROPEAN, etc. basta puro ibang country mga pagkain dun.

"Eto oh nag luto ako ng pigar-pigar, alam kong favorite mo yan Zain kainin mo yan ah. May trabaho pako hatid ko lang tong si Ven." Yun ang mga sinabi ni kuya at kinuha ang gamit nya at gamit ng anak nya.

"Anak...." Isang madiin at malalim na boses ang narinig ko, Napa lingon ako sa likod ko at nakita ang aking ama; Niyakap ako nito ng mahigpit at halos di na rin ako makahinga sa sobrang diin.

"Dad.. Wait di ako maka hinga." Tanging sabi ko lamang at bumitaw ito sakin na may...Luha?

"Dad bakit kayo umiiyak?"

"Wala lang anak, Masaya lang talaga ako na napapalapit ka na ulit sakin. Let's have a family dinner later shall we? With just us family not with your tita."

Napaka weird ni dad, pinatawad ko lang naman sya kahapon eh bakit naging ganto na sya ngayon.

Palagi nya naman talaga kasama si Tita Williams pero bakit parang nag bago ang ihip ng hangin?

"Finally nandito na ang mahal na reyna natin!" Sigaw ni Jin at tumakbo papalapit sakin. "Aray ko naman Jin!! Anyways san yung schedules nyo? Sana sama sama parin tayo 'no?" Tanging sabi ko habang inaalis si Jin sa pagkayakap sakin.