"ကိုေရ ကို"
"လန္႔လိုက္တာ ျခယ္ရယ္ ျဖည္းျဖည္းေျပာပါဟ"
"ငါနင္ကို ဟိုေန႔ကေျပာတဲ့ Company ေလ မွတ္မိလား"
"မွတ္မိတယ္ေလ အဲ့တာဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"အဲ့ဒါ အလုပ္ေခၚစာတင္ၿပီ 25ရက္ေန႔မွ Form ျဖည့္ရမယ္တဲ့ interview ကေတာ့ သူတို႔ဖုန္းဆက္မယ္တဲ့ နင္သိလို႔ရေအာင္ ငါလာေျပာတာ"
"အင္ပါ ငါစဥ္းစားလိုက္မယ္ အခုေတာ့ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့"
ျခယ္ အသံတိတ္သြားေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနမွန္းသိလိုက္သည္။ ျခယ္ အေျပာကို သူ(မ) ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားမိသည္။ သူ(မ) ဒီလိုပုံစံနဲ႔ဆက္သြားလွ်င္ မၾကာခင္ က်န္မာေရးထိမည္။ က်န္မာေရးမေကာင္းတာကိုေတာ့ သူ(မ) မျဖစ္ခ်င္။ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္လွ်င္
ပင္ပန္းလွသည္။ လုပ္ခ်င္တိုင္းမလုပ္ရ ၊ ေနခ်င္သလို နဲ႔ မေနရ။ နဂိုတည္းကမွ အိပ္ေရးအပ်က္မ်ားတဲ့ သူ(မ)ဖို႔ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ဖို႔လြယ္ကူလွသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီအလုပ္ေတြကထြက္ၿပီး ျခယ္ေျပာတဲ့ Company က interview ရေအာင္ေျဖမည္ဟု ေတြးမွတ္ထားလိုက္သည္။
အျပင္ဘက္မွာ ေနေရာင္ျခည္သည့္ လူသားတိုင္းကို အေႏြးဓာတ္မ်ားေပးစြမ္းေနၿပီး ေဆာင္းရာသီ၏ အေအးဓာတ္မ်ားက လူသားေတြကိုအေအးဓာတ္မ်ားေပးေနသည္။ အေအး နဲ႔ အပူသည့္ သူထက္ငါ သာေအာင္ ၿပိဳင္ေနၾကသည္။ ကို ရဲ႕ စိတ္သည္လည္း ေနေရာင္ျခည္လိုေႏြးေထြးၾကည္သာေန၏။
ကို႔စိတ္က သာယာေနသလို တစ္ဖက္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၏ စိတ္သည္လည္း ေအးခ်မ္းဖို႔ေနေနသာသာ အသက္ေတာင္ဘယ္နားကေန႐ွဴရမလဲမသိေအာင္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေလသည္။ မနက္ခင္းက သူ သူေဌး ဖုန္းဆက္ၿပီးတည္းက အလုပ္႐ႈပ္ေနတာအခုခ်ိန္ထိပင္။ အနားနီးမွ အလုပ္ေတြကိုခိုင္းေသာ သူေဌးကိုလည္း မေက်နပ္ပါ။ တကယ့္ပါ သူကိုယ့္တိုင္က် ဘာမွမလုပ္ဘဲ သူမ်ားကိုပဲခိုင္းေနတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့သူေဌး။
အလုပ္လုပ္ေနရင္း သူေဌးကိုစိတ္ထဲကေနသာ က်ိန္ဆဲေနလိုက္သည္။ အျပင္မွာထုတ္ေျပာရင္ သူအလုပ္ျပဳတ္မွာမို႔ အျပင္မွာထုတ္မေျပာရဲေပ။
YOU ARE READING
နှလုံးသားထက်မှ ပွင့်သော အချစ်ပန်း (Completed)
Romanceခြူးရတီကို ဆိုသူကလေးငယ်ဟာ ဆောင်းပျိုမေရဲ့ နှလုံးသားထဲက ဘယ်တော့မှမညိုးနွမ်းတဲ့ အချစ်ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပါ........
