Gİ - 13

1.5K 79 2
                                    

Bölüm Adı : Ölüm

"Beraber kardeşimden intikamımızı alalım"

Bu kelimeler üzerine öylece kaldım ne yapmalıyım ne etmeliyim bilmiyordum.

"Bana herseyi anlat kate sana yardım etmek istiyorum"

Gözlerim karardı. Dünya dönüyordu n'oluyordu. Ellerimin yardımıyla koltuğa oturabildim. Herşeyi anlatacaktım Allisonun prens üzerindeki planları dinleyecektim. Iste intikam için ettiğim büyük zamanı gerçekleştirmek için elime büyük bir fırsat geçmişti. Prensten kurtulmak ve hep babamın canla başla istediği tahta ilk kadın hükümdar olarak oturmak.

"Ben kate...
Lektonyas ülkenin kralı ikinci drely ve kraliçe alishanın kızı kate, lektonyas önceden çok güçlü bir ülkeydi. Bu güçlülük çok fazla sürmedi babam herkesin yaptığı bir şeyi yapmadı. Amcamın sağ kalmasını ve sarayda yaşamasına izin verdi. Anlaşamadıkları tek nokta ben gibiydim...
Babamın birçok eşi olmasına rağmen benden başka çocuğu olmamış şans bu ya amcam da tahta kız geçemez diye tutturmus daha sonra amcamın hain planları sonucunda annem babam gözümün önünde katledildi. Ben ise teyzemin yanında büyüdüm...
Bu saraya annemin babamın intikamını alıp onlara verdiğim sözü tutmaya geldim. Gerçekte bir köle değilim. Onlarla beraber içeri girmem tesadüf değil , prensin Eğlencesine seçilmem planlı...
Herşey benim planıma göreydi. Ta ki sen anlayana kadar...

"Ya bebek?"

Hiç beklemediğim bir soruyu bana yöneltti. Kendimdem geçmiş bir şekilde koltukta kollarımı açtım.

"Hayır"

"Gerçekten mi?"

"Benim intikamım sadece prens ve kralla ilgili başka kimse yok"

"Ben de kraldan hesabını sormalıyım"

Karşılıklı konuşmamızın sonucunda ortak bir noktaya bağlanmak istiyorduk. Çözümü belli bir süre bakıştıktan sonra bulduk.

"Kralı zehirleyelim"

"Ya prens"

Boğuk gelen sesimi dizginlemeye çalışsamda engelleyemedim.

"Onu bana bırak"

"Anlaştık"

Allison aşağıdan çağırıldığını düşünerek odadan çıktı. Bende küpemi takmak için aynaya yanaştım o sırada kapı açıldı. Allisonun geri döndüğünü düşünerek devam ettim.

"Kate"

Sesi duyunca kafamdan aşağıya kaynar sular boşaldığını düşündüm. Sona mı gelmiştim herşey bu kadar mıydı? Arkamı döndüğümde hiç beklemediğim bir karakteri gördüm.

"Alis"

Eline bir tane bıçak almış ağlamaklı gözleriyle bana bakıyordu.

"Yapma"

"Neden? Sen oğlumu öldürdün"

"Ben bişey yapmadım"

"Sen oğlumun katilisin"

"Be-ben bişey yapmadım yapamam ki o daha küçük"

"Yani ölmeseydi büyüyünce mi yapacaktın?"

"Hayır"

Bıçağı bana doğru sallarken kekelediğimin farkında bile değildim. Iki elimi kaldırmış ona doğru sallıyordum. Duruşumu fark edince sırtımı dikleştirdim. Ben bişey yapmamıştım onun karşısında af dilemeyecektim.

"O daha küçüktü nasıl kıydın yavruma"

"Benim kucağıma vermiştin ya hani ben o zaman anneliği hissettim gerçekten annesi değildim ama bana büyüyünce belkide anne diyecekti. O o kadar masum ve temizdi ki ellerimi sürmeye Kıyamadım. Tüm kalbimle söylüyorum ben bebeği sevmekten başka hiç birşey yapmadım"

Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken alis'e baktım. Kalbi param parça olmuştu. Hayatta tek kalmıştı. O bebek onun hayatıydı. Kendisiydi onu kaybedince kendini kaybetti.

Yanına doğru yaklaşıp elindeki bıçağı yere attım O benden nefret etsede sıkıca sarıldım yanlız olmadığını hissettirmek istedim.

"Ben senin yanındayım kendini yanlız hissetme"

Yüzünü ellerime alıp baktım. Kendini geriye çekti.

"Seni de o kocan olucak adamıda istemiyorum"

Geri geri kapıya doğru gitti. Bende arkasından gitmek istedim beni engelledi.

"Benim oğlumun üzerine mutlu yuva kuramayacaksınız hep oğlumun ölümünü hatırlayacaksınız hep"

Kapıyı sertçe çekip çıktı. Arkasından gitmeli mi gitmemeli mi diye düşünürken en iyisinin gitmemek olduğunu düşündüm ve yatağımın üzerine oturdum. Tam karşımda bir kez giydiğim gelinliğimi görünce içimi üzüntü kaplamıştı. Alis doğru söylüyordu onun mutsuzluğu üzerine asla yuva kuramayacaktık. Alis'ten Özür dilemeliydim hiç birşey yapmasam da sevdiği adamı elinden almıştım. Odadan çıkıp onun odasına doğru yol aldım. Yani eski odama merdivenlerden aşağıya indim kapının önüne gelince yüzümdeki yaşları sildim. Kapıyı tıklayarak içeri girdim. Gördüğüm manzara karşısında şok oldum. Durduğum yere yığıldım...

"Alisss!"

"Nisa" çalışmalarımdan bulup kütüphanenize ekleyin umarım beğenirsiniz.

Gücün İhtirasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin